IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Το "δώρο" ΗΠΑ και Ισραήλ στον Πούτιν. Του Κώστα Ράπτη  Υπάρχουν δύο χάρτες που μοιάζουν ο ένας με αρνητικό του άλλου: πρόκειται για τους χάρτες αφενός των χωρών που αναγνωρίζουν Κράτος της Παλαιστίνης και αφετέρου αυτών που υιοθέτησαν κυρώσεις κατά της Ρωσίας για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Είναι ελάχιστα τα κράτη (κυρίως ανατολικοευρωπαϊκά) που συμπίπτουν και στις δύο αυτές πολιτικές επιλογές. Ενδεχομένως η διαφορά που αποτυπώνουν αυτοί οι χάρτες να μην είναι καθόλου τυχαία.  Προφανώς υπήρξαν πολύ περισσότερα (ακριβέστερα: αποτέλεσαν διεθνή πλειοψηφία με 141 ψήφους) τα κράτη τα οποία στις 2 Μαρτίου 2022 αποδοκίμασαν στην Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Όμως το πραγματικό μέτρο της συμπόρευσης με τη Δύση, το δίνει, λόγω της υλικότητάς της, η προσχώρηση σε κυρώσεις και σε αυτό η πλανητική πλειοψηφία επέλεξε ουδέτερη θέση. Η υπεράσπιση βασικών αρχών του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών διόλου δεν ταυτίζετα

   Η παρερμηνεία του Κίσινγκερ και η πραγματικότητα του μακρύ πολέμου. Του Κώστα Ράπτη Σε πρόσφατη παρέμβασή του με άρθρο στο περιοδικό The Spectator, υπό τον τίτλο "Πώς να αποφευχθεί ένας ακόμα παγκόσμιος πόλεμος ”, ο άλλοτε "μάγος” της αμερικανικής διπλωματίας Χένρι Κίσινγκερ τόνισε: "Πλησιάζει η ώρα για να οικοδομήσουμε πάνω στις στρατηγικές αλλαγές που έχουν ήδη επιτευχθεί και να τις ενσωματώσουμε σε μια νέα δομή προς την επίτευξη ειρήνης μέσω διαπραγμάτευσης". Οι συστάσεις του δεν έγιναν ευμενώς δεκτές στο Κίεβο. "Ο κ. Κίσινγκερ ακόμα δεν έχει καταλάβει τίποτα. Ούτε τη φύση αυτού του πολέμου, ούτε τον αντίκτυπό του στην παγκόσμια τάξη. Η συνταγή που ζητά ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, αλλά φοβάται να πει φωναχτά, είναι απλή: κατευνάστε τον επιτιθέμενο θυσιάζοντας τμήματα της Ουκρανίας με εγγυήσεις μη επίθεσης εναντίον των άλλων κρατών της Ανατολικής Ευρώπης", δήλωσε μέσω Telegram, ο σύμβουλος του Ουκρανού προέδρου Ζελένσκι,

  Το “καφενείο” δεν βλέπει τη στροφή των ΗΠΑ στην Ουκρανία και τις αναλογίες με την Κύπρο το 1974 Όπως συμβαίνει συνήθως στη ζωή, στο τέλος έρχεται η πραγματικότητα να προσγειώσει όσους αρνούνται ή απλά δεν μπορούν να διακρίνουν εγκαίρως την πολυδιάστατη φύση των πραγμάτων. Με κίνδυνο να καταντήσει κουραστικό, επαναλαμβάνουμε ότι δεν υπάρχει άσπρο ή μαύρο, τα πάντα κινούνται στο φάσμα του γκρι, από γκρι πολύ σκούρο μέχρι γκρι πολύ ανοικτό. Κι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Του Ζαχαρία Μίχα * ( Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ / ISDA ) Αφού, λοιπόν, περάσαμε από τη φάση «καλά και κακά κανόνια», όπου αναλόγως των προτιμήσεών οι «εμπόλεμοι του καναπέ» χρωμάτιζαν τους πραγματικά εμπόλεμους με άσπρα και μαύρα χρώματα, όλα δείχνουν πως άπαντες σύντομα θα υποχρεωθούν να κατέβουν από το συννεφάκι τους . Για δε τους «αναλυτές» των τηλεοπτικών παραθύρων είδαν στον ουκρανικό πόλεμο μία ευκαιρία για άπλετη δ

