IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Φυλετική δικαιοσύνη:  Η νέα κοσμική θρησκεία της Αμερικής.   Το απόσπασμα της ημέρας είναι από την διακεκριμένη ερευνήτρια πολιτικής του Center of American Experiment , Katherine Kersten, η οποία στο εξαιρετικό και εμβριθές άρθρο της στην Twin Cities Star Tribune με τίτλο “Racial justice: The new religion? The “woke” movement is built on shows of “right-thinking” and Puritan-style intolerance“ (Φυλετική δικαιοσύνη: Η νέα θρησκεία; Το κίνημα “woke” είναι χτισμένο πάνω σε επιδείξεις “ορθής σκέψης” και πουριτανικής μισαλλοδοξίας ), επισημαίνει τα εξής: “Αυτό που ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας είναι μια νέα κοσμική θρησκεία. Παρά τις αξιώσεις της περί ‘συμπεριληπτικότητας’ αυτή η νέα πίστη είναι βαθιά μισαλλόδοξη. Έχει τις ρίζες της σε ένα παρελθόν της Αμερικής που μπορεί να εκπλήξει τους πιστούς της: στην πουριτανική εποχή των πρώιμων θρησκευτικών ζηλωτών του έθνους μας. Οι προοδευτικοί σήμερα είναι απασχολημένοι σε μια θεολογία χωρίς θεό. Οι woke (αφυπνισμένοι - ευαι

Μας αλλοιώνουν τον πολιτισμό, μας παίρνουν τις δουλειές, τους δίνουν χρήματα αφήνοντας αβοήθητους τους φτωχούς Έλληνες και τώρα μας παίρνουν και το κοινωνικό μέρισμα! Η κατάσταση έχει ξεφύγει, σκέφτονται και γράφουν πολλοί σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μέσα ενημέρωσης οι οποίοι θεωρούν πως είναι παιδιά ενός ανώτερου Θεού. Ένας συνδυασμός άγνοιας, χαμηλών δυνατοτήτων αντίληψης της πραγματικότητας και υποδόριου ρατσισμού, δημιουργούν ένα επικίνδυνο κοκτέιλ που διαχέεται στη κοινωνία. Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο, κρούσματα ρατσισμού υπήρχαν πάντα, εκδηλώθηκαν έντονα τα χρόνια εισόδου οικονομικών μεταναστών κυρίως από την Αλβανία, αργότερα εκφράστηκαν και στις κάλπες με την πιο αποκρουστική πολιτική έκφραση να έχει παγιώσει ένα ποσοστό γύρω στο 7-8 % και την τρίτη θέση στις εκλογικές αναμετρήσεις. Με τη βοήθεια ενός μέρους του πολιτικού προσωπικού που έδειξε αρχικά ανοχή, πολλών εκπροσώπων της ιεραρχίας που έτριξαν τα δόντια στο διαφορετικό («Εχθροί μας οι μετανάστες», ε

1. Ν. Σαραντάκος: Η Σώτη Τριανταφύλλου, ο Μάρκο Πόλο και η ελευθερία του λόγου.  2. Α. Δοξιάδης: Η σκοταδιστική επίθεση στη Σώτη Τριανταφύλλου. 3. Σ. Τριανταφύλλου:  Το μετριοπαθές Ισλάμ είναι ένας μύθος. 1. Η Σώτη Τριανταφύλλου, ο Μάρκο Πόλο και η ελευθερία του λόγου. Η είδηση έχει γίνει γνωστή εδώ και μερικές μέρες: όπως γράφτηκε, η γνωστή συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου πρόκειται να δικαστεί τον Ιούλιο ύστερα από μήνυση που κατέθεσε ο Παναγιώτης Δημητράς, για άρθρο της στην Άθενς Βόις το οποίο θεωρήθηκε ότι υποκινεί την ισλαμοφοβική βία και άρα εμπίπτει στις διατάξεις του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου (σημείωση: έτσι  γράφτηκε , αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι). Το ιστολόγιο ενδιαφέρεται πολύ για την υπόθεση, επειδή αγγίζει θέματα που τα έχουμε συζητήσει κατ’ επανάληψη, επειδή τυχαίνει να έχω προσωπική γνωριμία και με τους δυο εμπλεκόμενους και κυρίως επειδή κατά κάποιο τρόπο έχουμε ήδη εμπλακεί στην υπόθεση, με την έννοια ότι είχα σχολιάσει το επίμαχο άρθρο τη

Radical White Black Racism    “Islamo- fascism ” Ρατσισμός είναι το δόγμα που εκλαμβάνει μια συλλογικότητα ή ένα σύνολο ανθρώπων με συγκεκριμένα γνωρίσματα, κυρίως φυλετικά –αλλά περιλαμβάνονται και εθνικά, πολιτιστικά, θρησκευτικά, ιδεολογικά κ.ά.– ως ανώτερη των άλλων συλλογικοτήτων. Το πιο συνηθισμένο είδος ρατσισμού είναι ο φυλετικός ρατσισμός, με πιο προβεβλημένα τα περιβόητα παραδείγματα του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική, της ναζιστικής έκφρασης Deutschland über alles -που μέχρι το 1945 ήταν ο πρώτος στίχος από την πρώτη στροφή του επίσημου εθνικού ύμνου των Γερμανών-, του προπαγανδιστικού Blut und Boden (Αίμα και Εδαφος/Χώμα) της ΚΚΚ (Κου Κλουξ Κλαν) του αμερικανικού Νότου κτλ. Ο ρατσισμός συζητείται στο πλαίσιο της λευκής δυτικοευρωπαϊκής κουλτούρας και στο αντίστοιχο αξιακό τοπίο. Ωστόσο, δεν πρέπει να παραβλέπουμε τον ρατσισμό που εκδηλώνεται εκ μέρους των μαύρων ή των άλλων φυλών εις βάρος των λευκών. Η συμβολή της φιλοσοφίας στην ουσιαστική καταν

Ενα κείμενο του μεγάλου έλληνα φιλοσόφου, οικονομολόγου και ψυχαναλυτή. Από τους μεγαλύτερους στοχαστές του 20ου αιώνα, συνένωσε στο έργο του την πολιτική, τη φιλοσοφία και την ψυχανάλυση. Αποκλήθηκε «φιλόσοφος της αυτονομίας», υπήρξε συγγραφέας του σημαντικού βιβλίου «Η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας» και συνιδρυτής του περιοδικού «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα». « Υπάρχουν δύο ψυχικές εκφράσεις του μίσους: το μίσος για τον άλλο  και το μίσος για τον εαυτό μας, το οποίο συχνά δεν παρουσιάζεται ως τέτοιο. Αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι και τα δυο έχουν κοινή ρίζα, την άρνηση της ψυχικής μονάδας να δεχθεί αυτό που για την ίδια είναι ξένο. Η οντολογική αυτή διάρθρωση του ανθρώπου επιβάλλει αξεπέραστους εξαναγκασμούς σε κάθε κοινωνική οργάνωση και σε κάθε πολιτικό πλάνο. Καταδικάζει αμετάκλητα κάθε ιδέα για μία«διαφανή» κοινωνία, κάθε πολιτικό πλάνο που αποσκοπεί στην άμεση οικουμενική συμφιλίωση. Κατά τη διαδικασία κοινωνικοποίησης, οι δύο διαστάσεις του μίσους χα