IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Αμυντική Βιομηχανία, Τουρκία:“Μπουνταλάδες” περιμένουν το “ώριμο φρούτο” του Αιγαίου (vid.) Τους Τούρκους κάποτε τους κοροϊδεύαμε. Για πολλούς ήταν οι “μπουνταλάδες” ανατολίτες που “τους είχαμε” εύκολα εάν χρειαζόταν. Αυτά μέχρι την δεκαετία του 1990 όταν οι “μπουνταλάδες” άλλαξαν. Κι εμείς αλλάξαμε δραματικά. Το θέμα είναι προς ποια κατεύθυνση άλλαξε καθένας… Κάποιοι στρώθηκαν στην δουλειά την ώρα που άλλοι “επένδυαν” στα “πολιτιστικά κέντρα” της Παραλιακής και αποφάσισαν να φτιάξουν αμυντική βιομηχανία. Και πάλι τους κοροϊδεύαμε, αλλά πλέον τα ψέμματα για εμάς τελείωσαν. Η Τουρκία έχει εγχώρια και ισχυρή αμυντική βιομηχανία, πουλά συστήματα, κερδίζει χρήματα και παρά τα πολλά προβλήματα, συνεχώς προχωρά. Εδώ, κατασκευάζουν κατά φαντασίαν Κολοκοτρώνηδες , καθότι “άκαπνοι”, δήθεν παντογνώστες, με παράσημα… μέχρι τη βουβωνική χώρα σαν τους Βορειοκορεάτες που δήθεν τρέμουν οι απέναντι όταν τους θωρούν. Και όσοι τους τοποθέτησαν κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν. Όμοιος ομο

 Πολεμική Αεροπορία  F-16  BLOCK 50 ΤΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ F-16 Block 50 και οι… πρόωροι “πανηγυρισμοί” περί υπεροχής έναντι της THK. Απαξίωση του στόλου των ελληνικών F-16, την ώρα της ριζικής αναβάθμισης των τουρκικών με αμερικανική βοήθεια – Το F-35A δεν είναι το μόνο θύμα του παζαριού για τα F-16V. Το ζήτημα έχει απασχολήσει κατ’ επανάληψη το DP τα τελευταία τέσσερα χρόνια, λόγω της κρισιμότητάς του για την ελληνική άμυνα συνολικά. Το 30% της δύναμης μαχητικών της Πολεμικής Αεροπορίας, δηλαδή το F-16 στις παλιότερες εκδόσεις του σε ελληνική υπηρεσία, απαξιώνεται ταχύτατα, πλέον όχι μόνο λόγω των καθυστερήσεων στον εκσυγχρονισμό τους που θα τα καταστήσει αξιόμαχα με λελογισμένο κόστος, αλλά και λόγω της αδράνειας εξοπλισμού των δύο εκδόσεων, Block 30/50, με όπλα αέρος-εδάφους μακρού πλήγματος, νέας γενιάς. Αντιδιαμετρικά αντίθετες είναι οι εξελίξεις στην Τουρκία, που θα αποδώσουν πριν το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας, έναν στόλο 280 περίπου αξιόμαχων F-16. Του Στέργιου Δ. Θ

 Η “Οδύσσεια” ενός εφέδρου σε μια φανταστική χώρα… Κάποτε, σε μια μπανανία που οι νεολογισμοί ευδοκιμούσαν, και από τα συγκεντρωτικά και αποκεντρωτικά σχήματα διοίκησης οι ιθύνοντες πήγαν στα «κάθετα» (σε αντιδιαστολή με τα παράλληλα, οριζόντια, πλάγια, τεθλασμένα; κανείς δεν διευκρινίζει), αποφάσισαν να κάνουν μια άσκηση. Επειδή η Ουκρανία έδειξε ότι οι Μικροί και ευέλικτοι επαγγελματικοί στρατοί τελειώνουν γρήγορα μέσα σε τάφους , όπως το είχε δείξει και ο Α’ ΠΠ στους Βρετανούς (και ακολουθούν σε άλλους τάφους οι πρόχειρα επιστρατευόμενοι πολίτες, όπως έγινε και στον Α’ ΠΠ στην μάχη του Σομ όπου οι Βρετανοί επίστρατοι σφαγιάστηκαν με 57.000 απώλειες σε μια μέρα, – κάτι παρόμοιο γίνεται σήμερα στην Ουκρανία), η χώρα αυτή αποφάσισε να καλέσει εφέδρους . Να ‘σου κι ένας έφεδρος, που απολύθηκε το 1995 . Ένας “περίεργος” έφεδρος, που παρότι η θητεία ήταν 23μηνη και αυτός δικαιούνταν 12μηνη, αποφάσισε να αποκρύψει τα δεδομένα που του επέτρεπαν να υπηρετήσει μισή θητεία!

 Εθνική Άμυνα, αστοχίες και κριτική. Μια σειρά περιστατικών το τελευταίο τρίμηνο, έχει σημαδέψει τη χώρα μας με σοβαρές επιπτώσεις αλλά και ανθρώπινες απώλειες σε μεγάλα εδαφικά διαμερίσματα αλλά και στις Ένοπλες Δυνάμεις. Τελευταίο συμβάν ήταν η ατυχής κατάληξη της αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας στη δοκιμαζόμενη από τις πλημμύρες γειτονική Λιβύη. Σκληρή κριτική -και δικαίως- ασκείται από πολλαπλές κατευθύνσεις προς την κυβέρνηση για μια σωρεία ελλείψεων και χειρισμών στις παραπάνω περιπτώσεις. Από την επιβεβλημένη κριτική, ουδείς θεσμός ή πρόσωπο, δικαιούται να παραμένει στο απυρόβλητο. Η αυτονόητη αυτή αρχή ισχύει -ίσως ακόμη περισσότερο- για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Οι τελευταίες, αφενός αποτελούν για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού θεσμό που περιβάλλεται με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και αφετέρου είναι προορισμένες να προασπίσουν την εδαφική ακεραιότητα και ανεξαρτησία της χώρας άρα τα περιθώρια εφησυχασμού και αστοχιών πρέπει να είναι περιορισμένα, ίσως και μηδενικά. Οποιαδήποτε όμως