IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

    Βαγγέλης Δ. Πανταζής, Χάρτες και ιδεολογίες: Οι προσανατολισμοί των χαρτών και οι τύχες των λαών, εκδόσεις Στερέωμα, Αθήνα 2018. Το κέντρο του κόσμου:  Συμβολισμοί και σκοπιμότητες στη χαρτογραφία Στις 27 Μαρτίου 2021, ο Α/ΓΕΕΘΑ του Πακιστάν, στρατηγός Ναντίμ Ρατζά, επισκέφθηκε την Τουρκία στο πλαίσιο της πολύ στενής συνεργασίας των δύο χωρών. Διαβάζοντας την είδηση, ιδιαίτερη εντύπωση μού έκανε μία φωτογραφία, στην οποία ο Πακιστανός στρατηγός συναντήθηκε με τον Τούρκο υπουργό Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ , στο γραφείο του. Στον τοίχο δέσποζε ένας μεγάλος χάρτης της Τουρκίας και της γύρω περιοχής. Η ιδιαιτερότητα αυτού του χάρτη βρισκόταν στην τουρκική προοπτική του . Η απεικόνισή του ξεκινούσε από την Ιταλία και κατέληγε στο Θιβέτ και τις Ινδίες. Γύρω από την Τουρκία απλωνόταν όλος ο κόσμος των πολιτικών, οικονομικών και πολιτισμικών ενδιαφερόντων της: Η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική, πάλαι ποτέ κτήσεις των Οθωμανών και πεδία σύγχρονων ανταγωνισμών (Λιβύη, Συρία), ο

   Η γλώσσα της πολιτικής. Αν προσπαθώ να πείσω τον «δήμο» με υποσχέσεις που δεν έχουν καμιά θεμελίωση, που δεν υπολογίζουν διόλου την υπάρχουσα πραγματικότητα, τότε η πολιτική γλώσσα γίνεται σκέτη προπαγάνδα Συνέντευξη του Ιταλού φιλοσόφου Μάσιμο Κατσιάρι που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα La Repubblica. Massimo Cacciari ● Αποδέχεστε ότι στις μέρες μας το επίπεδο της πολιτικής επικοινωνίας είναι μερικές φορές πολύ χαμηλό; Δεν πρέπει όμως εξαιτίας αυτού του λόγου να τη σνομπάρουμε. Η πολιτική γλώσσα είναι από τη φύση της δημαγωγική, ο σκοπός της έγκειται στο να καθοδηγεί τον λαό και να τον πείθει με κάθε μέσο ότι ορισμένες ιδέες και προοπτικές είναι καλές. Η απαίτηση να μπορέσει η πολιτική γλώσσα να προσεγγίσει την «επιστημονική» γλώσσα είναι παράλογη. Ο επιστήμονας οφείλει να προσπαθεί να έρχεται σε επαφή με το «είναι», ενώ η πολιτική γλώσσα αναφέρεται στο «δέον γενέσθαι». ● Δεν υπάρχουν ωστόσο κάποια όρια στη δημαγωγία; Οταν το «δέον γενέσθαι» παρακάμπτει κάθε συγκεκριμένη

  Τουρκοσειρές: Τέλος … μέχρι νεωτέρας!   Οι τουρκοσειρές  τζάμπα πράγμα  στις οποίες είναι εθισμένοι ορισμένοι ελληνικοί τηλεοπτικοί σταθμοί μας τέλειωσαν –  τουλάχιστον για φέτος .  Από συστάσεως του Παρατηρητηρίου Διαφημίσεων σε τουρκοσειρές της Ελληνικής τηλεόρασης, τον Απρίλιο του 2020, μόνο  τρεις από τους επτά  πανελλαδικής εμβέλειας τηλεοπτικούς σταθμούς της χώρας μας υπέκυψαν στον πειρασμό του  τζάμπα-πράμα  μεταδίδοντας τουρκική γλώσσα, επιδεικνύοντας τουρκική σημαία και κάνοντας τουρκική προπαγάνδα μέσα σε κάθε ελληνικό σπίτι. Η κρατική τηλεόραση ( ΕΡΤ ) ποτέ δεν έχει μεταδώσει τουρκοσειρές από τις διάφορες συχνότητες της. Το ίδιο και ο ιδιωτικός τηλεοπτικός σταθμός  OPEN , συμφερόντων οικογένειας Σαββίδη. Ο τηλεοπτικός σταθμός  MEGA   αν και κατάτο παρελθόν είχε μεταδώσει πολλές τουρκοσειρές, υπό την νέα ιδιοκτησία του (συμφερόντων οικογένειας Μαρινάκη) δεν έχει μεταδώσει καμιά τουρκοσειρά. Το ίδιο και ο τηλεοπτικός σταθμός  ALPHA : Κατά το παρελθόν έχει μεταδώσει του

      Θουκυδίδης      Ο Θουκυδίδης και οι αναποδογυρισμένες λέξεις. Στην «Ιστορία» του Θουκυδίδη δεν είναι μόνο ο «Περικλέους επιτάφιος» συγκλονιστικός. Αμέτρητες οι παράγραφοι του κειμένου του που σε καθηλώνουν με την περιγραφική τους δεινότητα ή με την οξυδέρκεια και την ευθύτητα των παρατηρήσεων του Αθηναίου ιστορικού. Κυρίως σ’ αυτές τις αφοπλιστικές σκέψεις οφείλει το σύγγραμμά του τη διαχρονική του αίγλη, που έλκει και θα συνεχίσει να έλκει αναγνώστες, ειδικούς και μη, σε όποια γλώσσα κι αν έχει μεταφραστεί. Οι ανά τον κόσμο πολιτικοί και στρατιωτικοί που μελετούν Θουκυδίδη, πάντως, άλλα αναζητούν εκεί, για να «παραδειγματιστούν»: ιστορικά επεισόδια ωμότητας, που πιστοποιούν πως η ισχύς ή εκδηλώνεται αμοραλιστικά, εναντίον εχθρών αλλά και φίλων, ή δεν υπάρχει. Γεμάτη Μηλίους η ιστορία. Στις διασημότερες από τις στοχαστικές παρατηρήσεις που μας κληροδότησε ο ιστορικός – ανατόμος του συλλογικού νου και της ατομικής ψυχής συγκαταλέγονται όσες αφορούν το κατά το δοκούν (ή μάλλον κα