IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Ο πρόεδρος της Κίνας Xi Jinping, πιο επιθετικός παρά ποτέ,  στο Εθνικό Κογκρέσο, στο Πεκίνο. EPA, ROMAN PILIPEY  Η Τουρκία μιμείται στο Αιγαίο την Κίνα, που επιτίθεται στο Δίκαιο της Θάλασσας: Αιγαίο και Νότια Σινική Θάλασσα… Δείχνοντας την κυριαρχία της στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, το Πεκίνο   διεκδικεί τα λεγόμενα «ιστορικά» δικαιώματα έναντι των διεθνών κανόνων, τα οποία και υπονομεύει κάθε ημέρα και πιο επιθετικά, σύμφωνα με την δημοσιογράφο της εφημερίδας   Le Monde ,   Nathalie Guibert . Σύμφωνα με την εφημερίδα, ανάμεσα στις δύο μεγάλες δυνάμεις, ΗΠΑ και Κίνα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η  επίδειξη ισχύος,  με βαθύτερο ζήτημα  το διεθνές δίκαιο της θάλασσας  και τη Σύμβαση του Montego Bay του 1982. Για να εδραιώσει την αυξανόμενη δύναμή της, η αυτοκρατορία του Xi Jinping έχει γίνει ένα ρεβιζιονιστικό Κράτος του διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας. Η τρέχουσα στάση της Κίνας  «αντιπροσωπεύει τις πιο σοβαρές από τις πρόσφατες απόπειρες παραβίασης»,  δήλωσε ο Collin Koh, ειδικός στη Σχ

   Foreign Policy: Ο Ερντογάν «ξεπουλάει» την Τουρκία στην Κίνα  για να μην πέσει στην «αγκαλιά» του ΔΝΤ.   Η πελατειακή σχέση της Αγκυρας με το Πεκίνο - Η κινεζική χρηματοδότηση έργων μεγάλης κλίμακας με επενδύσεις σε υποδομές, ενέργεια και τηλεπικοινωνίες Στην Κίνα στρέφει το βλέμμα του ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναζητώντας έναν νέο εταίρο στο διπλωματικό αλλά κυρίως στο οικονομικό πεδίο, έναν εταίρο που θα μπορέσει να λειτουργήσει και ως σανίδα σωτηρίας όταν και όποτε χρειαστεί. Ηδη από το 2019 οι κινήσεις του προέδρου της Τουρκίας προβλημάτισαν την Ουάσιγκτον αλλά και τη Μόσχα μετά το πρόσφατο εντυπωσιακό άνοιγμα του Ερντογάν στον Κινέζο ομόλογό του, ένα άνοιγμα που έχει ξεκινήσει με μνημόνια συνεργασίας μεταξύ Κίνας και Τουρκίας ήδη από το 2015. Η σχέση είναι πελατειακή με ό,τι αυτό σημαίνει για την Τουρκία, την Κίνα αλλά κυρίως τη Δύση. Τους λόγους της σχέσης Κίνας – Τουρκίας σε οικονομικό, ενεργειακό και πολιτικό επίπεδο αναλύει το Foreign Policy. Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ε

Ο Γαλλο-Ινδικός άξονας ανάσχεσης της Κίνας και ο στρατηγικός ρόλος της Ελλάδας-Στον δρόμο προς μία νέα γεωπολιτική ταυτότητα.  Στο πολυπολικό διεθνές σύστημα στο οποίο ζούμε, λόγω της τήξης των Αρκτικών πάγων μία άτυπη Πανευρασιατική οντότητα φαίνεται να συσπειρώνεται. Με οικονομικά ηγέτιδα δύναμη (γεωοικονομικά) την Κίνα η Πανευρασιατική οντότητα αυτή (Κίνα, Ρωσία, Ιράν, Πακιστάν) μέσω του Κινεζικού Δρόμου του Μεταξιού BRI φαίνεται να θέλει να μεταβάλλει πλήρως το Δυτικοκρατούμενο διεθνές σύστημα, σε όλες τις πτυχές του. Υπό το ισχύον γεωπολιτικό πλαίσιο, στόχος των ΗΠΑ ( μέσω του υπονατοϊκού Γερμανο-Τουρκικού άξονα) είναι να ανασχέσουν την Σινο-Ρωσική επιρροή από τρεις γεωγραφικές ζώνες οι οποίες υφίσταντο ήδη την Κινεζική γεωοικονομική εξάπλωση. Τα Ευρασιατικά Βαλκάνια, την Αφρικανική Ήπειρο και την Μέση Ανατολή. Η Τουρκία μέσω του Τουρκόφωνου διαδρόμου (για λογαριασμό του ΝΑΤΟ-ΕΕ) μπορεί και ελέγχει δημογραφικά τα Ευρασιατικά Βαλκάνια και να εξάγει μεγάλες ποσότητες βιομηχανικών π