Το Χρυσοπράσινο φύλλο και το... "ναυάγιο"!
.jpg)
Το Χρυσοπράσινο φύλλο και το... "ναυάγιο"!
24 Ιουλίου σήμερα...
Πολύ σπάνια έχουμε την τύχη να μνημονεύουμε την 50η επέτειο ενός ιστορικού γεγονότος – το οποίο μάλιστα το ζήσαμε - έστω και ως πολύ νέοι τότε...
Κι αυτή η μεγάλη τύχη συνοδεύεται από μια ακόμα μεγαλύτερη Ευθύνη.
Γιατί όσα μεσολάβησαν πιστώνονται και χρεώνονται – σε μεγάλο βαθμό – σε όσους τα έζησαν. Δηλαδή σε μάς...
Οι προηγούμενοι δεν υπάρχουν πια. Και οι επόμενοι τα γνώρισαν εκ των υστέρων, χωρίς να έχουν οι ίδιοι άμεση συμμετοχή...
Κατά κάποιον τρόπο είμαστε ταυτόχρονα Προνομιούχοι και Υπόλογοι.
"Προνομιούχοι" γιατί τα ζήσαμε.
Και "Υπόλογοι" γιατί διαμορφώσαμε κι εμείς όσα ακολούθησαν...
Στην περίπτωσή μας, βέβαια, έχουμε διπλή επέτειο. Για την ακρίβεια δύο ιστορικές επετείους που είναι διακριτά ως γεγονότα, αλλά συνδέθηκαν μεταξύ τους τότε:
-- Της οριστικής αποκατάστασης ομαλού Κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα.
-- Και την εισβολής-Κατοχής στην Κύπρο.
Η δεύτερη έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την πρώτη.
Και οι δύο μαζί σημάδεψαν την εξέλιξη της Ελλάδας όλα τα επόμενα χρόνια.
Τις τελευταίες μέρες διαβάζουμε διάφορα «οδοιπορικά» της Μεταπολίτευσης, που είτε ωραιοποιούν όσα συνέβησαν στο μεταξύ, είτε υποβαθμίζουν (μέχρις εξαφανίσεως) τις συνέπειες της Κυπριακής εθνικής τραγωδίας.
Που ήταν "τραγωδία", γιατί ο Ελληνισμός έχασε εδάφη τότε και έχασε ανθρώπους (πάνω από 3 χιλιάδες νεκροί άμαχοι και 1800 "αγνοούμενοι") και προσφυγιά εκατοντάδων χιλιάδων Ελληνοκυπρίων, σε ένα Πόλεμο που η Ελλάδα ΔΕΝ «πολέμησε»!
Ήταν εθνική τραγωδία χωρίς να έχει μεσολαβήσει «ήττα»...
Ήταν κάτι χειρότερο από ήττα. Ήταν «εθνική ταπείνωση»...
Με απροσδόκητα αποτελέσματα, ωστόσο:
-- Η «ακρωτηριασμένη» Κύπρος κατάφερε να συνέλθει γρήγορα, να σταθεί στα πόδια της και να επιτελέσει, έκτοτε, ένα μικρό οικονομικό θαύμα...
-- Η «ταπεινωμένη Ελλάδα» κατάφερε κι αυτή να σταθεί στα πόδια της και να θεμελιώσει την πιο μακροχρόνια περίοδο πολιτικής σταθερότητας και ευημερίας που γνώρισε ποτέ...
Μαζί, Ελλάδα και Κύπρος κατάφεραν να μπουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία, ωστόσο, τελευταία ΔΕΝ είναι... στα καλύτερά της.
* Στο μεταξύ οι Ελλαδικές ηγεσίες «ξέχασαν» σταδιακά την Κύπρο. Τώρα μιλάνε για... «διχοτομημένη» Κύπρο. Ενώ πρόκειται πρωτίστως για θύμα εισβολής και συνεχιζόμενης ΚΑΤΟΧΗΣ! Κι αν το «ξεχνάνε» αυτό οι Ελλαδικές ηγεσίες, γιατί, άραγε, να το «θυμούνται» οι εταίροι και σύμμαχοί μας;
-- Και το πιο αξιοπερίεργο: η πρωτοφανής ευημερία που γνώρισε η Ελλάδα συνέπεσε όχι με αύξηση των παραγωγικών επενδύσεων, αλλά ουσιαστικά με εκμηδένισή τους!
