Ο υδράργυρος και οι καραμπόλες των λαών.
Σε μόλις τρεις δεκαετίες από την έναρξη της κοινωνίας της πληροφορίας και την παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, ο Homo sapiens βρέθηκε να κοιτάζει στον καθρέφτη έναν... ηλίθιο. Ξεζούμισε ό,τι είχε αυτή η γη να του προσφέρει, μακέλεψε τις θάλασσές της και μόλυνε τον αέρα της. Τώρα, την ώρα που η επιστήμη τού προσφέρει όλο και μακρύτερο προσδόκιμο ζωής, ανακαλύπτει ότι δεν μπορεί να προσφέρει στα παιδιά του όχι μόνο την «πρόοδο» αλλά ούτε και τη «σταθερότητα» μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης - και μελλοντικά επιβίωσης. Τώρα, βλέπει τα κέντρα ανάπτυξης του τεχνολογικού του πολιτισμού να κατακλύζονται από κύματα προσφύγων που κραδαίνουν στο χέρι τα «smartphones» που τους πούλησε. Και αύριο περιμένει τα νέα κύματα, αυτά που θα ξεσηκώσουν το τσουνάμι της κλιματικής αλλαγής και η έλλειψη τροφίμων. Πώς θα αντιδράσει; Κλίμα - πόλεμος - λιμός είναι το τρίπτυχο πίσω από τις μαζικές μεταναστεύσεις. Κλιματική αλλαγή, τσουνάμι προσφύγων και απειλούμενες σοδειές στα «επίκαιρα» ...