Το «πράσινο» πολεμικό ρεπορτάζ.
Ο Τζαγκέντρα Σιγκ ήξερε καλά πόσο μεγάλο ήταν το ρίσκο που έπαιρνε. Ο μόνος τρόπος για να προστατευθεί, πίστευε, ήταν να μιλάει ανοιχτά για τις απειλές που δεχόταν. «Το να γράφω την αλήθεια έχει σοβαρές επιπτώσεις για τη ζωή μου», έγραφε στο Facebook στα μέσα Μαΐου του 2015. Ο Σιγκ ήταν βέβαιος ότι το επίμονο ρεπορτάζ του για τις παράνομες εξορύξεις άμμου στα βόρεια της χώρας είχε προκαλέσει έντονη ενόχληση σε πρόσωπα που εκπροσωπούσαν διαφορετικές ομάδες συμφερόντων. «Πολιτικοί, εγκληματικά κυκλώματα και αστυνομικοί, όλοι με κυνηγούν», έγραφε. Ο έμπειρος Ινδός δημοσιογράφος δεν έπασχε από κάποιο σύνδρομο καταδίωξης. Γνώριζε άριστα τον κόσμο που είχε επιλέξει να ερευνήσει. Λίγες ημέρες έπειτα από εκείνη την ανάρτηση, στις 8 Ιουνίου, ο Σιγκ κείτονταν νεκρός στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου. Την 1η Ιουνίου 2015, μια ομάδα από άντρες είχε εισβάλει στο σπίτι του. Τον ακινητοποίησαν, τον περιέλουσαν με βενζίνη και του έβαλαν φωτιά. Πριν υποκύψει στα τραύματά του, μέσα σε φρικτού