IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Αυτό που θα διαβάσετε σήμερα είναι ένα βίαιο κείμενο που παροτρύνει σε μίσος . Εν πρώτοις, μίσος κατά του φασισμού . Πόσα εγκλήματα θα έπρεπε να έχουν κάνει οι ναζί στην Ελλάδα, πόσα Καλάβρυτα και Δίστομα θα έπρεπε να έχουν πυρπολήσει , για να μην ξεπουλάει σήμερα η υποτελής ελληνική κυβέρνηση το Σκοπευτήριο της Καισαριανής; Εφιστώ σήμερα την προσοχή σε όσους με διαβάσετε, ότι πρόκειται για ένα βίαιο κείμενο που παρακινεί σε μίσος κατά του ρατσισμού . Πόσο κτήνος μπορεί να ’ναι ένας εκλεγμένος με την ψήφο μας βουλευτής της Δημοκρατίας, για να προπηλακίζει , να βρίζει , να δέρνει και να διαπομπεύει έναν άνθρωπο , όπως έκανε ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής κ. Παναγιώταρος εναντίον ενός βιοπαλαιστή, Σκοπιανού φορτηγατζή. Πόσο γομάρι και τζάμπα μάγκας μπορεί να ’ναι ο παλιάνθρωπος που κόλλαγε στο μέτωπο του φορτηγατζή το ψευδεπίγραφο «Μ» ενός ψευδώνυμου κράτους , λες κι έφταιγε ο βιοπαλαιστής για τη διεθνή ίντριγκα που παίζεται γύρω απ’ το πρόβλημα της ονομασ

Σκίτσο του ΣΤΑΘΗ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΑΝΕΡΓΟΥ ΜΕΤΑΛΛΕΡΓΑΤΗ ΤΗΣ ΝΑΥΠΗΓΟΕΠΙ-ΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗΣ ΖΏΝΗΣ  ΓΙΑ ΟΦΕΙΛΗ ΣΤΗΝ ΕΥΔΑΠ 831 ΕΥΡΩ. Ο άνεργος με την ειδικότητα του μεταλλεργάτη , πατέρας δύο παιδιών , αφού καταδικάστηκε από τη βάρβαρη πολιτική εδώ και τρία χρόνια να μην μπορεί να πιάσει εργαλείο στα χέρια του , τώρα κινδυνεύει από στιγμή σε στιγμή να χάσει το σπίτι του, τον κόπο μιας ζωής, που έχτισε φτύνοντας αίμα μέσα στη Ζώνη . Σήμερα έγινε μια πρώτη παρέμβαση από αντιπροσωπεία του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά μαζί με τον άνεργο στα γραφεία της ΕΥΔΑΠ στον Πειραιά απαιτώντας να σταματήσει η διαδικασία, κάτι για το οποίο η διευθύντρια του καταστήματος δήλωσε «αδυναμία»... Ο άνεργος μεταλλεργάτης δεν κατάφερε να εξοφλήσει στην ΕΥΔΑΠ λογαριασμούς από το 2012. Η εταιρεία αφού του έκοψε την παροχή νερού, στη συνέχεια έβαλε δικηγόρο, ερεύνησε για την ακίνητη περιουσία του ανέργου στα υποθηκοφυλακεία, εντόπισε ότι έχει ένα σπίτι και στις 29 Μάη, δικαστική επιμελήτρια ξεκίνησε

