IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Social Media: Αναζητώντας ηθική σε μια ψηφιακή δυστοπία. Ο τρόπος με βάση τον οποίο, τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης «εθίζουν» τους χρήστες τους και επιζητούν συνεχώς την προσοχή τους, δημιουργεί ερωτήματα για το κατά πόσο ο δυτικός κόσμος πλησιάζει (ή βρίσκεται ήδη) σε μια «ψηφιακή δυστοπία», με τους όρους να καθορίζονται από τις μεγάλες εταιρείες της Silicon Valley, όπως η Facebook και η Google. Τέτοιου είδους ερωτήματα και ανησυχίες, απασχολούσαν τον Tristan Harris, πρώην Design Ethicist της Google και πρόεδρο του Center for Humane Technology, που, μιλώντας στο δημοφιλές ντοκιμαντέρ του Netflix, «Social Dilemma», αναφέρθηκε στα «εργαλεία» που χρησιμοποιούν οι ψηφιακοί κολοσσοί, με στόχο να κρατούν τους χρήστες τους συνδεδεμένους όσο το δυνατόν περισσότερο. Εργαλεία, που βασίζονται στην εκπλήρωση βασικών ψυχολογικών αναγκών των ανθρώπων και βελτιώνονται-ισχυροποιούνται συνεχώς. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Harris, απόφοιτος του Stanford με ειδίκευση στις «Τεχνικές Πειθούς και Επιρροή

   Ζίγκμουντ Μπάουμαν   Η σκοτεινή πλευρά του διαδικτύου.   Το ακόλουθο κείμενο του Πολωνού κοινωνιολόγου Ζίγκμουντ Μπάουμαν (1925-2017) είναι ένα απόσπασμα από το βιβλίο του « La vita tra reale e virtuale » (Egea 2014). Ρώτησαν κάποτε τον Βόλφγκανγκ Γκέτε, τον μεγάλο Γερμανό ρομαντικό ποιητή, αν η ζωή του ήταν ευτυχισμένη. Η απάντηση: «Βέβαια, έζησα μια ζωή πολύ ευτυχισμένη, αλλά δεν θυμάμαι να έχω περάσει έστω και μία μόνο βδομάδα ευτυχίας». Το μήνυμα που περιέχεται στην απάντηση είναι πολύ σαφές: η ευτυχία δεν βρίσκεται στην απαλλαγή από προβλήματα, αλλά στη χαρά να ξεπερνάμε τα προβλήματα. Το να αντιμετωπίζουμε προβλήματα και να τα λύνουμε με τη δράση, τη φαντασία και την αποφασιστικότητά μας είναι το μυστικό μιας ευτυχισμένης ζωής. Το μήνυμα που μας άφησε ο Γκέτε είναι σαφές και, κατά τη γνώμη μου, όλα τα νέα τεχνολογικά εργαλεία, συνοδευόμενα από τη συνεχή αναζήτηση ευκολιών και ανέσεων, δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να τον δικαιώνουν. Ακόμη και σήμερα, οι κοινωνιολογικές έρευνες