IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Το 2013 φεύγει  αφήνοντας πίσω του ένα  εκκωφαντικό  υστερόγραφο που πέρασε στο  ντούκου , τη δικαστική απόφαση για το  άγος , το  άλγος  και το άχθος  του Χρηματιστηρίου. Ενα υστερόγραφο-δείγμα γραφής όσων συνέβησαν και συμβαίνουν στην Ελλάδα επί εικοσαετίαν. Ο  οργανωμένος  απ’ τον κ.  Σημίτη  πυρετός του Χρηματιστηρίου υπήρξε το μεγαλύτερο σκάνδαλο ανακατανομής εισοδήματος προς όφελος των αεριτζήδων, των μεταπρατών, των λαμόγιων, των «νταβατζήδων» και των μιζαδόρων μετά τον εμφύλιο πόλεμο και πριν να υπαχθεί η χώρα σε καθεστώς Μνημονίων. Το «Κυλώνειο Αγος»  του Χρηματιστηρίου υπήρξε μια κορυφαία κερδώα στιγμή στη λειτουργία ενός συστήματος που  είχε   ήδη προσανατολισθεί  στη δήωση της χώρας, υπήρξε η  Μεγάλη Αρπαχτή , υπέρ της οποίας  δημηγορούσε  και  παρότρυνε  ο  ίδιος  ο πρωθυπουργός της χώρας, κ.  Σημίτης , όστις μετά την «απαισία έκβαση» περιορίσθηκε να δηλώσει με ήθος Ποκοπίκο και ύφος Πιπίνου του Μικρού για τα θύματα της πολιτικής του:  «ας πρόσεχαν». Ο σπι

(...)  Στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής των ηγετών της Ε.Ε., η κ. Μέρκελ, με ειλικρίνεια και σαφήνεια, συνόψισε το ελληνικό δράμα, γιατί έπρεπε να θυσιαστεί η Ελλάδα:   «Συζητούσαμε τότε εάν η Ελλάδα θα έπρεπε να βγει από την Ευρωζώνη. Νομίζω ότι εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο, στη συνέχεια θα εγκαταλείπαμε όλοι την Ευρωζώνη »  (εφημερίδα Le Monde, 21 Δεκ. 2013). Είναι ίσως η σημαντικότερη πολιτική περιγραφή της χρονιάς. Η περιγραφή της καγκελαρίου συνοψίζει τι απέγινε το «πιστόλι»· και μας προσφέρει μια οδυνηρά αποκτηθείσα γνώση για τα όρια και τις δυνατότητες ελιγμών της χώρας, για τα όρια και τις δυνατότητες της ηγεσίας της, για τα όρια της Ευρώπης. Παλιότερα, το παρασκήνιο των μεγάλων συμφωνιών έφτανε στο ευρύ κοινό με πολλά χρόνια καθυστέρηση, όταν άνοιγαν κρατικά αρχεία ή όταν κάποιος ηγέτης έγραφε απομνημονεύματα. Στην επιταχυμένη εποχή μας, επιταχύνεται αναλόγως και η εκροή πληροφοριών από το ουσιώδες παρασκήνιο. Ετσι, μετά δύο ή τρία χρόνια, μαθαίνουμε χαρακτηριστικές λεπτο

Γ.ΚΑΛΑ'Ι'ΤΖΗΣ Στο Σωτήριο Έτος 2013 η οικονομία μας παραμένει δέσμια σκοτεινών και παράνομων συμφερόντων που την απομυζούν μεθοδικά δεκαετίες. Κανείς δεν εκπλήσσεται. Σύμφωνα με τη Διεθνή Διαφάνεια, περισσότερο από το 6% του ΑΕΠ μας είναι το ετήσιο κόστος της διαφθοράς στη χώρα μας. Για να υποστηριχθεί αυτό το επίπεδο διαφθοράς είναι φυσικά απαραίτητος ένας γραφειοκρατικός κυκεώνας, ώστε οι ευκαιρίες συναλλαγής για τις συμμορίες να είναι εξασφαλισμένες, όπως και η διακριτική ευχέρεια των διεφθαρμένων να εκβιάσουν τους πολίτες, και τελικά να ζημιώσουν την κοινωνία μοιραζόμενοι από εκείνα που η κοινωνία τελικά πληρώνει με τους φόρους της και με την ταλαιπωρία της. Αντίστοιχα το κόστος της γραφειοκρατίας είναι ανεβασμένο στο 6,7% του ΑΕΠ, σε υπερδιπλάσιο μέγεθος από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο του 3%. Υπολογίζοντας ότι η πρόσθετη γραφειοκρατία σκοπό έχει να διευκολύνει τη διαφθορά (δίδυμες αδελφές είναι άλλωστε) το τελικό φανερό κόστος της διαφθοράς πλησιάζει