Φιλορώσοι αυτονομιστές στο Ντονέτσκ ετοιμάζονται να βάλουν κατά ουκρανικών θέσεων. Η επαρχία Λουγκάνσκ έχει περάσει ήδη υπό τον έλεγχο των Ρώσων και αν συμβεί το ίδιο και στη γειτονική επαρχία Ντονέτσκ, τότε ολόκληρο το Ντονμπάς, η βιομηχανική καρδιά της Ουκρανίας, θα βρίσκεται στα χέρια τους. Φωτ. A.P. Photo / Alexei Alexandrov Πόλεμος στην Ουκρανία:  'Ερχεται η ώρα των κρίσιμων αποφάσεων. Μέχρι πρόσφατα, η πεποίθηση ότι η Ρωσία θα τιμωρούνταν αργά ή γρήγορα, και μάλλον γρήγορα,με μια ταπεινωτική ήττα για την εισβολή της στην Ουκρανία ήταν ευρέως διαδομένη στο Κίεβο, στην Ουάσιγκτον και στο Λονδίνο. Πέτρος Παπακωνσταντίνου 05.06.2022 Μέχρι πρόσφατα, η πεποίθηση ότι η Ρωσία θα τιμωρούνταν αργά ή γρήγορα, και μάλλον γρήγορα, με μια ταπεινωτική ήττα για την εισβολή της στην Ουκρανία ήταν ευρέως διαδομένη στο Κίεβο, στην Ουάσιγκτον και στο Λονδίνο. Η απώθηση των εισβολέων από τα περίχωρα του Κιέβου και του Χάρκοβο, των δύο μεγαλύτερων ουκρανικών πόλεων, είχε δη

  Πόλεμος-Ουκρανία: Θα οδηγήσει σε στρατηγική γκάφα, ο “ιδεολογικός” δυτικός χειρισμός; Οι μήνες και οι μέρες περνούν, αλλά προοπτική τερματισμού του πολέμου δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Παρότι οι δυο βασικοί πρωταγωνιστές, η Ρωσία και οι ΗΠΑ (διά των Ουκρανών αντιπροσώπων) έχουν εμπλακεί σε παρασκηνιακές συζητήσεις, αυτό μοιάζει να γίνεται για να διασφαλιστεί ότι η σύγκρουση δεν θα χάσει τον τοπικό-περιφερειακό της χαρακτήρα. Αυτό που όμως αδυνατεί να αντιληφθεί η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της στη Δύση, είναι ότι η ολιγωρία δίνει πλεονέκτημα στη Ρωσία που αργά ή γρήγορα θα αποτυπωθεί επί του πεδίου. Επίσης ότι περιπλέκει επικίνδυνα την επόμενη ημέρα, τόσο όσον αφορά το μέλλον της Ουκρανίας όσο και για την παγκόσμια σταθερότητα. Του Ζαχαρία Μίχα * ( Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ / ISDA ) Η πολυδιαφημισμένη και στην Ελλάδα « σωστή πλευρά της Ιστορίας » αποκρύπτει αυτοκαταστροφικά μια μεγάλη αλήθεια της ιστορίας των πολέμων: ό

