IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Πώς ερμηνεύεται η ετήσια ομιλία Πούτιν για την κατάσταση της Ρωσίας. Του Κώστα Ράπτη Με διάρκεια δύο ώρες και έξι λεπτά, ξεπερνώντας το προηγούμενο ρεκόρ, η καθιερωμένη ετήσια ομιλία που εκφώνησε την Πέμπτη ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν προς τα δύο σώματα του ρωσικού κοινοβουλίου αποτέλεσε ένα είδος προγραμματικών δηλώσεων εξαετίας, καθώς άλλωστε οι προεδρικές εκλογές απέχουν μόνο δύο εβδομάδες. Η ομιλία άνοιξε και έκλεισε με αναφορά προς όσους πολεμούν σε ό,τι η Μόσχα αποκαλεί "ειδική στρατιωτική επιχείρηση” στην Ουκρανία. Όμως το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της ήταν ότι αντιμετώπιζε τη στρατιωτική αυτή περιπέτεια (όπως άλλωστε και τις προεδρικές εκλογές) σαν να έχει ήδη κριθεί. Έντονη υπήρξε ήδη η συζήτηση στα δυτικά μέσα ενημέρωσης για τις αναφορές του Πούτιν στο ενδεχόμενο απευθείας στρατιωτικής αναμέτρησης της Ρωσίας με το ΝΑΤΟ (το οποίο δεν κατονομάσθηκε ποτέ), ήτοι ενός καταστροφικού πυρηνικού πολέμου, όπως δεν δίστασε να διευκρινίσει ο ένοικο

Ρωσοουκρανικός πόλεμος: Η επόμενη μέρα.   Ρωσοουκρανικός πόλεμος: Η επόμενη μέρα μιας συστημικής σύγκρουσης που άνοιξε οριστικά και αμετάκλητα την πόρτα του φρενοκομείου Με το ξέσπασμα αυτού του πολέμου  και ενώ οι κοινωνίες (συνεπικουρούμενες από την υπερφίαλη μιντιακή ειδησεογραφία) παραδίδονταν στην περιδίνηση ενός ιδιότυπου παραληρηματικού διχασμού, εμείς  φροντίσαμε να κρατήσουμε διακριτές αποστάσεις από κάθε είδους επιπόλαια προσέγγιση  μιας σύγκρουσης, η οποία έδειξε σχετικά νωρίς την «απροθυμία» της να ακολουθήσει την διαδρομή που της «υποδείκνυε» το θυμικό των ανθρώπων… του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Έτσι, ανεξάρτητα από την τροπή που θα επιθυμούσαμε να προσλάβουν οι εξελίξεις,  προσβλέποντας σε έναν κόσμο ανταγωνιστικό μεν αλλά περισσότερο ισορροπημένο και φυσικά περισσότερο ασφαλή, μέσα από την στρατηγική αποδυνάμωση της Αμερικανικής πρωτοκαθεδρίας, αλλά και τον ουσιαστικό επαναπροσδιορισμό ρόλων και πρωταγωνιστών στην κορυφή της πυραμίδας της ισχύος,  υπάρχουν και τα ίδια

    Περί αντι-νατοϊκών και άλλων  αυτοκαταστροφικών δαιμονίων. Ελλάδα και ΝΑΤΟ, πατριωτισμός και Κασσάνδρες.   «Δεν μου γουστάρει ο διαχειριστής, ας βοηθήσω λοιπόν να γκρεμιστεί η πολυκατοικία που μένω». Όσοι νομίζουν ότι το πρόβλημα αξιών, κοινωνικής δικαιοσύνης, και προσανατολισμών του οικονομικού και πολιτικού καθεστώς της Ευρώπης θα λυθεί από την προέλαση των ρωσικών αρμάτων στην Ουκρανία , πάσχουν από αυτοκαταστροφικό ιδεασμό: Για να εκδικηθούν τις ευρωπαϊκές ελίτ, εύχονται την καταβαράθρωση των ευρωπαϊκών εθνών. Δείγμα της παρακμής που ζούμε, ο λόγος τους προβάλλεται ως λόγος ”εναντίον του συστήματος” , ενώ στην πραγματικότητα το μόνο που είναι ικανός να πετυχαίνει είναι να αναδεικνύει ως διαχειριστές της πολιτικής μας τύχης Καμμένους και άλλους καμένους. Ο Αρτέμ Μπόνοβ, νεοναζί που προπαγανδιστικά προφίλ τον θέλουν άλλοτε δήμαρχο Κιέβου, άλλοτε διευθυντή και άλλοτε υποδιευθυντή της αστυνομίας της πόλης. Δεν είναι τίποτε από τα τρία, η ουκρανική αστυνομία έχει διαψ