Κάθε χρόνο, η ανάπτυξη προβλέπεται... του χρόνου !  ***

T. F. Šimon  ''Vilma reading a Book'' Τιμήθηκαν ο Χαρούκι Μουρακάμι και η Μαρία Ξυλούρη από το περιοδικό (δε)κατα Απονεμήθηκαν – για έβδομη χρονιά – το βράδυ του Σαββάτου 28 Δεκεμβρίου τα εφετινά βραβεία «The Athens Prize for Literature» του λογοτεχνικού περιοδικού (δε)κατα που αφορούσαν εκδόσεις του 2012 .  Το βραβείο για το καλύτερο ξένο μυθιστόρημα απέσπασε ο 64χρονος ιάπωνας συγγραφέας Χαρούκι Μουρακάμι για τους δυο πρώτους τόμους του «1Q84» (μτφρ. Μαρία Αργυράκη, εκδόσεις Ψυχογιός) ενώ το βραβείο καλύτερου ελληνικού μυθιστορήματος δόθηκε στην 30χρονη συγγραφέα Μαρία Ξυλούρη για το «Πώς τελειώνει ο κόσμος» (εκδόσεις Καλέντη). Ο Χαρούκι Μουρακάμι , με μια σύντομη επιστολή του, εξέφρασε τις ευχαριστίες του για το βραβείο. Το δέχτηκε με ιδιαίτερη χαρά γιατί η Ελλάδα ήταν η πρώτη ξένη χώρα που επισκέφθηκε στη ζωή του, πριν από 31 χρόνια, και έκτοτε δεν παραλείπει να την επισκέπτεται κατά καιρούς. Είχε μείνει μάλιστα σε κάποιο από τα νησιά μας γι

(...) Είναι προφανές ότι οδηγούμαστε σε έναν οικονομικό παραλογισμό, σε μια περίοδο που η αγορά «διψά» για ρευστότητα. Σε μια περίοδο κατά την οποία η προσέλκυση επενδύσεων, η κινητοποίηση των εγχώριων κεφαλαίων είναι αναγκαίος όρος για να στηριχθούν οι ελληνικές επιχειρήσεις που δεν έχουν πρόσβαση στις διεθνείς αγορές κεφαλαίων, ενώ και ο ελληνικός τραπεζικός δανεισμός συνεχίζει να βαίνει συρρικνούμενος. Άραγε, πώς οι επιχειρήσεις θα πραγματοποιήσουν με επιτυχία αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου;    ''Χαρατζήδες'' Παρά τις διακηρύξεις για βελτίωση του επενδυτικού και επιχειρηματικού περιβάλλοντος ώστε η Ελλάδα να γίνει ελκυστικός προορισμός για επενδύσεις, το κράτος ορθώνει νέα εμπόδια μέσα από τους νόμους που το ίδιο προωθεί. Σε μια εποχή που η ρευστότητα είναι είδος προς εξαφάνιση και οι επιχειρήσεις αδυνατούν ή με δυσκολία καλύπτουν τις υποχρεώσεις τους, καθώς δέχονται ασφυκτικές πιέσεις από τις επιπτώσεις της ύφεσης, νέα εμπόδια ορθώνονται στην εισροή κε

(...) Επιβεβαιώνεται πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η κοινωνία απορρίπτει στο σύνολό τους το πολιτικό σύστημα και τους διαμεσολαβητές του (την κομματοκρατία), τις καθεστωτικές δυνάμεις της διαπλοκής και της αγυρτείας που κινούνται γύρω από αυτό. Ότι συντρέχει μια χαοτική απόκλιση των πολιτικών του κράτους από τις επιλογές της, αλλά και σε ότι έχει να κάνει με τις κοινωνικές προτεραιότητες, τις πραγματικές ανάγκες της χώρας, και πολλά άλλ α. (...) Σκίτσο του Μιχάλη Κουντούρη   Σκίτσο του Βαγγέλη Παπαβασιλείου Τελικά οι δημοσκόποι καθάρισαν τα αυτιά τους και άκουσαν. Μερικώς!.. Επί πολλά χρόνια τώρα ζητούσα να τεθούν στη δημοσκοπούμενη κοινωνία τα σωστά ερωτήματα και όχι αυτά που κατατείνουν στον εγκιβωτισμό της στο μονοσήμαντο καθεστωτικό γίγνεσθαι της κομματοκρατίας. Στο κρίσιμο ερώτημα: " πόσοι από εσάς θα φεύγατε από τη χώρα εάν είχατε τη δυνατότητα ", η απάντηση είναι 56,6%. Το ερώτημα αυτό, θα ήταν πλήρες και θα έδινε το ακριβές στίγμα των αισθημάτων της κο

Αλλεπάλληλα ισχυρά πλήγματα δέχεται το στρατηγικό όραμα του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, του αδιαφιλονίκητα μεγαλύτερου Τούρκου πολιτικού που διεκδικεί να γίνει ο "ισλαμιστής Κεμάλ Ατατούρκ του 21ου αιώνα". Αποδομείται συστηματικά από τις ΗΠΑ με τη βοήθεια και του Ισραήλ - σε βαθμό μάλιστα που οι Αμερικανοί τώρα πλέον ενθαρρύνουν αφενός τα ισχυρά υπολείμματα του στρατοκρατικού κεμαλικού καθεστώτος στις ένοπλες δυνάμεις και στη δικαιοσύνη όπου ακόμη κυριαρχούν και αφετέρου το δίκτυο των μουσουλμάνων που επηρεάζουν μέσω του εγκατεστημένου στις ΗΠΑ ισλαμιστή ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν να κινηθούν κατά του Ερντογάν, αποσταθεροποιώντας την κυβέρνησή του. Ο λόγος που ο Λευκός Οίκος δραστηριοποιείται ανοιχτά για να πετύχει την ανατροπή του Ερντογάν και να ξαναφέρει τους υποτακτικούς στις ΗΠΑ Τούρκους κεμαλιστές στρατοκράτες στην εξουσία είναι πολύ σοβαρός. Μετά την ανατροπή του αμερικανόδουλου καθεστώτος του Χόσνι Μουμπάρακ στην Αίγυπτο, ο Ερντογάν αποκατέστησε λειτουργικές