Γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι κι όταν είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι*.
Γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι κι όταν είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι*. Στο προηγούμενο άρθρο μου (9/4/20) με τίτλο "Eπανεκκίνηση της οικονομίας: Ο μεγάλος πλούτος της χώρας έχει τη (2η ) ευκαιρία του", ασχολήθηκα, με την ευεργεσία μεγάλης κλίμακας και την υποχρέωση του μεγάλου πλούτου, κυρίως, για ανταπόδοση-επιστροφή μέρους της περιουσίας των φορέων του στις κοινωνίες από τις οποίες προήλθε-αποκτήθηκε. Επανέρχομαι σήμερα, συμπληρωματικά, για να υπογραμμίσω την αξία και της μικρής κλίμακας φιλανθρωπίας, την οποία ορθώς καλούμε και Φιλαλληλία. Είχα ασχοληθεί και με άλλη ευκαιρία, παλαιότερα, με το θέμα και είχα σημειώσει, τότε, την επίμονη άποψη αγαπητού μέλους του φόρουμ του Capital, του φίλου "Σπυρίδων”, ο οποίος είχε δηλώσει σε σχόλιό του: "…Άλλωστε, η κοινωνία δεν επιβιώνει από την προσφορά ενός Γκέιτς, ούτε ενός Ωνάση ή Νιάρχου, αλλά από τις μικρές, καθημερινές, αφανείς προσφορές...” Ναι, είναι αλήθεια: "Αν δεν μας έδιναν...