IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Γερμανοί στρατιώτες με φόντο το φλεγόμενο Δίστομο  Βήματα πριν τον Εμφύλιο: Αντίποινα των Δυνάμεων Κατοχής στην Ελλάδα, 1941-1944. Ο όρος «αντίποινα» υποδηλώνει τις συλλογικές ποινές που επέβαλαν οι αρχές Κατοχής στον άμαχο πληθυσμό. Δεν αποτελούν ελληνική ιδιαιτερότητα αλλά εντάσσονται στη λογική της φασιστικής βίας και στην καθυπόταξη των πληθυσμών στην εξουσία του Άξονα. Στα πλαίσια του διεξαγόμενου «ολοκληρωτικού πολέμου» παραμερίστηκε κάθε έννοια ανθρωπίνου δικαίου με ύψιστο στόχο την εξοικονόμηση πολύτιμου γερμανικού αίματος. Η διαταγή του «Διοικητή Ενόπλων Δυνάμεων Νοτιοανατολικής Ευρώπης» στις 28 Οκτωβρίου 1942 είναι χαρακτηριστική από αυτή την άποψη: Όλες οι εμφανιζόμενες εχθρικές ομάδες θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να εξοντωθούν μέχρι τον τελευταίο άνδρα. [...] Πρόκειται για έναν ολοκληρωτικό πόλεμο. Η υποστήριξη απόψεων, όπως η ακόλουθη: «ο ηρωισμός ενός λαού που αγαπάει την ελευθερία» είναι άτοπη. Πρόκειται για πολυτιμότατο γερμανικό αίμα. Γι αυτό αναμένω από κάθε διοικητή

Σφαγή του Διστόμου Η «κούφια» συγγνώμη και η ανάγκη για απόδοση δικαιοσύνης. Ογδόντα χρόνια μετά την εμπλοκή της Ελλάδας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο τι ακριβώς έχουμε πετύχει στο επίπεδο της διαχείρισης της ιστορικής μνήμης και της διεκδίκησης των οφειλόμενων επανορθώσεων; Έχουν πλέον περάσει 80 ολόκληρα χρόνια από την ημέρα που η Χώρα μπήκε στην περιπέτεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και, με την απόσταση του χρόνου, η αποτίμηση, ως προς το αποτύπωμα που μας άφησε η εμπειρία αυτή και ως προς τη σχετική διαχείριση της μνήμης, δεν έχει διαμορφωθεί ακόμη πλήρως. Συγκριτικά με τις άλλες χώρες που ενεπλάκησαν, για την Ελλάδα ισχύουν κάποιες ιδιαιτερότητες που την καθιστούν ξεχωριστή περίπτωση και στο προπολεμικό στάδιο και στο μεταπολεμικό. Το γιατί, τούτη η άκρη της Ευρώπης, τράβηξε την προσοχή του Άξονα έχει αποτελέσει αντικείμενο αναλυτικής μελέτης και, ερευνητές διαφόρων σχετικών επιστημονικών κλάδων έχουν πλέον καταλήξει στο, μάλλον

  GERMAN OCCUPATION OF GREECE : NAZI CRIMES AGAINST THE GREEKS  Γερμανικές οφειλές: η διαιώνιση μιας εκκρεμότητας. Ποιες είναι οι θέσεις της ελληνικής πλευράς και ποιες της γερμανικής σε αυτή τη διένεξη. Είναι αμφίβολο αν το ευρύτερο κοινό στην Ελλάδα, αλλά και στη Γερμανία, γνωρίζει ακριβώς τι σημαίνει η φράση «γερμανικές αποζημιώσεις». Δεν θα μπω εδώ στις λεπτομέρειες για τη διαφορά μεταξύ επανορθώσεων και αποζημιώσεων και τη σχετική συζήτηση περί πολεμικών χρεών . Αρκεί ο αναγνώστης να γνωρίζει ότι άλλοι κανόνες δικαίου διέπουν τις βλάβες που έχουν υποστεί πολίτες μιας χώρας κατά τη διάρκεια του πολέμου και της κατοχής από κρατικά όργανα του κράτους που μετά τη λήξη του πολέμου ως ηττημένος καλείται να επανορθώσει, και διαφορετικοί τις βλάβες σε κρατικές υποδομές, οργανισμούς και περιουσίες. Γι αυτό και άλλη διαδικασία προβλέπεται όταν στρέφεται κάποιος ιδιώτης εναντίον κράτους που θεωρεί υπόλογο για τις ζημίες που υπέστη από όργαν

Μια μαρτυρία  από το ολοκαύτωμα στο Χορτιάτη.   Σαν σήμερα, στις 2 Σεπτεμβρίου του 1944, ταγματασφαλίτες και ναζί σκότωσαν 149 ανθρώπους στο Χορτιάτη, λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη. Το tvxs.gr παρουσιάζει τη συγκλονιστική μαρτυρία της Ελένης Νανακούδη, που κατάφερε να επιβιώσει από τη σφαγή και μίλησε στο Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα. Αποσπάσματα της συνέντευξης προβλήθηκαν στην εκπομπή του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα με τίτλο « η Ελλάδα του Χίτλερ». Στις 4 Φεβρουαρίου  2018 έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 84 ετών η Ελένη Γκουραμάνη – Νανακούδη, η πιο εμβληματική ζωντανή μαρτυρία του Ολοκαυτώματος του Χορτιάτη της Θεσσαλονίκης. Η Ελένη Νανακούδη είχε επιζήσει από τον «Φούρνο Γκουραμάνη», μια από τις μεγαλύτερες κτηνωδίες των Σουμπεριτών που υπήρξαν συνεργάτες των Γερμανών την περίοδο της κατοχής. Τότε, ήταν 10 ετών και κατάφερε να σωθεί από θαύμα....  * * * «Οι άνδρες εκτελέστηκαν. Τις γυναίκες τις έκλεισαν σε ένα κτίριο και έβαλαν φωτιά.  Δίπλα μου ήταν μια κυρία, θήλα