-- Όχι με αύξηση της εξωστρέφειάς της οικονομίας μας, αλλά με όλο και μεγαλύτερη εξάρτηση από «κοινοτικά κονδύλια» και – τελευταία - από εισροές ξένων κεφαλαίων για εξαγορά τουριστικών υποδομών και real estate.
Η Κύπρος τα κατάφερε αρκετά καλύτερα, αλλά η υψηλή εξάρτησή της από ρωσικά «υπερώρια» κεφάλαια, οδήγησε τελικά σε αδιέξοδο, από την ώρα που επιβλήθηκαν οι δυτικές κυρώσεις και τα ρωσικά κεφάλαια ψάχνουν άλλες διεξόδους (κυρίως μέσω Τουρκίας)...
Οι Έλληνες έπαψαν να είναι παραγωγοί και σταδιοδρόμησαν ως "καταναλωτές" εισοδημάτων που είτε δανείζονται (από το εξωτερικό) είτε εισπράττουν ως «επιδοτήσεις», ή ως πρόσοδο από ακίνητη περιουσία.
Και οι Κύπριοι σταδιοδρόμησαν κυρίως ως "μεταπράτες", αλλά έχασαν, ξαφνικά, τους διεθνείς «πελάτες» τους.
Κοινωνίες "καταναλωτών" (από δανεικά) και "μεταπρατών" είναι καταδικασμένες να καταρρεύσουν στην πρώτη μείζονα διεθνή κρίση.
Κι έχουμε κάμποσες διεθνείς κρίσεις να προεξοφλούνται πλέον...
* Το καθεστώς της «Μεταπολίτευσης» στην Ελλάδα πέτυχε πρόσκαιρη «άνοδο της ευημερίας», αλλά ΧΩΡΙΣ βιώσιμη Αναπτυξιακή Στρατηγική.
Κι ενώ πολλοί έχουν συνειδητοποιήσει πλήρως ότι «το αναπτυξιακό μοντέλο πρέπει να αλλάξει» - για την ακρίβεια ΔΕΝ υπάρχει αναπτυξιακό μοντέλο εδώ και μιάμιση δεκαετία - δεν γίνεται τίποτα για να καλυφθεί το κενό...
* Το δημοκρατικό καθεστώς που γνώρισε πρωτοφανή σταθερότητα και κανονικότητα εναλλαγής κυβερνήσεων – κι αυτό αποτελεί αναμφίβολη επιτυχία – σήμερα οδηγείται σε επίσης πρωτοφανή απο-νομιμοποίηση!
Η συμμετοχή στις εκλογές μειώνεται συνεχώς. Και μειώνεται εντυπωσιακά:
Τη δεκαετία του 2000 ψήφιζαν πάνω από 7 εκατομμύρια. Στα πρώτα μισά της δεκαετίας του 2010 ψήφιζαν πάνω από 6 εκατομμύρια. Στο δεύτερο μισό ψήφιζαν πάνω από 5,5 εκατομμύρια. Στις τελευταίες ευρωεκλογές ψήφισαν μόλις 4 εκατομμύρια (αν και έχει... "διευρυνθεί" το εκλογικό σώμα, στο μεταξύ - με την εισαγωγή των 17αρηδων και με την επιστολική ψήφο από το εξωτερικό)!
Για να έχετε μέτρο σύγκρισης – και να μην νομίσετε ότι αυτό συνέβη λόγω της χαμηλής πολιτικής σημασίας των ευρωεκλογών – στις προτελευταίες ευρωεκλογές του 2019, είχαν ψηφίσει πάνω από 5,6 εκατομμύρια - δηλαδή τώρα ψήφισαν 1,5 εκατομμύρια ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ από ό,τι στις ευρωεκλογές του 2019...
