IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Η Καμπούλ είναι περιφραγμένη με blast walls για τον φόβο βομβιστικών επιθέσεων. Πολλά από αυτά είναι ζωγραφισμένα. Επιβιώνοντας χωρίς ελπίδα στην κόλαση του Αφγανιστάν. ΚΑΜΠΟΥΛ- ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ. Στο υπόγειο ενός εμπορικού κέντρου στην Καμπούλ, κάπου ανάμεσα στους άδειους διαδρόμους στολισμένους με γιρλάντες από χάρτινα αμερικανικά σημαιάκια, ο Χομαγιούν κάθεται σκυμμένος στα χαλάκια που έχει στρώσει στην είσοδο του μαγαζιού του. Τρώει το μεσημεριανό του στο πάτωμα, όπως κάνουν πολλοί Αφγανοί, μαζί με δύο νεαρούς συγγενείς του. Το βλέμμα του χαμηλωμένο. Ακούγεται μόνο η φωνή του, σταθερή και γεμάτη θυμό. «Τους είπα, σας παρακαλώ. Μην το κάνετε. Δεν θέλαμε να φύγει, δεν μας άκουσε», λέει ο Χομαγιούν. Ο μεγάλος αδελφός του, μαζί με άλλα τέσσερα μέλη της οικογένειας –όλα γυναίκες, παιδιά κι ένα μωρό– ξεκίνησαν το ταξίδι από το Αφγανιστάν προς την Ευρώπη πριν από τρεις εβδομάδες. «Του είπαν πως η Τουρκία έχει ανοίξει τα σύνορα και τώρα είναι ευκαιρία να περάσεις στην Ευρώπη», συμ

Υπαίθριο παζάρι στην Καμπούλ, όπου οικογένειες Αφγανών πωλούν τα υπάρχοντά τους για να συγκεντρώσουν μετρητά και να πληρώσουν τους διακινητές.   ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ - ΑΠΟΣΤΟΛΗ. Ο Αφγανός μεσήλικας δεν σηκώθηκε ούτε στιγμή από την καρέκλα έξω από το μαγαζί του. Μπροστά του ένας σκονισμένος σωρός με χαλιά, μια παιδική κούνια, κουζίνες, έπιπλα και μικροαντικείμενα στοιβαγμένα πάνω στο χώμα στην άκρη του δρόμου. Πριν από λίγους μήνες δεκάδες συμπατριώτες του πήγαιναν στη Χάιρ Χανά για να πουλήσουν αντικείμενα σαν κι αυτά ή και σπίτια ολόκληρα. Τον τελευταίο καιρό όμως οι πελάτες έχουν λιγοστέψει σ’ αυτό το υπαίθριο παζάρι στη Βορειοδυτική Καμπούλ. «Τον χειμώνα έρχονταν επτά και οκτώ άνθρωποι την ημέρα που ήθελαν να πουλήσουν τα πράγματά τους για να μαζέψουν χρήματα και να φύγουν παράνομα από το Αφγανιστάν», λέει ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού. «Ολα σχεδόν σταμάτησαν με τη συμφωνία (Ευρώπης - Τουρκίας). Τώρα ζήτημα είναι να έρχονται ένας-δύο άνθρωποι την εβδομάδα». Αρνείται να πει τ