IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Αναβίωση τού Δόγματος  τού Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Η ημικατεχόμενη Κύπρος για να έχει αξιόπιστη αποτρεπτική ικανότητα έναντι της Τουρκικής επιθετικότητας που συνεχίζεται, είναι απαραίτητο να συνάψει αμυντική συμμαχία με την Ελλάδα , με την οποία έχει κοινά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο(ΑΜ) και  αντιμετωπίζουν κοινό εχθρό, την Τουρκία  . Το δόγμα του ενιαίου αμυντικού χώρου( ΔΕΑΧ) Κύπρου-Ελλάδας, υιοθετήθηκε το 1993 και λειτούργησε μέχρι το 2000.Ήταν μία στοιχειώδης μορφή αμυντικής συνεργασίας/ συμμαχίας, η οποία παρά τα κενά και τις ελλείψεις της,  συνέβαλε σε ένα βαθμό στην ανάσχεση των επιδιώξεων τής Τουρκίας να αποκτήσει κυρίαρχο ρόλο στην ΑΜ  .Η εφαρμογή τού ΔΕΑΧ είχε πολλαπλά οφέλη για το ηθικό τού Ελληνισμού τής  Κύπρου και για την ενίσχυση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων των ενόπλων δυνάμεων (ΕΔ) τής Ελλάδας (ΣΞ, ΠΝ, ΠΑ) και της εθνικής Φρουράς (ΕΦ) τής Κύπρου, η οποία διαθέτει στοιχειώδεις αεροναυτικές δυνάμεις και έχει εκτεταμένο θαλάσσιο και εναέριο χώρο .Στα πλαίσια τούΔ

  Παρεδόθη η Κύπρος επειδή… έτσι συμφωνήθηκε. Το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 ήταν η ανοικτή πρόσκληση προς την Τουρκία M πορεί να πλησιάζει μισός αιώνας από τότε, αλλά την προδοσία και την καταστροφή της Κύπρου θα την κουβαλά πάντα ο Ελληνισμός. Κυρίως επειδή δεν τιμωρήθηκαν ως έπρεπε οι ένοχοι. Η χούντα, οι εγκάθετοι της στην Κύπρο, η ΕΟΚΑ Β΄. Σε αυτό το παιχνίδι σε βάρος της Κύπρου, πρωταγωνιστές οι Αμερικανοί, οι Βρετανοί, το ΝΑΤΟ, που διευκόλυναν την Τουρκία να εισβάλει και να καταλάβει έδαφος. Όλοι αυτοί συνεννοήθηκαν να μοιράσουν το νησί. Συνεννοήθηκαν για μια ΝΑΤΟϊκή λύση στην Κύπρο. Το σχέδιο ήταν να παραδοθεί ένα κομμάτι του νησιού στην Τουρκία. Με στρατιωτικά μέσα. Η εισβολή οργανωνόταν από καιρό, όπως και το πραξικόπημα. Η Τουρκία, το είπε ο Ιωαννίδης στον Ανδρουτσόπουλο , στη διάρκεια της συνεδρίασης του Στρατιωτικού Συμβουλίου, το πρωί της 20ης Ιουλίου 1974, ότι θα άφηναν την Τουρκία να εισβάλει και να προχωρήσει να καταλάβει έδαφος. Το πραξικόπημα της 1

Γιατί η Ελληνική Διπλωματία υπαναχώρησε στον πρωτοφανή εξευτελισμό της Κύπρου στο ΝΑΤΟ; Ο Ερντογάν δεν σεβάστηκε τον Έλληνα Πρωθυπουργό στο Βίλνιους… Του ΑΝΔΡΕΑ ΜΟΡΦΙΤΗ Ο νεοσουλτάνος της Άγκυρας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σε απόλυτη σύμπλευση με τα πανίσχυρα πολιτικοστρατιωτικά του επιτελεία, σχεδίασε από μακρού την νέα επέλαση του στα διεθνή δρώμενα και εκτέλεσε άψογα τους σχεδιασμούς και την τακτική του,  αξιοποιώντας στον υπέρτατο βαθμό τα νέα γεωστρατηγικά δεδομένα όπως αυτά διαμορφώθηκαν από την έναρξη της Ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και εντεύθεν. Εκμεταλλευόμενος πλήρως την πρόταση και την επιδίωξη για ένταξη της Φιλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, αντέταξε από πολύ νωρίς το βροντερό του ΟΧΙ εγείροντας μια σειρά απαιτήσεων τις οποίες όρισε ως απαραίτητη προϋπόθεση για να τροποποιήσει τη στάση του απέναντι στη Βορειοατλαντική Συμμαχία. Αφού ξεπεράστηκε το πρώτο εμπόδιο για την ένταξη της Φιλανδίας με την υιοθέτηση των τουρκικών επιδιώξεων ,  ακολούθησε η σειρά των