  Ενα βασικό σενάριο αναλυτών για το πώς ο Βλαντιμίρ Πούτιν έφτασε μέχρι εδώ είναι ότι η απομόνωση της πανδημίας τον έκανε να χάσει την αίσθηση της πραγματικότητας, ενώ κανείς πλέον δεν ξέρει τι έχει στο μυαλό του ο Ρώσος πρόεδρος για την επόμενη ημέρα. Φωτ. A.P. Photo / Ivan Sekretarev. Πόλεμος στην Ουκρανία – Ρωσία:  Η άνοδος και η κάθοδος στην κόλαση του Πούτιν. Yποτίμησε τραγικά τη Δύση - Οι πέντε σταθμοί μιας θητείας γεμάτης συγκρούσεις.   ;Oταν ο Βλαντιμίρ Πούτιν αναγνώρισε την ανεξαρτησία των αυτόκλητων «Δημοκρατιών» του Ντονμπάς, στις 21 Φεβρουαρίου, ο Ντόναλντ Τραμπ τον χαρακτήρισε «ιδιοφυΐα». Υστερα από δύο δραματικές –πρώτα απ’ όλα για τον ουκρανικό λαό– εβδομάδες, τα γεγονότα δοκιμάζουν σκληρά την κρίση και των δύο πολιτικών. Το «ιδιοφυές» σχέδιο του Ρώσου προέδρου μετέτρεψε τον ίδιο σε Γολιάθ στα μάτια της διεθνούς κοινής γνώμης, χαρίζοντας το φωτοστέφανο του Δαβίδ στον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, η δημοτικότητα του οποίου μέχρι τότε βυθιζόταν στα τάρταρα. Ο,τ

  Ευρασιατικό "τελεσίγραφο" προς τη Δύση. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν έχει εκπαιδευτεί, από τα χρόνια της μαθητείας του στην KGB, στο τζούντο και το σκάκι. Και τις γνώσεις του αυτές φαίνεται πως θέτει σε εφαρμογή στην προσπάθειά του να ανατρέψει τη διεθνή αρχιτεκτονική που εγκαθιδρύθηκε τα τελευταία τριάντα χρόνια, αφότου κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση. Στο σκάκι, ως γνωστόν, οφείλει κανείς να βλέπει όλη τη σκακιέρα και να σκέφτεται πριν από κάθε κίνησή του και όλες τις πιθανές επόμενες. Στο δε τζούντο, το κυριότερο πλεονέκτημα του αγωνιζόμενου το δίνει η ίδια η επιθετική ορμή του αντιπάλου του. Πρόκειται για τις αρχές που μοιάζουν να καθοδηγούν τον ηγέτη της Ρωσίας στην προσπάθειά του να καταστήσει σεβαστές αυτές που μέχρι πρότινος αποκαλούσε ασαφώς ως "κόκκινες γραμμές" της χώρας του και πλέον απέκτησαν την μορφή οιονεί "τελεσιγράφου", υπό μορφήν σχεδίου δύο διεθνών συνθηκών με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, το οποίο επιδόθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στην αμε