Amartya Kumar Sen  is an Indian philosopher and economist who was awarded the 1998 Nobel Memorial Prize in Economic Sciences for his contributions to welfare economics and social choice theory, and for his interest in the problems of society's poorest members Το κείμενο που ακολουθεί είναι ένα απόσπασμα από την παρέμβαση του Ινδού νομπελίστα οικονομολόγου Αμάρτια Σεν στο Φεστιβάλ της Επιστήμης, που έγινε στη Ρώμη τον περασμένο Ιανουάριο.   Οι δυνατότητές μας να ζήσουμε μια καλή ζωή, να είμαστε ευχαριστημένοι, ευτυχισμένοι, ελεύθεροι να επιλέξουμε τον τύπο ζωής που θέλουμε, υπερβαίνουν κατά πολύ αυτά που κατορθώνουμε να πραγματοποιήσουμε. Η ανθρώπινη μειονεξία πηγάζει από ποικίλους παράγοντες, αλλά μία από τις κύριες πηγές των ορίων μας –αλλά και της δύναμής μας, ανάλογα με τις περιστάσεις- είναι και το ότι η ατομική ζωή εξαρτάται από τον χαρακτήρα της κοινωνίας στην οποία ζούμε. Η φύση του προβλήματος φωτίζεται πολύ καλά από την κρίση που έπληξε την Ευρώπη τα τελ

Με το σύνθημα «Να κηρύξουμε παράνομη τη φτώχεια» , πολίτες και οργανώσεις της κοινωνίας πολιτών, στην Ιταλία και σε άλλες χώρες, ξεκίνησαν μιαν εκστρατεία ενάντια στους νόμους, τους θεσμούς και τις κοινωνικές πρακτικές που γεννούν και τροφοδοτούν τη φτώχεια στις διάφορες χώρες και περιοχές του κόσμου. Ο Ρ ικάρντο Πετρέλα, καθηγητής Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντία ς, ο οποίος μετέχει σε αυτήν την εκστρατεία, συνέταξε για λογαριασμό του κινήματος το κείμενο που ακολουθεί Εμείς οι πολίτες, Ιταλοί, Βέλγοι, Καναδοί, Αργεντινοί, Μαλαισιανοί, Ινδονήσιοι, Φιλιππινέζοι κ.ο.κ. αρχίζουμε μια διαδικασία κοινωνικής και πολιτικής κινητοποίησης ενάντια στις δομικές αιτίες της φτώχειας. Πρώτη αρχή: «Κανείς δεν γεννιέται φτωχός ούτε επιλέγει να είναι ή να γίνει φτωχός». Είναι η κατάσταση της κοινωνίας στην οποία γεννιόμαστε αυτή που μας κάνει φτωχούς ή πλούσιους. Μπορούμε να αποφασίσουμε να ζούμε σε κατάσταση μεγάλης ολιγάρκειας, αλλά δεν είναι αυτή η κατάσ

Σκίτσο τoυ Βαγγέλη Παπαβασιλείου Εάν η Ελλάδα κατολισθαίνει σήμερα προς τα τάρταρα, δεν είναι μόνη: ακολουθείται κατά πόδας από τις ομοιοπαθείς τής ευρωπαϊκής περιφέρειας, αλλά και του ευρωπαϊκού κέντρου.  Τ ο ελληνικό πειραματόζωο σύρει ολόκληρη την Ευρωζώνη, της Γερμανίας συμπεριλαμβανομένης. Το «ενάρετο» υπόδειγμα ανταγωνιστικότητας, που η τελευταία επιβάλλει στους εταίρους της, αποφέρει περιστολή επενδύσεων και επιβράδυνση κάθε παραγωγικότητας, ακόμη και στην ίδια. Παρά τα πλεονάσματά του, το γερμανικό υπόδειγμα δεν δημιουργεί πρόσθετη απασχόληση, απλώς κατανέμει την υπάρχουσα και συρρικνούμενη σε πλείονες και με χαμηλότερες αμοιβές, ώστε 8 εκατομμύρια Γερμανών εργαζομένων βιώνουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Η γερμανική «ανταγωνιστικότητα» δεν οφείλεται σε «θαύμα», αλλά στη μονομερή και αθέμιτη έναντι εταίρων καθήλωση μισθών. Η επιλογή αυτή δεν ενισχύει την Ευρώπη, αλλά την αποσταθεροποιεί . Η άνιση ανταγωνιστικότητα μεταξύ εταίρων δεν οφείλεται τόσο στην

