IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ   (1) Ψάξτε στην Τουρκία και για χαϊβάνια, κύριοι της γερμανικής BSH. (2) Όχι των Γερμανών στην ενοικίαση της Πίτσος στον Μπακατσέλο.     Φωτ. Intime   Η Πίτσος πέθανε, ζήτω η Pyramis. Η Πίτσος πέθανε, ζήτω η Pyramis. Αυτή είναι στην ουσία η έκβαση της υπόθεσης «Πίτσος», η οποία τελικά δεν θα μπορέσει να γιορτάσει 156 χρόνια ζωής στην Ελλάδα, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι δεν θα υπάρξει συνέχεια μέσα από μία νέα παραγωγική επένδυση άλλης εταιρείας και μάλιστα ελληνικής. Ειδικότερα, όπως έγινε γνωστό χθες ο γερμανικός όμιλος BSH, στον οποίο ανήκε η «Πίτσος», δέχθηκε εν μέρει την πρόταση που είχε κάνει στις αρχές Μαρτίου ο επιχειρηματίας κ. Νίκος Μπακατσέλος, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Pyramis Μεταλλουργία ΑΕ. Αυτό που συμφώνησαν τελικά οι δύο πλευρές είναι να εξαγοράσει η Pyramis τα μηχανήματα και τα καλούπια του εργοστασίου της «Πίτσος» στην περιοχή του Ρέντη, εργοστάσιο που έχει σταματήσει να λειτουργεί από τα τέλη της προηγούμενης χρονιάς, αλλά όχι να ν

   Ο νέος ελαιώνας/ ΑΠΕ – ΜΠΕ   Η Ελλάδα που ''το παλεύει'':  40.000 ελαιόδεντρα αλλάζουν την ερημοποιημένη γη.   Μπορεί ένα ερημοποιημένο κομμάτι γης να μετατραπεί σε ένα μικρό παράδεισο; Μπορεί κάτι τέτοιο να λειτουργήσει συμβολικά έτσι ώστε να ξαναλειτουργήσει μια «ερημοποιημένη» μικρή κοινωνία; Και τέλος όλα αυτά μαζί, μπορούν να μας διδάξουν πως ό,τι κατάστρεψε ο άνθρωπος μπορεί αν ο άνθρωπος το θελήσει να ξαναφτιαχτεί; Στα ερωτήματα έρχεται να απαντήσει ο Αντώνης Τριπιντίρης. Που σε λίγα χρόνια και ξεπερνώντας πολλές δυσκολίες, μεταμόρφωσε ερημοποιημένη γη στο Σίγρι σε έναν ελαιώνα με 40.000 ελαιόδενδρα και όχι μόνο! Με έμπνευση, όραμα, πάθος και αγάπη για τον τόπο του που χρόνια είχε στερηθεί, δημιούργησε μια καινοτόμα και ταυτόχρονα αειφόρα παραγωγική μονάδα. Παιδί Μικρασιατικών προσφύγων ο Αντώνης Τριπιντίρης, διαπίστωνε όταν το επισκέπτονταν, πως το χωριό του το Σίγρι στο δυτικότερο άκρο της Λέσβου χρόνο με το χρόνο άδειαζε. Οι κάτοικοι λιγόστευαν, οι μαθητές

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: 1 δισ. ευρώ τον χρόνο  για εισαγωγές κρέατος και αβγών! Η υγειονομική κρίση ανέδειξε τους κινδύνους και τις νέες προκλήσεις της χώρας για τα επόμενα χρόνια. Αποκάλυψε χρόνιες αδυναμίες στο παραγωγικό της μοντέλο και απέδειξε ότι δεν αρκεί για να την κρατήσει όρθια, σε μια κρίση σαν αυτή που πέρασε. Φανέρωσε ότι όσο λιγότερο εξαρτάται από τις εισαγωγές προϊόντων και αγαθών τόσο πιο ασφαλή θα είναι τα βήματά της. Η πολιτεία έδωσε σκληρές μάχες σε όλο τον κόσμο, για να εξασφαλίσει μάσκες και υγειονομικά υλικά πρώτης ανάγκης, όταν φούντωνε η πανδημία. Αν δε, το κλείσιμο των συνόρων ήταν ακόμη πιο αυστηρό και μεγαλύτερης διάρκειας, τότε θα βρισκόταν αντιμέτωπη και με τον κίνδυνο έλλειψης βασικών και απαραιτήτων τροφίμων για τον πληθυσμό. Η χώρα μας, δυστυχώς, σε αυτόν τον τομέα είναι εξαρτώμενη από τις εισαγωγές. Κυρίως δε στο κρέας και τα αβγά, τα οποία δεν συνιστούν τρόφιμα πολυτελείας ή προαιρετικής κατανάλωσης, αλλά υψηλής διατροφικής αξίας, απαραίτητ