  Τι κατάλαβε ο Πούτιν από την πανδημία. Το Valdai Discussion Group που συναντάται κάθε χρόνο στο Σότσι της Μαύρης Θάλασσας αποτελεί μια καθιερωμένη πλέον διοργάνωση, η οποία προβάλλει ως " ρωσικό (αντι-)Νταβός”. Και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν αποτελεί σταθερή παρουσία σε αυτό το φόρουμ, το οποίο του δίνει την ευκαιρία για τοποθετήσεις προγραμματικού χαρακτήρα. Όμως, η φετινή ομιλία του ισχυρού άνδρα του Κρεμλίνου στο Valdai ξεχωρίζει από κάθε άλλη δημόσια παρουσία του – καθώς σε αυτήν ξεδίπλωσε την προσωπική του πολιτική φιλοσοφία (με ρητή πηγή έμπνευσης τον θεολόγο των αρχών του 20ού αιώνα Νικολάι Μπερντιάγεφ), σε μια εμφανή προσπάθεια να ιδεολογικοποιήσει την ρήξη του με τη Δύση, η οποία πλέον φαντάζει οριστική. Με εκφράσεις διόλου "στρογγυλεμένες” , ο Βλαντίμιρ Πούτιν υποστήριξε ότι το διεθνές σύστημα γνωρίζει "συστημικές αλλαγές προς όλες τις κατευθύνσεις” , μέχρι του σημείου να προαναγγέλλει επισιτιστικές κρίσεις και διεκτραγώδησε τη χαμένη ευκαιρία που έδ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: Ισλαμικός ιμπεριαλισμός. Ο «θρήσκος» Βλ. Πούτιν και ο ρωσικός κυνισμός  για την Αγιά Σοφιά. Η ρωσική στάση στο θέμα της Αγιάς Σοφιάς  απογοητεύει, αλλά δεν πρέπει να εκπλήσσει. Το γεγονός ότι ο Βλ. Πούτιν είναι  «θρησκευόμενος» και η Ρωσία η χώρα με τον μεγαλύτερο  πληθυσμό χριστιανών ορθοδόξων πιθανόν είχε δημιουργήσει την προσδοκία ότι θα υπήρχε ισχυρή αντίδραση σε μια κίνηση όπως αυτή με την Αγιά Σοφιά η οποία προσβάλει τον χριστιανισμό και κυρίως επιβεβαιώνει την στροφή της Τουρκίας προς το Ισλάμ. Οι παλιότερες συχνές επισκέψεις του Ρώσου ηγέτη στο Άγιον Όρος,που «κόπηκαν»  μετά την κρίση στις σχέσεις των δυο χωρών το καλοκαίρι του 2018 με αφορμή την Συμφωνία των Πρεσπών, είχαν δημιουργήσει την παραπλανητική εικόνα για κάποιου είδους ειδική σχέση του Ρώσου προέδρου με την… ομόδοξη Ελλάδα. Επίσης δημιουργήθηκε μια εντελώς λανθασμένη εικόνα που για να δικαιολογήσει την χλιαρή στάση της Μόσχας στο θέμα της Αγιάς Σοφιάς, απέδωσε την στάση αυτή

Ο υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου και ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν σε επίσημη τελετή στο Κρεμλίνο. /Alexei Druzhinin/Presidential Press Service/TASS  ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΡΩΣΙΚΕΣ ΕΛΙΤ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ Ο ΠΟΥΤΙΝ. Ο Πρόεδρος Πούτιν έχει ξεκινήσει την ανανέωση του κυβερνώντος καθεστώτος της Ρωσίας για να διασφαλίσει ότι θα αντιμετωπίσει την πολιτική μετάβαση στο 2024 και θα διατηρήσει την προσωπική του εξουσία. Η ελίτ μπορεί να χωριστεί σε πέντε ξεχωριστές ομάδες, δύο από τις οποίες, οι «προστάτες» και οι «τεχνοκράτες» μπορεί να καταλήξουν σε μια έντονη ιδεολογική διαμάχη. Η ανακοίνωση των συνταγματικών αλλαγών της 15ης Ιανουαρίου απο τον Βλαντιμίρ Πούτιν και ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης ξεκίνησαν την πολυαναμενόμενη περίοδο της πολιτικής μετάβασης της Ρωσίας. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Πούτιν δεν θα επιδιώξει την προεδρία το 2024, όταν τελειώσει η θητεία του. Όχι μόνο θα υποστηρίξει έναν διάδοχο που θα επιλεγεί ως πρόεδρος, αλλά θα επαναπροσδιορίσει τις εξουσίες της Προεδρί