Παράθυρο ευκαιρίας για την Τουρκία στο Αιγαίο ο πόλεμος του Πούτιν. Κώστας Λάβδας* Ενώ η Τουρκία διαμορφώνει συνθήκες πολεμικής αναμέτρησης με την Ελλάδα, πολλοί αδυνατούν να αντιληφθούν τον ρόλο του ρωσο-ουκρανικού πολέμου στη διευκόλυνση της διαμόρφωσης αυτών των συνθηκών. Όσο η πολεμική φάση της ρωσο-ουκρανικής σύγκρουσης παραμένει σε εξέλιξη, η Άγκυρα βλέπει ενδιαφέρουσες δυνατότητες στην ασάφεια που δημιουργεί η παραζάλη του πολέμου στην Ουκρανία και οι σκοτεινές ενδείξεις περαιτέρω κλιμάκωσης. Για την Τουρκία, ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος αποτελεί παράθυρο ευκαιρίας για την παγίωση του συνολικού «πακέτου Τουρκία» στη Δύση. Η Τουρκία κλιμακώνει στο πλαίσιο της ανάδειξης των όρων παραμονής της στη Δύση σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία: άρση κυρώσεων, επανέναρξη εξοπλισμών, ρόλος στη Συρία, καταδίωξη αντικαθεστωτικών, επιβεβαίωση της εμμονής στη «Γαλάζια πατρίδα» και των αντίστοιχων διεκδικήσεων, όλα αυτά αποτελούν όψεις του «πακέτου Τουρκία» το οποίο η Δύση καλείται να αποδεχτεί στο σύνο

  Ο πραγματικός λόγος του πολέμου μεταξύ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και Ρωσίας στην Ουκρανία- Η άποψη ενός Γάλλου αξιωματικού. General Dom. Delawarde, Reseau International                                      Μετάφραση : Μιχαήλ Στυλιανού Εδώ είναι ένα κείμενο που πρέπει να διαβαστεί, ακόμη και να ξαναδιαβαστεί για εκείνους που έχουν το χρόνο. Από την αρχή της ρωσικής επέμβασης στην Ουκρανία, έχουν προταθεί πολλοί λόγοι για να εξηγηθεί αυτή η σύγκρουση, αλλά κανένας από αυτούς δεν βρίσκεται πραγματικά στην ρίζα του προβλήματος. Το παρακάτω κείμενο δείχνει πόσο κολοσσιαίο είναι το διακύβευμα και η μικρή Ουκρανία είναι εδώ μόνο ένα επεισόδιο αυτής της τιτανικής αντιπαράθεσης που ξεκίνησε πολύ πριν από τις 24 Φεβρουαρίου. Πρόκειται για έναν πραγματικό υπαρξιακό αγώνα, όχι μόνο για τη Ρωσία, όπως διαβάζουμε εδώ και εκεί, αλλά και κυρίως για τις Ηνωμένες Πολιτείες των οποίων ο πλούτος και η εξουσία προέρχονται αποκλειστικά από την απάτη του δολαρίου που τους επιτρέπει να έχουν τα πάντα δωρεάν. Γι

Το αμερικανικό think tank που ασκεί κριτική στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Την ώρα που οι Δυτικοί σύμμαχοι είναι απορροφημένοι από το παζάρι με τον Ταγίπ Ερντογάν, προκειμένου αυτός να μην προβάλει βέτο στην σχεδιαζόμενη εισδοχή της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, μειοψηφικές, αλλά όχι και μη επιδραστικές, φωνές στην άλλη άκρη του Ατλαντικού επιμένουν ότι το όλο εγχείρημα της ατλαντικής διεύρυνσης στην Βαλτική είναι αχρείαστο και επιζήμιο. Πρόκειται για τους libertarians του γνωστού Cato Institute, το οποίο στα τέλη Απριλίου δημιοσίευσε άρθρο του συνεργάτη του Doug Bandow (άλλοτε βοηθού του προέδρου Ρήγκαν και αρισυντάκτη του πολιτικού περιοδικού Inquiry), όπου παρατίθενται εννέα τον αριθμό λόγοι για τους οποίους η Σουηδία και η Φινλανδία δεν θα πρέπει να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ. Ο πρώτος λόγος είναι ότι καμία από αυτές τις δύο χώρες δεν αντιμετωπίζει πραγματική απειλή. Ακόμη και οι πιο ρωσοφοβικοί αναλυτές δεν μπορούν να προσφέρουν στοιχεία ότι ο Πούτιν σχεδιάζει να τους επιτεθεί. Και αν