IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΚΑΙ Η ΥΦΕΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ[1] Η ελληνική οικονομική κρίση πυροδοτήθηκε από την αναταραχή της Μεγάλης Ύφεσης των ετών 2008-2009, η οποία συνέβαλε στη διεύρυνση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων αρκετών χωρών. Στην περίπτωση της Ελλάδας, το υψηλό δημοσιονομικό έλλειμμα (που μετά από αρκετές διορθώσεις, είχε φθάσει το 2008 το 10,2% του ΑΕΠ για να αυξηθεί το 2009 στο 15,1% του ΑΕΠ) συνδυάστηκε με υψηλό λόγο δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ (το οποίο, μέχρι τότε, ήταν σχετικά σταθερό) λίγο πάνω από το 100% του ΑΕΠ (Σχήμα 1). Έτσι, η χώρα φάνηκε να χάνει τον έλεγχο του λόγου δημόσιου χρέους προς το ΑΕΠ, που έφτασε ήδη το 126,8% το 2009, σε μια περίοδο παγκόσμιας ύφεσης, όπως αυτή που βρισκόταν σε εξέλιξη ήδη από το 2007. Την ίδια περίοδο στις ΗΠΑ είχαμε η αναγκαστική διάσωση της διεθνούς (και πανταχόθεν διασυνδεδεμένη) ασφαλιστική εταιρεία AIG, ενώ η μεγάλη επενδυτική τράπεζα Lehman Brothers αφέθηκε στην τύχη της για να καταρρεύσει το 2008. Δεν ίσχυσε το ίδιο για

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΜΕΝΑ:  (1) Υπερφορολόγηση, ακριβά δάνεια & υψηλή ανεργία  μας έμειναν από τα μνημόνια (Κατά τον ΣΕΒ). (2) Ποδαρικό με 16.542 νέους ανέργους έκανε το 2018. (3)   «Πρωταθλήτρια» στην ανεργία η Ελλάδα.    (4)   '' Der Freitag '': Η Ελλάδα είναι σαν να πέρασε από πόλεμο. Bloomberg:  Η 6η χειρότερη οικονομία η Ελλάδα. Πιο απειλητική για την παγκόσμια οικονομία είναι η άνοδος των τιμών απ’ ότι η ανεργία σύμφωνα με τον Δείκτη Δυστυχίας του αμερικανικού πρακτορείου Bloomberg που συνοψίζει τις προβλέψεις του πληθωρισμού και της ανεργίας για 66 οικονομίες.   Σύμφωνα με αυτόν, η Βενεζουέλα κατέχει για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά την πρωτιά της χειρότερης οικονομίας του κόσμου. Ο υπερπληθωρισμός στη λατινοαμερικανική χώρα κάνει τους οικονομολόγους να σηκώνουν τα χέρια ψηλά, η μαύρη αγορά ανθεί ενώ μεταβάλλει διαρκώς τις τιμές των αγαθών, καθιστώντας τους κατοίκους της χώρας τον πιο δυστυχισμένο λαό παγκοσμίως. Στη δεύτερη θέση έρχεται η οικονομ

''Fast jede Familie in Griechenland ist verarmt: Die Einkommen sind im Durchschnitt um 35 Prozent gesunken. Doch die Euro-Finanzminister tun so, als wäre nichts gewesen. Sie wollen die Gehälter weiter senken – und sind sogar bereit, alle internationalen Abkommen zu ignorieren, die die Rechte der Gewerkschaften schützen. Die Finanzminister machen Griechenland zu einer Kolonie, in der Gesetze nicht zählen, sondern nur das Diktat. Das ist politisch fatal und ökonomisch unsinnig.''                                                                                              Ulrike Herrmann Η εφημερίδα του Βερολίνου Tageszeitung κατακεραυνώνει την πολιτική της ΕΕ απέναντι στην Ελλάδα σε σχόλιό της με τον τίτλο   «Ελλάδα, η αποικία του ευρώ»   . «Σχεδόν κάθε ελληνική οικογένεια πένεται. Το εισόδημα έχει μειωθεί κατά 35%. Παρ' όλα αυτά οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης καμώνονται ότι δεν τρέχει τίποτα. Θέλουν να μειώσουν κι άλλο τους μισθούς π

Ο πολιτικός που τοποθέτησε την ταφόπλακα στη χώρα είναι αυτός που υπέγραψε την υπαγωγή των ομολόγων της στο αγγλικό δίκαιο, καθώς επίσης την απαγόρευση μετατροπής του εξωτερικού χρέους σε εθνικό νόμισμα – υποθηκεύοντας παράλληλα ολόκληρη τη δημόσια περιουσία. ΑΠΟΨΗ Η Ελλάδα είναι μία χώρα η οποία,  λόγω της σημαντικής και ευαίσθητης γεωπολιτικής της θέσης, καθώς επίσης του φυσικού, πολιτιστικού και υπόγειου πλούτου της,  δεν πρέπει ποτέ να υπερχρεώνεται – αφού τότε κινδυνεύει η εδαφική της ακεραιότητα, επειδή είναι αδύναμη να αντισταθεί απέναντι σε αυτούς που νομοτελειακά την επιβουλεύονται. Ως εκ τούτου είναι απαραίτητη η λιτή διαβίωση τόσο του κράτους, όσο και των Πολιτών του – κατά το παράδειγμα της αρχαίας Σπάρτης,  η οποία δεν είχε υιοθετήσει μόνο έναν λιτό τρόπο διαβίωσης αλλά, επίσης, ήταν πάντοτε ετοιμοπόλεμη . Στη σημερινή εποχή βέβαια η έννοια «ετοιμοπόλεμη» για μία χώρα δεν απαιτεί μόνο τη στρατιωτική της ετοιμότητα σε αμυντικό επίπεδο αλλά, κυρίως, την οικον

  Δεσμώτες του δημοκρατικού ιλίγγου υπέρ «σταθερότητας»: Πώς περάσαμε από τις χαλαρές κυβερνήσεις επταετίας στις στρεσαρισμένες δίχρονες και πώς οι κερδισμένοι της κρίσης -ναι, υπάρχουν και τέτοιοι - νοσταλγούν τον παλιό, καλό καιρό. Οικουμενικές κυβερνήσεις και ολόκληρες τετραετίες με το ζόρι, στον πολιτικό μας ορίζοντα Μετά το τέλος της Χούντας, ο ρυθμός εναλλαγής των κυβερνήσεων στην Ελλάδα… παρέμεινε στα επτά χρόνια. Νέα Δημοκρατία αρχικά, πρώτη κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου κατόπιν, κράτησαν περιοδικότητα επταετίας. Φαίνεται πώς πολλοί ψηφοφόροι, παρά μια πρώτη απογοήτευση, δεν μπορούσαν να ομολογήσουν ότι άλλαξαν γνώμη πιο σύντομα. Η κανονικότητα άλλαξε με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, καθώς το μείγμα της επέλασης εγχώριου νεοφιλελευθερισμού και διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, αποδείχθηκε πολύ βαρύ για τους απροετοίμαστους και μετανοημένους πολίτες. Η επταετία φαινομενικά δεν ίσχυσε ούτε για τη δεύτερη εποχή ΠαΣοΚ, αλλά… παραλίγο. Οι εκλογές του 2000 κερδήθηκαν εντελώς οριακά και