IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  «Ο αργυραμοιβός και η σύζυγός του».  Πίνακας του ολλανδού ζωγράφου Κουέντιν Μάτσις από το 1514    Μichael j. Sandel Τι δεν μπορεί να αγοράσει το χρήμα Μετάφραση Μιχάλης Μητσός,  εκδόσεις Πόλις, 2016, σελ. 320, τιμή 18 ευρώ Το σημαντικό βιβλίο ενός μείζονος αμερικανού πολιτικού φιλοσόφου θέτει με τρόπο άμεσο το ηθικό πρόβλημα της ανεξέλεγκτης εισβολής της οικονομικής λογικής στην ανθρώπινη εμπειρία   Από το πλήθος των προς πώληση δικαιωμάτων, επενδύσεων και υπηρεσιών που ο καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ Μάικλ Τζ. Σαντέλ παραθέτει στην αφετηρία του πολύκροτου βιβλίου του «Τι δεν μπορεί να αγοράσει το χρήμα» δύο ξεχωρίζουν για την ευρηματικότητα και την εμβληματική τους υπόσταση ως προς το επιχείρημα του συγγραφέα. Πρώτον, η ωριαία μίσθωση αστέγων από εξειδικευμένες εταιρείες που πληρώνονται από λομπίστες προκειμένου να κρατούν θέσεις στις ουρές που σχηματίζονται στην Ουάσιγκτον τη νύχτα έξω από το Καπιτώλιο εν αναμονή τ

H αμερικανική ομοσπονδιακή τράπεζα δημοσίευσε τα πρακτικά της τελευταίας της συνεδρίασης και οι επενδυτές έσπευσαν να αποκρυπτογραφήσουν τις προθέσεις της (η Fed έχει το ρόλο της «μάνας» στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική παρτίδα): Από τα πρακτικά προέκυψε ότι οι Αμερικανοί κεντρικοί τραπεζίτες συζήτησαν τρόπους μείωσης της ποσότητας νέου χρήματος που ρίχνουν κάθε μήνα στις διεθνείς αγορές. Συγκεκριμένα, συζήτησαν με ποιον τρόπο θα ελαχιστοποιήσουν το στερητικό σύνδρομο, πώς δηλαδή θα αποφύγουν μια νέα κρίση ανασφάλειας σαν αυτή που εκδηλώθηκε το καλοκαίρι, όταν είχαν υπαινιχθεί κάτι ανάλογο. Σκέφτηκαν πως αν ορκιστούν σε ό,τι πιο ιερό έχουν ότι θα κρατήσουν τα επιτόκια χαμηλά για αρκετό καιρό, ίσως να μπορέσουν να αρχίσουν να μειώνουν την «επιδότηση» των 85 δισ. δολαρίων τον μήνα χωρίς να δημιουργήσουν φόβους για έλλειψη ρευστότητας. Η δημοσίευση των πρακτικών της Fed κινητοποίησε αναμενόμενα αντανακλαστικά – έστω κι αν δεν υπήρχε αναφορά σε χρονοδιάγραμμα: Το δολάριο ενισχύθ

Τι σχέση έχει ο Μπαλζάκ με τη Lehman Brothers;  Γιατί οι χρηματιστές διαβάζουν το «Κεφάλαιο» του Μαρξ;  Εχει οσμή το χρήμα;  Και ποια είναι η πατρίδα του;  Μια έρευνα για την καταγωγή του πλούτου. «Μην το ψάχνετε. μια ματιά και μόνο να τους ρίξει κανείς, καταλαβαίνει ότι πρόκειται για τραπεζίτες ». Δεν θυμάμαι ποιος είπε τα παραπάνω για την τρόικα, που μας έκανε την « τιμή» να βρίσκεται αυτές τις ημέρες στην Αθήνα. Καθώς τους έβλεπα στην τηλεόραση, θυμήθηκα ένα δοκίμιο του αγαπημένου μου συγγραφέα, Γουίλιαμ Γκας, με τίτλο « Εξορία », το οποίο δημοσιεύθηκε το 1992 στο περιοδικό « Salmagundi ». Δυστυχώς, κανένα βιβλίο του Γκας δεν κυκλοφορεί μεταφρασμένο στη γλώσσα μας, ούτε καν το «Tunnel », εκείνο το « εξοργιστικό και επιθετικό αριστούργημα». Γράφει, λοιπόν, στο δοκίμιο αυτό ο Γκας: «Χρήμα. Το δημιουργούν οι Ιάπωνες, ασχολούνται με το λαθρεμπόριό του στο Χονγκ Κονγκ, το ξεπλένουν στη Σιγκαπούρη, το αισθητικοποιούν οι Ιταλοί, το χάνουν οι Αμερικανοί, το αρωματί