Τρομάζει η τεράστια «αδυναμία» στις εξαγωγές. Καμία οικονομία δεν μπορεί να σταθεί όρθια αν δεν παράγει προϊόντα τα οποία ο υπόλοιπος κόσμος είναι διατεθειμένος να αγοράσει. Και η απόσταση που χωρίζει την Ελλάδα από τον ανταγωνισμό ολοένα και μεγαλώνει. Είναι σχεδόν διπλάσια αν συγκριθεί με μια ομάδα δέκα πληθυσμιακά συγκρίσιμων ευρωπαϊκών χωρών, όπως Βουλγαρία, Βέλγιο και Πορτογαλία. Κατά μέσον όρο οι εξαγωγές των χωρών αυτών ως ποσοστό του ΑΕΠ τους κινούνται στο 68%. Στην Ελλάδα δεν ξεπερνούν το 37%. Σε αυτή την λογική στηρίζονται και οι προτάσεις της επιτροπής Πισσαρίδη για το νέο αναπτυξιακό μοντέλο, προκειμένου μέσα σε μια δεκαετία οι ελληνικές εξαγωγές να καλύψουν μέρος από το χάσμα. Να αυξηθούν σύμφωνα με ένα σενάριο από το σημερινό 37% του ΑΕΠ στο 47%. Ένα επίπεδο λίγο υψηλότερο από αυτό της Πορτογαλίας που βρίσκεται στο 44%. Είναι εφικτό κάτι τέτοιο ; Μπορεί μια χώρα, όπως η Ελλάδα, όπου τόσα χρόνια ανακυκλώνουμε το υπάρχων χρήμα, να δημιουργήσουμε μια β

Η Κρήτη «ενώνεται» με την Πελοπόννησο  – Ένα παγκοσμίως πρωτοποριακό έργο. Ένα παγκοσμίως πρωτοποριακό έργο πρόκειται να ολοκληρωθεί έως το τέλος του 2020, καθώς θα λάβει χώρα η ηλεκτρική διασύνδεση της Κρήτης με την Πελοπόννησο, μέσω ενός καλωδίου μήκους 135 χιλιομέτρων. Η πρώτη θαλάσσια διασύνδεση της Κρήτης με την ηπειρωτική χώρα αποτελεί τη μεγαλύτερη σε μήκος καλωδιακή διασύνδεση εναλλασσόμενου ρεύματος παγκοσμίως! Παράλληλα, η πόντιση των υποβρύχιων καλωδίων πραγματοποιείται σε βάθος 1.000 μέτρων, γεγονός που καθιστά το έργο, τη βαθύτερη υποβρύχια καλωδιακή διασύνδεση υψηλής τάσης - με τριπολικό καλώδιο τεχνολογίας μόνωσης XLPE - στον κόσμο! Επιπλέον, για την υλοποίηση του έργου, έχουν ενσωματωθεί σημαντικές καινοτομίες τόσο στον σχεδιασμό του καλωδίου (ελαφρύτερο και ισχυρότερο) όσο και στην πόντιση αυτού, μέσα από βελτιωμένες τεχνικές που αναπτύχθηκαν ειδικά για τις ανάγκες αυτού του έργου. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα του έργου, η πόντιση του υποβρύχιου