Σκίτσο του Βαγγέλη Παπαβασιλείου ''Ελευθεροτυπία'' Και μετά; Μετά υποτίθεται ότι η Ελλάδα βγαίνει νωρίτερα στις αγορές. Αλλά όπως ακούμε από τον ΟΟΣΑ, αυτό δεν ισχύει. Μετά υποτίθεται ότι επιστρέφουν καταθέσεις και αυξάνονται η ρευστότητα και οι επενδύσεις. Αλλά ούτε αυτό ισχύει, διότι το ΕΣΠΑ λιμνάζει, χάνονται αρκετά δισ. διότι κανείς δεν ρισκάρει να επενδύσει. Πώς να επενδύσεις; Ας πάρουμε τον τουρισμό, που είναι το ευκολότερο. Για να κάνεις ένα μικρό ξενοδοχείο πρέπει να υπολογίζεις φόρο περίπου 30%, δόσεις δανείων, ασφάλεια στο ΤΕΒΕ περίπου 3 χιλιάδες το χρόνο, χαράτσι στο ακίνητο, έξοδα πάγια λειτουργίας και χαμηλές τιμές λόγω κρίσης. Ολοι τα βάζουν κάτω και επειδή γνωρίζουν πρόσθεση και αφαίρεση, καταλήγουν αμέσως στο συμπέρασμα ότι εάν έχεις 100 χιλιάδες στην μπάντα, είναι προτιμότερο να κάθεσαι στο καφενείο και να τα τρως λίγα λίγα, ή να τα δώσεις στα παιδιά σου. Επομένως, το ζήτημα δεν είναι το κλίμα. Το πρόβλημα είναι ότι αποσύρουμε το

(...) We could say that foreign direct capital heading to our country over the last decade actually intended to have a share of the opportunities in profit-seeking, interests, and privatization, influenced by the general atmosphere in the country. It is clear that this is not new investment in new industries and services that could bring foreign exchange, create employment, increase taxes, and advanced technologies, which Turkey actually needs. But could this be achieved in the future? Above all, for this to happen the investment atmosphere of the country should undergo a change. As profit-seeking in Istanbul and the routines of interest and domestic markets continue, why would foreigners engage in sectors different from those already made by locals? This is why they currently only come here to invest in these sectors.  Turkey is holding its breath for more foreign capital inflow but the characteristics of previous inflows hint future ones may come as state-en

Η χθεσινή συνάντηση του Γάλλου προέδρου με τη Γερμανίδα καγκελάριο στο Παρίσι ενδέχεται να σημαίνει μια ιστορική στροφή στην πρόσφατη ευρωπαϊκή πολιτική: όλοι εύχονται να τερματιστούν τα μέτρα λιτότητας που δοκιμάζουν τις αντοχές των κοινωνιών και των Δημοκρατιών. Η καγκελάριος Μέρκελ χρειάζεται ευρωπαϊκή αποδοχή, ακόμη κι αν νικήσει στις γερμανικές εκλογές· και διαπιστώνει επίσης ότι η κρίση χτυπά και τη δική της πόρτα. Ποιον τεμπέλη του Νότου θα ψέξει γι’ αυτό; Η σώφρων συμπόρευση με τη Γαλλία, πρωτίστως, αλλά και με την ασταθή Ιταλία και την πληγείσα Ισπανία, είναι σαφώς προτιμότερη από την αντιπαράθεση με όλους και όλα. Από κοντά, και η αλλαγή στη ρητορική: όχι άλλη λιτότητα, τόνωση της απασχόλησης, ανοχή για τα ελλείμματα. Ακόμη και ο σκληρός κ. Σόιμπλε αλλάζει τον λόγο του, ίσως διότι αισθάνεται ότι θα τον θυμούνται ως τον άκαμπτο, μοιραίο Γερμανό υπουργό Οικονομικών της ευρωπαϊκής Μεγάλης Υφεσης.  Η ανασύνταξη του γαλλογερμανικού άξονα φαίνεται ότι είχε σχεδιαστεί να ε