IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Δύο πόλεμοι που θα υλοποιήσουν τον Nord Stream 2  και θα κρατήσουν εξαρτημένη την Ευρώπη από την Ρωσία. Ο εμφύλιος πόλεμος στην Σύρια και η μη πτώση του Άσαντ ακύρωσε τα σχέδια Αμερικανών, Ισραηλινών και των συμμάχων τους, των Αράβων. Με την πτώση του Άσαντ δύο ήταν οι κύριοι στόχοι, ο πρώτος το Αραβικό φυσικό αέριο να περάσει από χώρες προσκείμενες στην Δύση, Ιράκ, Ιορδανία, Συρία, την Τουρκία και από εκεί στην Ευρώπη, και ο δεύτερος, η Τουρκία να γίνει ένα ενεργειακό Hub από την οποία θα περνούσε το φυσικό αέριο της Κασπίας Θάλασσας, την Μέσης Ανατολής, και τέλος, της Ανατολικής Μεσογείου με σκοπό η ίδια να απεξαρτηθεί πλήρως από το Ρωσικό φυσικό αέριο. Όμως η επέμβαση της Ρωσίας στο πόλεμο της Συρίας υπέρ του Άσαντ άλλαξε όλα τα σχέδια των Αμερικανών και των συμμάχων της. Αυτή η επέμβαση ήταν περισσότερο επώδυνη για την ίδια την Τουρκία η οποία έβλεπε και τώρα είναι πιο ξεκάθαρο, ότι είναι εγκλωβισμένη από την πολιτική της Μόσχας. Στις 27 Ιουλίου άρθρο του «V» με τίτλο Η Ρωσία «πνί

Έτοιμο το ελληνικό κομμάτι  του αγωγού φυσικού αερίου ΤΑΡ.   Ολοκληρώθηκε η κατασκευή του ελληνικού τμήματος του αγωγού φυσικού αερίου ΤΑΡ, ο οποίος στις αρχές Δεκεμβρίου μπαίνει σε δοκιμαστική λειτουργία, προκειμένου το 2020 να ξεκινήσουν οι παραδόσεις φυσικού αερίου στην Ελλάδα, την Ιταλία, την Αλβανία και αργότερα σε περισσότερες χώρες της Βαλκανικής. Πρόκειται για έργο ιδιαίτερης γεωπολιτικής και οικονομικής σημασίας για τη χώρα μας, καθώς συμβάλλει στην ανάδειξη της Ελλάδας σε περιφερειακό ενεργειακό κόμβο, προσθέτει μία νέα πηγή εφοδιασμού τόσο της ελληνικής όσο και της ευρωπαϊκής αγοράς με φυσικό αέριο ενώ αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα, με σημαντική εγχώρια προστιθέμενη αξία: τόσο τα υλικά και οι εργολαβίες κατασκευής όσο και η μεγάλη πλειονότητα των εργαζομένων προέρχονται από την ελληνική αγορά και τις τοπικές κοινωνίες. «Στην Ελλάδα, η μηχανική κατασκευή του αγωγού έχει ολοκληρωθεί και προετοιμαζόμαστε για τη φάση

Εννιακόσιοι τόνοι σίδερα πρέπει να απομακρυνθούν για να καθαρίσει ο βυθός και να απελευθερωθεί το πεντακοσίων μέτρων κρηπίδωμα απ’ όπου θα διακινούνται φορτία και, αν χρειαστεί, στρατεύματα από και προς τη Μεσόγειο και την ευρύτερη περιοχή της Μαύρης Θάλασσας έως και τη Βαλτική. Δυνατός «παίκτης» στον χάρτη της ενέργειας. To μήκους έξι μέτρων βαρύ, ατσάλινο κοφτερό μαχαίρι πέφτει με ορμή από την κορυφή του βραχίονα ενός τεράστιου γερανού και σε ελάχιστα δευτερόλεπτα καρφώνεται στο κουφάρι της βυθοκόρου «Ολγας» που βυθισμένη από το 2010 στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης έχει αχρηστεύσει τον μισό σχεδόν προβλήτα, ο οποίος προορίζεται να φιλοξενήσει μεγάλα φορτηγά και πολεμικά πλοία. Στον βυθό, επαγγελματίες δύτες δένουν τα τεμαχισμένα τμήματα, που ζυγίζουν έως και πενήντα τόνους το καθένα και ο γερανός τα βγάζει στην προκυμαία. Εννιακόσιοι τόνοι σίδερα πρέπει να απομακρυνθούν για να καθαρίσει ο βυθός και να απελευθερωθεί το πεντακοσίων μέτρων κρηπίδωμα απ’ όπου θα διακινούνται φ