 KAZIM HESENELIYEV VIA GETTY IMAGES Αν για οποιονδήποτε λόγο σταματήσουν, έστω και για μικρό χρονικό διάστημα, οι εισαγωγές αυτών των προϊόντων, θα τεθεί σοβαρό ζήτημα κάλυψης των αναγκών του πληθυσμού. Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), την περίοδο 2015-2019 οι συνολικές εισαγωγές τροφίμων και ζώντων ζώων στη χώρα μας ανήλθαν σε αξίες 28 δισ. ευρώ περίπου, εκ των οποίων τα 9,3, δηλαδή το 33%, αφορούσαν    τρόφιμα  ζωικής  προέλευσης  (κρέας,  αυγά,  γάλα , τυριά, γαλακτοκομικά προϊόντα). Την ίδια περίοδο, οι αντίστοιχες συνολικές εξαγωγές ήταν αξίας 22 δισ. ευρώ, εκ των οποίων μόνο τα 3,4 δισ. ευρώ, δηλαδή το 15%, αφορούσαν τρόφιμα ζωικής προέλευσης. Η χώρα μόνο για… παγωτό το 2019 έκανε εισαγωγές αξίας πάνω από 50 εκατ. ευρώ... Η συμμετοχή των προϊόντων αυτών στο 15% των εξαγωγών τροφίμων της χώρας την παραπάνω περίοδο αφορά κυρίως γαλακτοκομικά προϊόντα (13%), όπου κι εκεί όμως το εμπορικό ισοζύγιο είναι αρνητικό κατά 600 εκατ. ευρώ περ

JULIA_SUDNITSKAYA VIA GETTY IMAGES ΑγροΟικόΠολις: Σύμπραξη παραγωγών - καταναλωτών  για αγορές «απευθείας από το χωράφι». Mια πρωτοβουλία που σε συνεργασία με παραγωγούς από όλη την Ελλάδα, ξεκίνησε τη δημιουργία ενός δικτύου άμεσης σύνδεσης παραγωγών και καταναλωτών σε κάθε πόλη της χώρας. Τους τελευταίους μήνες η πανδημία του COVID-19 έφερε μεταξύ άλλων στο προσκήνιο τα θέματα της υγείας και της ασφάλειας των τροφίμων μας. Το πρώτο κύμα του lockdown που εφαρμόστηκε, προκάλεσε πανικό στην αγορά τροφίμων, τόσο τοπικά όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς πολλοί καταναλωτές αγόρασαν μαζικά τρόφιμα μακράς διάρκειας, μπροστά στον κίνδυνο των πιθανών ελλείψεων. Οι μεγάλοι κερδισμένοι της πανδημίας αναδείχθηκαν πανηγυρικά τα σούπερ μάρκετ και οι μεγάλες αλυσίδες τροφίμων. Στο μεταξύ, οι περιορισμοί μεταφοράς και το κλείσιμο των τοπικών αγορών κατέστησε σχεδόν αδύνατο να παραδώσουν οι μικροί τοπικοί παραγωγοί τα προϊόντα τους σε πελάτες, λαϊκές και εστιατόρια, με α

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Σκέψεις για την μετά τον Κορονο'ι'ό εποχή .   Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΙΟ- ΜΕΡΟΣ Α’ Το ΑΕΠ της χώρας την περίοδο 1980-1999 σημείωσε εμφανή κάμψη των ρυθμών αύξησής του. Ετσι, ενώ τη δεκαετία ’71-’80, αυξανόταν με μέσο ετήσιο ρυθμό 5,6%, τη δεκαετία ‘81-’90 ο ρυθμός αυτός έπεσε στο αξιοθρήνητο 0,5%, για να ανέβει στο 2,1% την περίοδο ’91-’99. Ας δούμε όμως κάποια νούμερα. Το 1980 το ποσοστό της πρωτογενούς παραγωγής στο ΑΕΠ ηταν 25% και της μεταποίησης 15%. Το 1983 τα ποσοστά έγιναν 19% και 14% αντίστοιχα. Το 1987 , 11% και 15% αντίστοιχα. Εκεί παρέμειναν μέχρι το 2000. Μετά σιγά-σιγά άλλαξαν και σήμερα είναι πρωτογενής 3% και μεταποίηση 7%. Θα πει κάποιος και τι έγινε; Σωστή η ερώτηση αλλα ο ερωτών είναι άσχετος με την δυνατότητα της χωρας μας να παράγει πλούτο. Η ανάπτυξη και η παραγωγική ανασυγκρότηση έχουν πρόσημο τόσο ταξικό όσο και εθνικό. Από τη μεριά της κοινωνίας, για να ονομάσουμε σήμερα μια πορεία “ανάπτυξη” πρέπει απαρ