IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Παράνομοι μετανάστες ή πρόσφυγες; – Πρέπει να γίνονται επαναπροωθήσεις; Μπορεί πριν δύο χρόνια ο Ερντογάν να μην τα κατάφερε, όταν χιλιάδες παράνομοι μετανάστες επιχείρησαν με την καθοδήγηση των τουρκικών αρχών να εισβάλουν στον Έβρο, αλλά δεν το έχει βάλει κάτω. Χθες, ενώ ετοιμαζόταν να αναχωρήσει για επίσκεψη στην Ουκρανία, επιτέθηκε με πρωτοφανή τρόπο στην Ελλάδα, ούτε λίγο ούτε πολύ κατηγορώντας την ότι ευθύνεται για κακομεταχείριση και θανάτους προσφύγων, όπως αυτοί που συνέβησαν προ ημερών στον Έβρο. Αυτή τη φορά, λοιπόν, ο Ερντογάν δεν εργαλειοποίησε τους παράνομους μετανάστες, οργανώνοντας μία υβριδική επίθεση στα ελληνικά σύνορα, όπως είχε πράξει τον Μάρτιο 2020. Τους εργαλειοποίησε σε προπαγανδιστικό επίπεδο, προαναγγέλλοντας μία επικοινωνιακή επίθεση παγκόσμιας κλίμακας. Δεν αποκλείεται αυτή η κίνηση να έχει και πρόσθετο σκοπό να τορπιλίσει την προσπάθεια της Ελλάδας να εκλεγεί μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας. Σ’ αυτό το κλίμα και λόγω και της καταγγελίας μίας Ιραν

 Διεθνές Δίκαιο και εθνική επιβίωση. Με αφορμή το θέμα του προσφυγικού - μεταναστευτικού διατυπώνεται συχνά η άποψη στο δημόσιο λόγο ότι κάποια από τα προτεινόμενα μέτρα (π.χ. η πρακτική του push back, δηλαδή η βίαια απώθησή) αντίκεινται στο διεθνές δίκαιο και συνεπώς τίθεται το ερώτημα αν η χώρα μας επιτρέπεται να τα εφαρμόσει. Στις διεθνείς σχέσεις με βάση τη θεωρία του ρεαλισμού (Θουκυδίδης, Μachiavelli, Morgenthau, κ.λπ), το δίλημμα αυτό έχει απαντηθεί. Στον αξιακό πυρήνα των οπαδών της ρεαλιστικής θεωρίας βρίσκεται η εθνική ασφάλεια και η επιβίωση του κράτους. Το εθνικό συμφέρον είναι ο ύπατος ρυθμιστικός παράγοντας σε θέματα εξωτερικής πολιτικής που σχετίζονται με την επιβίωση του κράτους. Τα κράτη πρέπει να είναι έτοιμα να εγκαταλείψουν τις διεθνείς τους υποχρεώσεις στο βωμό του εθνικού συμφέροντος και της εθνικής επιβίωσης. Οι συμβάσεις αποτελούν απλά πρόσκαιρες διευθετήσεις που θα παραβιαστούν αν αντίκεινται στο εθνικό συμφέρον των κρατών. Σύμφωνα με την