IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ανάμεσα στις πολυάριθμες ανακαλύψεις που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο σε διάφορους επιστημονικούς τομείς, υπάρχουν ορισμένες που ξεχωρίζουν σαφώς για τη γνωστική αξία και τη μεθοδολογική καινοτομία τους. Πρόκειται για κατακτήσεις που ανοίγουν νέους δρόμους για την περαιτέρω ανάπτυξη της γνώσης ενός ερευνητικού αντικειμένου. Ωστόσο, η αντικειμενική αποτίμηση –και μάλιστα σε ετήσια βάση– των πoλύ πρόσφατων επιστημονικών κατακτήσεων δεν είναι διόλου εύκολη υπόθεση. Για να αντιμετωπίσουν αυτή τη δυσκολία τα πιο έγκυρα και διεθνώς αναγνωρισμένα επιστημονικά περιοδικά απευθύνονται στο τέλος κάθε έτους σε διεθνούς κύρους ειδικούς, που μπορούν να διακρίνουν την ιδιαίτερη επιστημονική «βαρύτητα» και τις πιθανές εφαρμογές ορισμένων από τις πολυάριθμες έρευνες της προηγούμενης χρονιάς. Ο απολογισμός που παρουσιάζουμε, σήμερα, βασίστηκε στις αξιολογήσεις που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα σε τρία αναγνωρισμένης αξίας επιστημονικά περιοδικά: «Nature», «Science» και το διαδικτυακό «Quanta

Με εξαίρεση τον Αλμπερτ Αϊνστάιν, οι φυσικοί δεν ανταγωνίζονται σε φήμη τους σταρ της ροκ. Υπήρξε, ωστόσο, ένας σύγχρονός μας επιστήμονας που μπήκε στα χωράφια του Αϊνστάιν, χαρακτηρίστηκε ο σπουδαιότερος φυσικός μετά εκείνον, είδε ένα βιβλίο του να πουλάει περισσότερα από 10 εκατομμύρια αντίτυπα και ήταν αναγνωρίσιμος από τους πάντες ή σχεδόν τους πάντες. Ο Στίβεν Χόκινγκ άφησε χθες ήσυχα την τελευταία του πνοή, στο Κέμπριτζ της Αγγλίας, σε ηλικία 76 ετών. Είναι δύσκολο να πει κανείς αν η ανθρωπότητα θα τον θυμάται περισσότερο για τις επαναστατικές ανακαλύψεις του στην Κοσμολογία ή για τη μάχη που έδινε επί 55 χρόνια με την άδικη μοίρα του, τη σοβαρή νόσο που τον άφησε παράλυτο και του στέρησε τη φωνή. Μάλλον θα τον θυμόμαστε και για τα δύο, σαν το συγκλονιστικό παράδοξο ενός ανθρώπου με ηττημένο σώμα και αλύγιστη βούληση, που αναγκάζεται να ζει σε εξαιρετικά περιορισμένο χώρο, αλλά καταφέρνει να διεισδύει στην απεραντοσύνη του σύμπαντος. Ο μεταπτυχιακός φοιτητής που θ

Αν δεχτούμε ότι η γνωστή μας  «ορατή ύλη»  καταλαμβάνει μόνο το 4% του Σύμπαντος, ενώ το 96%, περίπου, αποτελείται από αινιγματικές οντότητες όπως η  «σκοτεινή ύλη»  και η  «σκοτεινή ενέργεια », τότε συνειδητοποιούμε ότι η σύγχρονη Φυσική δεν διαθέτει για το μεγαλύτερο κομμάτι του Σύμπαντος τίποτα περισσότερο από ένα... εντυπωσιακό όνομα! Ο συνδυασμός της σκοτεινής ενέργειας με τη σκοτεινή ύλη έχει δημιουργήσει μια εφιαλτική κατάσταση στη σύγχρονη Φυσική. Κανείς δεν γνωρίζει ακόμη ούτε πώς δημιουργούνται ούτε πώς επηρεάζουν την ορατή ύλη αυτές οι κυριολεκτικά... «σκοτεινές» οντότητες Τι είναι η σκοτεινή ύλη, που με τις βαρυτικές της αλληλεπιδράσεις συγκρατεί σε συνοχή τους γαλαξίες και διαμορφώνει τη δομή τους; Και τι είναι η «σκοτεινή ενέργεια», ερώτημα ακόμη πιο δύσκολο για τη σύγχρονη Φυσική, αφού υποτίθεται ότι είναι «κάτι» που καθορίζει τον ρυθμό διαστολής και το μέλλον του Σύμπαντος, αλλά καμία από τις υπάρχουσες θεωρίες δεν είναι σε θέση να την εξηγήσει. Αν

Φωτο  Χ.  ΚΩΤΣΙΟΠΟΥΛΟΣ Δεν υπάρχει μόνο ένα, αλλά πάρα πολλά σύμπαντα –συγκεκριμένα δέκα εις την πεντακοσιοστή και δεν αποκλείεται στο μέλλον να δημιουργούμε σύμπαντα στο εργαστήριο, ενώ δεν αντιλαμβανόμαστε ότι πιθανότατα ζούμε σε δέκα διαστάσεις. Αυτές είναι μερικές νέες επιστημονικές ιδέες που ανέπτυξε πρόσφατα με την ερευνητική του ομάδα ο Δημήτρης Νανόπουλος , διακεκριμένος κ αθηγητής Φυσικής του πανεπιστημίου του Τέξας A&M και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών , που μίλησε χθες στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών σχετικά με το πείραμα του CERN και την πειραματική διερεύνηση της ύπαρξης του Πολυσύμπαντος (multiverse). Ειδικότερα, όπως αναφέρει ρεπορτάζ του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, ο κ. Νανόπουλος εκτιμά, με βάση μαθηματικές εξισώσεις, ότι  είναι δυνατό να υπάρχουν δέκα εις την πεντακοσιοστή σύμπαντα, σύμφωνα με τη θεωρία της Υπερσυμμετρίας (SUSY) και των Υπερχορδών, η οποία προβλέπει ότι, εκτός από τις γνωστές τέσσερις «μεγάλες» διαστάσεις -τρεις του χώρου (