Για να έχετε ένα ακόμα μέτρο σύγκρισης, η ΝΔ που είναι σταθερά «πρώτο κόμμα» στις τελευταίες εκλογές, πήρε φέτος τις λιγότερες ψήφους στην ιστορία της! Ή για να το πούμε αλλιώς, τον Ιανουάριο του 2015, όταν έχανε από το ΣΥΡΙΖΑ η ΝΔ έπαιρνε τότε ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ψήφους, απ’ ό,τι πήραν τώρα η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ... ΜΑΖΙ!
Εδώ έχουμε μια σταθερή από-νομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος!
Το εκλογικό σώμα ΔΕΝ συμμετέχει στις εκλογές. Δεν μετακινείται προς άλλες κατευθύνσεις, απλώς απορρίπτει ΟΛΑ τα συστημικά κόμματα και στέκεται, για την ώρα, στο περιθώριο...
Το μεγαλύτερο και πιο αδιαμφισβήτητη επίτευγμα της «Μεταπολίτευσης», η σταθερότητα του Κοινοβουλευτικού Πολιτεύματος, τίθεται πλέον σε σιωπηλή αμφισβήτηση από το ίδιο το εκλογικό σώμα. Όχι γιατί αμφισβητούν τη Δημοκρατία, ασφαλώς, αλλά γιατί ΔΕΝ έχουν τις ΕΠΙΛΟΓΕΣ που η κοινοβουλευτική δημοκρατία οφείλει να τους παρέχει...
* Στον τομέα της Γεωπολιτικής η Ελλάδα επίσης βιώνει προϊούσα αδυναμία να αντιδράσει σε εξωτερικές προκλήσεις. Δεν μπορεί να αντισταθεί στα τουρκικά τετελεσμένα, δεν μπορεί να αντιδράσει ούτε στις προκλήσεις λιγότερο «ισχυρών» γειτόνων, όπως τα Σκόπια και η Αλβανία...
Στην Κύπρο βλέπει την τουρκική κατοχή να μένει ατιμώρητη από τη διεθνή κοινότητα. Στα Βαλκάνια βλέπει την Ευρώπη να παίρνει πολύ σοβαρά τις Βουλγαρικές ενστάσεις για τον ψευδομακεδονισμό των Σκοπίων, αλλά όχι τις ελληνικές ενστάσεις για το ίδιο θέμα. Η Βουλγαρία βάζει βέτο στην Ευρωπαϊκή ένταξη των Σκοπίων, επειδή τα Σκόπια δεν αναγνωρίζουν συνταγματικά Βουλγαρική Εθνότητα κι επειδή επιμένουν σε "Μακεδονική γλώσσα"! Κι όταν βάζει βέτο η Βουλγαρία έχει την πλήρη «κατανόηση» των εταίρων μας!
Την ίδια στιγμή η Ελλάδα έχει υποχρεωθεί να αναγνωρίσει "Μακεδονική εθνότητα" και "Μακεδονική γλώσσα" για τα Σκόπια, με την βλακώδη Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία έχει ήδη καταρρεύσει...
-- Η Ελλάδα δεν μπορεί να διαμαρτυρηθεί για το παράνομο casus belli που έχει διακηρύξει σε βάρος μας η Τουρκία από το 1995 για τα 12 μίλια στο Αιγαίο,
-- η Ελλάδα δεν μπορεί πια να διαμαρτυρηθεί για το παράνομο Τουρκολυβικό Μνημόνιο,
-- δεν διανοείται να διαμαρτυρηθεί για τις αλλεπάλληλες προκλήσεις και τα τετελεσμένα που δημιουργεί συνεχώς η Τουρκία στο θαλάσσιο χώρο μεταξύ μας,
-- δεν διανοείται να θέσει βέτο για την ένταξη των Σκοπίων στην ΕΕ (όπως κάνει η Βουλγαρία), γιατί το «απαγορεύει», λέει, η Συνθήκη των Πρεσπών – την οποία οι ίδιοι οι Σκοπιανοί παραβιάζουν –
-- δεν διανοείται καν να θέσει βέτο για την ένταξη της Αλβανίας στην ΕΕ, ενόσω οι Αλβανοί απαλλοτριώνουν περιουσίες ομογενών μας στη Βόρειο Ήπειρο...