Σε αντίθεση με τους ηγέτες, η πλειοψηφία των Ευρωπαίων επιθυμεί να προμηθεύεται φυσικό αέριο από τη Ρωσία. Το τελευταίο διάστημα τα διεθνή ΜΜΕ κατακλύζονται από ειδήσεις που αφορούν τα νέα projects για την κατασκευή αγωγών στην Ευρώπη.  Ωστόσο ο Tom Luongo, ειδικός αναλυτής επί γεωπολιτικών θεμάτων, χαρακτηρίζει σε άρθρο του ψευδή τον ισχυρισμό ότι η Ευρώπη θέλει να καταστεί λιγότερο εξαρτημένη από το ρωσικό φυσικό αέριο και να στραφεί στη χρήση της καθαρής ενέργειας.  Όπως εξηγεί, δεν είναι η Ευρώπη, αλλά οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι ευθυγραμμισμένοι με τις ΗΠΑ οι οποίες αντιμετωπίζουν τη Ρωσία ως εχθρό, που επιθυμούν να καταστεί η ήπειρος λιγότερο εξαρτημένη από το φυσικό αέριο των Ρώσων.  Σε αντίθεση με τους ηγέτες, η πλειοψηφία των Ευρωπαίων επιθυμεί να προμηθεύεται φυσικό αέριο από τη Ρωσία γιατί είναι φθηνό και άφθονο, υποστηρίζει ο Luongo.  Για γεωπολιτικούς λόγους οι ΗΠΑ δεν επιθυμούν μια ανερχόμενη Ρωσία.  Οι τεχνοκράτες της Ε.Ε. συμφωνούν με α

The Greek gas and oil sector is where the smart money is heading, thanks to planned pipelines, platforms and hydrocarbons hidden beneath the Mediterranean, writes a German energy expert. Too few German entrepreneurs see Greece, and especially its energy sector, as an investment opportunity. Others are more perceptive than the Germans. During a recent visit to China for the “Beijing Foreign Policy Forum”, for example, I realized how crucial Greece is for the Chinese strategy and foreign policy: Greece is at the heart of the Chinese “One Belt, One Road” Initiative – the plan to build a modern-age “Silk Road” linking all of Eurasia. The Chinese have chosen Greece, and in particular the Port of Piraeus, as their hub into Western Europe. Already in 2015, Prokopis Pavlopoulos, the president of Greece, was the first European leader to speak about the significance this new Chinese “Silk Road” would have for the rest of the world. The Greeks, for their part, are gratefully accepti

