IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Ουκρανία 2022, όπως Βερολίνο 1945. Οι γυναίκες ήταν, είναι και θα είναι τα εύκολα θύματα και οι αποδέκτες της βίας και του παραλογισμού κάθε ένοπλης σύρραξης. Στις 2 Μαΐου 1945 διαδραματίζεται η τελευταία μάχη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου σε ευρωπαϊκό έδαφος. Τα σοβιετικά στρατεύματα, μετά από σκληρές και επίμονες οδομαχίες που μαίνονται από τις 23 Απριλίου, καταλαμβάνουν τη γερμανική πρωτεύουσα. Στις 30 Απριλίου ο Χίτλερ αυτοκτονεί, το Βερολίνο πέφτει και το κέντρο του ναζισμού δεν είναι πια παρά μια ανοχύρωτη πόλη στο έλεος του Κόκκινου Στρατού. Αυτό είναι ευρέως γνωστό. Εκείνο, όμως, που επί δεκαετίες κρατήθηκε, επί ποινή, επτασφράγιστο μυστικό τόσο από τη σοβιετική όσο και την ανατολικογερμανική ηγεσία, προκειμένου να μην αμαυρωθεί η νίκη της ΕΣΣΔ στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, ήταν η στάση του στρατού στο κατεστραμμένο και ανυπεράσπιστο Βερολίνο. Γιατί η λαμπρή αυτή μάχη σηματοδοτεί ταυτόχρονα και την πιο επαίσχυντη σελίδα της απελευθέρωσης. Ο σοβιετικός στρατός – παρά τ

Μια μαρτυρία  από το ολοκαύτωμα στο Χορτιάτη.   Σαν σήμερα, στις 2 Σεπτεμβρίου του 1944, ταγματασφαλίτες και ναζί σκότωσαν 149 ανθρώπους στο Χορτιάτη, λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη. Το tvxs.gr παρουσιάζει τη συγκλονιστική μαρτυρία της Ελένης Νανακούδη, που κατάφερε να επιβιώσει από τη σφαγή και μίλησε στο Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα. Αποσπάσματα της συνέντευξης προβλήθηκαν στην εκπομπή του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα με τίτλο « η Ελλάδα του Χίτλερ». Στις 4 Φεβρουαρίου  2018 έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 84 ετών η Ελένη Γκουραμάνη – Νανακούδη, η πιο εμβληματική ζωντανή μαρτυρία του Ολοκαυτώματος του Χορτιάτη της Θεσσαλονίκης. Η Ελένη Νανακούδη είχε επιζήσει από τον «Φούρνο Γκουραμάνη», μια από τις μεγαλύτερες κτηνωδίες των Σουμπεριτών που υπήρξαν συνεργάτες των Γερμανών την περίοδο της κατοχής. Τότε, ήταν 10 ετών και κατάφερε να σωθεί από θαύμα....  * * * «Οι άνδρες εκτελέστηκαν. Τις γυναίκες τις έκλεισαν σε ένα κτίριο και έβαλαν φωτιά.  Δίπλα μου ήταν μια κυρία, θήλα

Ο ιστορικός, Κυριάκος Λυκουρίνος, εξηγεί μέσα από ένα σπάνιο αρχειακό υλικό το πώς η βουλγαρική κατοχή της Ανατολικής Μακεδονίας (Αύγουστος 1916-Σεπτέμβριος 1918) εξελίχθηκε σε μια ασύλληπτων διαστάσεων ανθρωπιστική καταστροφή. Το τελευταίο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου 1918 τα ελληνικά στρατεύματα προελαύνουν στην Ανατολική Μακεδονία και η περιοχή μας λυτρώνεται από τη ζοφερή βουλγαρική κατοχή. Οι δημοσιογράφοι που ακολουθούν τον ελληνικό στρατό περιγράφουν εικόνες ανατριχιαστικές, που δεν έχουν τίποτα από την πατριωτική έξαρση και τον παλλαϊκό ενθουσιασμό του 1913: Το στρατιωτικό τμήμα μπαίνει στην Καβάλα στις 25 Σεπτεμβρίου εν μέσω νεκρικής σιγής και για να προϋπαντήσουν το στρατηγό Νεγρεπόντη βγαίνουν μερικοί σκελετωμένοι γέροντες και λίγες ρακένδυτες γυναίκες. Η πόλη εμφανίζει όψη νεκροταφείου και στους έρημους δρόμους της κινούνται ελάχιστοι άνθρωποι σαν σκιές φαντασμάτων. Λίγες γαλανόλευκες σημαίες εμφανίζονται σε μισογκρεμισμένα μπαλκόνια και σε ξεχαρβαλωμένα παράθυρα. Οι