Γενικώς η «εξωτερική μας Πολιτική» είναι Εξωτερική ΜΗ Πολιτική! Δεν κάνουμε τίποτα! Ομνύουμε στην... «φιλία» μας προς την Τουρκία και επιδεικνύουμε «άψογο στάση» έναντι της Τουρκίας – που συνεχώς μας προκαλεί και συνεχώς κλιμακώνει.
Ακόμα δεν επανήλθε στις εναέριες παραβιάσεις. Ίσως γιατί η αεροπορία της υστερεί. Αλλά όχι για πολύ...
Τους δίνουμε χρόνο να ενισχυθούν και να επανέλθουν δριμύτεροι κι εμείς στο μεταξύ επιδεικνύουμε "άψογο στάση".
Αλλά στη θάλασσα προκαλούν ανοιχτά, έξω από την Κάσο. Κι εμείς εξακολουθούμε να "καμαρώνουμε" και να "εφησυχάζουμε", αφού δεν έχουμε - ακόμα - εναέριες "παραβιάσεις"!
Και πηγαίνουμε στην Κύπρο για τα 50 χρόνια της Κατοχής όπου μιλάμε για «επανένωση» της Κύπρου! Όχι για Κατοχή! Όχι για αποτίναξη της Κατοχής...
Μιλάμε για τα εθνικά συμφέροντα της χώρας μας ως... ξένη ΜΚΟ. Όχι ως κυρίαρχη χώρα...
Θυμόμαστε την Κύπρο ως... "Χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο Πέλαγος"! Πόσο βολικό για τις εθνικές μας τύψεις...
Μιλάμε για την εθνική τραγωδία ως παιδική χορωδία της... Άνω Μαγούλας. Όχι ως έθνος που μαθαίνει από τα λάθη του και ζητάει το δίκιο του.
Επιδιώκουμε συναισθηματική εκτόνωση την ώρα που οι απέναντι συνεχίζουν να προκαλούν, ετοιμάζουν ανοικτά τον "επόμενο γύρο" - και δεν το κρύβουν...
-- Το καθεστώς της Μεταπολίτευσης παρήγαγε ευημερία, αλλά ΔΕΝ παρήγαγε βιώσιμη στρατηγική Ανάπτυξης. Αποτέλεσμα: την Ελλάδα την έχουν ήδη ξεπεράσει σε όλους σχεδόν τους δείκτες, συγκρίσιμες χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ (και της ΕΕ πλέον) που τότε βρίσκονταν κάτω από μας...
-- Το καθεστώς της Μεταπολίτευσης εμπέδωσε Κοινοβουλευτισμό, ο οποίος όμως σήμερα απο-νομιμοποιείται συνεχώς στα μάτια του εκλογικού σώματος.
-- Το καθεστώς της Μεταπολίτευσης, δεν τα κατάφερε ούτε στην Εξωτερική Πολιτική! Δεν εξουδετέρωσε τις προκλήσεις από γείτονες και δεν αποκατέστησε ισχυρές και αξιόπιστες συμμαχίες...
Οι μεγάλοι μας σύμμαχοι μάλλον μας περιφρονούν. Και οι επίβουλοι γείτονες μας θεωρούν, κατά κανόνα, "του χεριού τους"...
Το καθεστώς της Μεταπολίτευσης έκλεισε τον κύκλο του και βρίσκεται ήδη στη «δύση» του, πράγμα που συμβολίζεται με την επίσημη «εγκατάλειψη» της Κύπρου από την πλευρά της επίσημης Ελλάδας.
Η Ελλάδα "απελευθερώθηκε" από το δικτατορικό καθεστώς και θεμελίωσε τη Δημοκρατία της πάνω στις οδύνες της Κυπριακής τραγωδίας.