Ο ανταγωνισμός ΗΠΑ και Ρωσίας για επιρροή στην ανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια τους επιβάλει να δημιουργήσουν στρατιωτικές και ενεργειακές συμμαχίες με στόχο την προώθηση των γεωπολιτικών συμφερόντων τους. Η Ουάσιγκτον φαίνεται στο πλαίσιο αυτό να θεωρεί την Ελλάδα ένα στρατηγικό δρώντα που εξυπηρετεί τη στρατηγική της για τον περιορισμό της ρωσικής διείσδυσης σε Βαλκάνια και ανατολική Μεσόγειο. Η Ουάσιγκτον με μια πρώτη ματιά δείχνει να εξετάζει τη δημιουργία στενών σχέσεων με την Αθήνα στον τομέα της ενέργειας και της στρατιωτικής συνεργασίας. Ο αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα Geoffrey Pyatt αναφέρθηκε εγκωμιαστικά στα διεθνή έργα διασύνδεσης, τον TAP, το Διασυνδετήριο Αγωγό Ελλάδας - Βουλγαρίας (IGB), τον τερματικό σταθμό LNG στη Ρεβυθούσα και στον υπό σχεδιασμό τερματικό σταθμό της Αλεξανδρούπολης αφήνοντας υπονοούμενα για τη ρωσική «διπλωματία των αγωγών». O τερματικός σταθμός της Αλεξανδρούπολης μπορεί να εξυπηρετήσει τα ενεργειακά συμφέροντα των αμερικανών καθώς

Οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, την Ε.Ε. και η εκλογή Τράμπ αλλάζουν τα δεδομένα στο τομέα της ενέργειας. Οι βαθιές και ουσιαστικές αλλαγές στην παγκόσμια πολιτική σκηνή των τελευταίων μηνών, ανοίγουν παράθυρο ευκαιρίας και για την Ελλάδα σε ό,τι αφορά τις μακροχρόνιες προσπάθειες της χώρας να αποτελέσει ενεργειακό κόμβο στην ευρύτερη περιοχή της Ν.Α. Ευρώπης και Ανατολικής Μεσογείου. Ιδιαιτέρως πρέπει να εκτιμηθεί η εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ που φέρνει σημαντικότατες αλλαγές το προσεχές διάστημα: >Την ενεργοποίηση του επενδυτικού πλάνου αξίας 500 δις. δολαρίων (για τα επόμενα 30 έτη) μεταξύ των εταιρειών Exxon-Rosneft και αφορά την εκμετάλλευση των αποθεμάτων υδρογονανθράκων της Αρκτικής τα οποία θα αντικαταστήσουν τα εξαντλημένα αποθέματα της Βόρειας θάλασσας. >Ταυτοχρόνως θα επιδιωχθεί η μείωση του ρόλου τόσο των Σουνιτικών πετρελαιοπαραγωγών κρατών όσο και του Ιράν σε ό,τι αφορά τον ανεφοδιασμό επιπλέον ποσοτήτων ενέργειας στην Ευρώπη. >Ενώ θα κινηθούν οι

Τα εγκαίνια του αγωγού φυσικού αερίου TAP (Trans- Atlantic Pipeline) που θα διασχίζει τη βόρειο Ελλάδα φέρνοντας αέριο από το Αζερμπαϊτζάν προκάλεσαν καθολική ευφορία. Σε μια χώρα που υπερηφανεύεται για τον πολιτισμό  και την πολιτική της παιδεία,  ένα γεγονός τέτοιας σημασίας, εγκαινιάστηκε υπο ιαχές  που αναπαράγονται με στερεότυπα τα οποία καλλιεργήθηκαν εδώ και αρκετά χρόνια. Αυτό το γνωρίζει καλά ο κ. Τσίπρας και γι αυτό αναδεικνύεται σε Έλληνα ηγέτη. Τονίζω το «Έλληνα» διότι αλλού, ίσως και να μην εύρισκε καν ακροατήριο. Ποιος άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του θα άκουγε έναν πολιτικό ηγέτη, με διαφορά μηνών, να χαρακτηρίζει ένα έργο «ενεργειακή μπανανία» και στη συνέχεια να το εξυμνεί ; Αναζήτησα να διαβάσω κείμενα που θα προσέγγιζαν με κάποια αναλυτική διάθεση και με προβολή στο μέλλον ένα γεγονός τέτοιας γεωπολιτικής σημασίας, όπως ο TAP, αλλά δεν βρήκα. ΤΑ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ Ο αγωγός αλλάζει τα γεωπολιτικά δεδομένα της χώρας και, σε τέτοιες περιπτώ