Με ποια μούτρα, Ελλάδα-Κύπρος θ’ απαιτήσουν υποστήριξη κατά της παρανομούσης Τουρκίας; Τι δεν καταλαβαίνουν, επιτέλους, στην Αθήνα; Απέναντι στην τουρκοκατεχόμενη Κύπρο η Ελλάδα έχει ανεκπλήρωτες και ασήκωτες συμβατικές και εθνικές υποχρεώσεις, που δεν παραγράφονται με εποχικούς χαριεντισμούς με τον Αττίλα. Η Αθήνα ας μην είναι αφελής: Οι Τούρκοι δεν έχουν ακυρώσει ΚΑΜΙΑΝ από τις διεκδικήσεις τους κατά της Ελλάδος και της Κύπρου. Άρα, τι είδους… «ήρεμος αέρας» φυσάει στις ελληνοτουρκικές σχέσεις;

 Προοπτικές νέου προσανατολισμού στο Κυπριακό και στα Ελληνοτουρκικά. Το σιδηροδρομικό ατύχημα που στοίχισε την ζωή σε δεκάδες πολίτες οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν νέοι και φοιτητές προκάλεσε θλίψη στα μέλη της Ελληνικής κοινωνίας, εκδηλώθηκαν διαμαρτυρίες και προκλήθηκαν πολιτικές αντιμαχίες. Η απόδοση ευθυνών είναι τόσο νομικό όσο και πολιτικό ζήτημα που θα συζητείται επί μακρόν. Παράλληλα, οι στρατηγικές εξελίξεις πλανητικά και στην περιφέρεια στην οποία ανήκει η Ελλάδα είναι καταιγιστικές. Εξ ου και η ανάγκη για συνεχή λήψη αποφάσεων και συνεχείς στρατηγικές και διπλωματικές κινήσεις. Ένα σημαντικό γεγονός είναι η επίσκεψη του νέου Κύπριου προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη στην Αθήνα μερικές μόνο μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του. Προεκλογικά ο νέος Κύπριος πρόεδρος με πολύ προσεκτικό τρόπο αλλά εξ αντικειμένου και πολύ ουσιαστικό υιοθέτησε θέσεις για νέους προσανατολισμούς και νέες πρωτοβουλίες όσον αφορά δύο κεντρικά ζητήματα: Πρώτον, τον ρόλο της Ευρώπης

  Επιχειρησιακή βάση της Τουρκίας η Κύπρος: Συνεχής η στρατιωτική αναβάθμιση και ενίσχυση της κατοχικής δύναμης στο νησί. Η συνεχής αναβάθμιση της αεροπορικής βάσης στο κατεχόμενο Λευκόνοικο και η ενίσχυση της παρουσίας των στρατιωτικών δυνάμεων της Τουρκίας στο νησί, αποτελούν μέρος του στρατηγικού σχεδιασμού της Άγκυρας, που αφορά την ευρύτερη περιοχή μας. Σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών, η κατοχική δύναμη επιχειρεί να αξιοποιήσει στο έπακρο τη στρατηγική σημασία της Κύπρου και να τη χρησιμοποιήσει ως μόνιμη στρατιωτική βάση, που θα ενισχυθεί σε όλα τα πεδία. Εξού και τα όσα διαδραματίζονται επί του εδάφους ( Αμμόχωστος, προέλαση στη νεκρή ζώνη, ισλαμοποίηση, «πολιτογράφηση» εποίκων). Την ίδια ώρα, είναι προφανές πως η κατασκευή στρατιωτικών βάσεων και γενικότερα η ενίσχυση της παρουσίας της, στέλνει μήνυμα πως το Κυπριακό δεν είναι ούτε τυπικά στην ατζέντα της. Είναι σαφές πως με τα όσα κατασκευάζονται στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού και η επένδυση που γίνεται από την Άγκυρα, θέτει κ