Κι από τότε η λύτρωση της Κύπρου είναι το ανεξόφλητο γραμμάτιο που όφειλε η "ελεύθερη και δημοκρατική" Ελλάδα στην Κύπρο.
Τώρα το βιώνουμε ως ένα «βάρος» που μπορούμε να το αποκηρύξουμε σαν να μην είναι δικό μας, σαν να μην μας αφορά πια...
Χωρίς να καταλαβαίνουμε ότι αν εγκαταλείψουμε την Κύπρο στην τύχη της. σε λίγο θα αντιμετωπίζουμε αντίστοιχες προκλήσεις στη Θράκη και στο Αιγαίο.
Ήδη τις αντιμετωπίζουμε...
Κι αυτό δεν το υποστηρίζουν κάποιοι «θερμοκέφαλοι» εθνικιστές στην Ελλάδα. Το προεξοφλεί σε όλους τους τόνους η επίσημη ηγεσία της Τουρκίας. Δηλαδή αυτοί με τους οποίους ομνύουμε σήμερα αδιατάρακτη «φιλία»...
Με δύο λόγια η Μεταπολίτευση ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΕ πια. Τέλειωσε!
Τέλειωσε Αναπτυξιακά, τελείωσε Οικονομικά, τελείωσε από πλευράς καθεστωτικής νομιμοποίησης, τελείωσε και από πλευράς Γεωπολιτικής.
Τα αξιακά της πρότυπα φθάρηκαν!
Οι μύθοι της ξεύτησαν.
Οι πολιτικές της χρεοκόπησαν.
Τα επιτεύγματά της έχασαν την λάμψη τους. Δεν εμπνέουν πια...
Αντί να μηρυκάζουμε τις επιτυχίες της "Μεταπολίτευσης", καιρός να ετοιμαζόμαστε για τις δοκιμασίες που βρίσκονται μπροστά μας.
Οι κοινωνίες ξαναγυρίζουν στις εθνικές τους σταθερές,
οι λαοί ξαναβρίσκουν τις εθνικές τους ταυτότητες,
οι χώρες αναζητούν ξανά βιώσιμες συμμαχίες κατά κοινών εχθρών, όχι Ουτοπίες "παγκόσμιας διακυβέρνησης".
Το παγκόσμιο σύστημα ξαναγίνεται "εθνοκεντρικό" και "πολυκεντρικό"...
Κι απέναντί μας η Τουρκία, πιο "επιθετική" και πιο "απροσδόκητη" από ποτέ...
Η Κύπρος ΔΕΝ είναι πια "Χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγος", δεν είναι "γη των κοριτσιών που γελούν", δεν είναι "γη των αγορών που μεθούν"...
Αυτά τα "λυρικά", δεν διασκεδάζουν πια τις τύψεις μας...
Η Κύπρος είναι ο "καθρέφτης" μέσα στον οποίο βλέπουμε τις ανεπάρκειές μας. Και τη χρεοκοπία της "Μεταπολίτευσης", που θεμελιώθηκε με τη "θυσία" της...
Η Κύπρος είναι το ανεξόφλητο γραμμάτιο του Ελληνισμού. Που δεν παραγράφεται...
Η Κύπρος παραμένει η σύγχρονη "εθνική τραγωδία" που περιμένει την "Κάθαρσή" της.
Αλλιώς θα ακολουθήσουν κι άλλες εθνικές τραγωδίες.
Πολύ πιο κοντά μας. Και πολύ πιο οδυνηρές για μας...
Όσο εξακολουθούμε να βλέπουμε την Κύπρο ως... "Χρυσοπράσινο φύλλο",η Κύπρος θα εξακολουθεί να βολοδέρνει στο Πέλαγος, αλλά εμείς πάμε - ντουγρού - για "ναυάγιο"!
--------------------
Θανάσης Κ. , 24/7/2024
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η πορεία των ελληνοτουρκικών.
ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ἠλεκτρονικοί πίνακες πού ὑπάρχουν στά γραφεῖα τῆς πολιτικῆς καί στρατιωτικῆς ἡγεσίας στό Πεντάγωνο καί δείχνουν σέ real time τήν κατάσταση πού ἐπικρατεῖ στό ἑλληνικό Ἀρχιπέλαγος, ἀναβοσβήνουν διαρκῶς, ἀπό προχθές τό βράδυ.
Τουρκικά πολεμικά ἔχουν περικυκλώσει τό ἰταλικό ἐρευνητικό πλοῖο πού ποντίζει γιά λογαριασμό τῶν Ἀθηνῶν καί τῆς Λευκωσίας τό καλώδιο τῆς ἠλεκτρικῆς διασυνδέσεως Ἑλλάδος – Κύπρου καί στήν οὐσία ἑνώνει μέ ἕναν τρόπο τήν ἑλληνική μέ τήν κυπριακή ΑΟΖ. Στήν ἐπίμαχη περιοχή πλησίον τῆς νήσου Κάσου ἔχουν σπεύσει καί ἑλληνικά πολεμικά πλοῖα γιά νά προστατέψουν τό ἰταλικό πλοῖο, στήν πραγματικότητα ὅμως τῆς ἄσκησης ἑλληνικῆς κυριαρχίας καί κυριαρχικῶν δικαιωμάτων.
Πολλοί αἰφνιδιάστηκαν καί μιλοῦν γιά ξαφνική ἔνταση. Ξαφνική κλιμάκωση. Λάθος. Ὅποιος παρακολουθεῖ προσεκτικά τούς Τούρκους, γνωρίζει ὅτι πρίν ἀπό μία μεγάλη πολιτική διαπραγμάτευση προηγεῖται μία μεγάλη κρίση, ἡ ὁποία ἔχει ὡς τελικό ἀποτέλεσμα τήν ἀποκόμιση κερδῶν χωρίς νά πέσει κανονιά. Τό μέγα κέρδος τῆς γείτονος ἀπό τά Ἴμια ἦταν ἡ γκριζοποίηση ἑλληνικοῦ ἐδάφους. Τό μέγα κέρδος της ἀπό τό Ὀρούς Ρέιτς ἦταν τό δόγμα Γεραπετρίτη, ὅτι περιοριζόμαστε στά 6 ναυτικά μίλια χωρικά ὕδατα, κάθε τί ἄλλο –εἰδικῶς τά 12 μίλια «εἶναι ἐθνικισμός». Τό μέγα κέρδος ἀπό τούς πυροβολισμούς στόν Ἕβρο εἶναι ἡ χαλάρωση τῆς ὑπερασπίσεως τῶν συνόρων στό θέμα τῆς παράνομης μεταναστεύσεως. Τό μέγα κέρδος ἀπό τήν κρίση πού ἄρχισε προχθές στήν Κάσο καί θά κλιμακωθεῖ στήν Ἀνατολική Μεσόγειο πιθανά ὅλο τό καλοκαίρι, καί τόν Ἰούλιο καί τόν Αὔγουστο, εἶναι ἡ ἐπί τοῦ πεδίου νομική ἔγερση ὅλων τῶν θεμάτων πού θά τεθοῦν τόν Σεπτέμβριο στό τραπέζι τοῦ ἀπ’ εὐθείας διαλόγου μεταξύ Μητσοτάκη – Ἐρντογάν στήν Νέα Ὑόρκη.
Τό Κυπριακό καί ἡ ἐπώδυνος λύση του στήν ὁποία πρέπει νά συμπράξει ἡ ἑλληνική κυβέρνηση μέσα ἀπό μιά πενταμερῆ διάσκεψη, θά εἶναι ἡ πρώτη ἑστία δοκιμασίας ἀλλά ὄχι ἡ μόνη. Στό μέτρο πού τό Κυπριακό θά ἐπηρεάσει τόν διαμοιρασμό τοῦ ἐνεργειακοῦ πλούτου τῆς Μεσογείου μέ παρότρυνση τῆς Δύσεως, εἶναι βέβαιον ὅτι θά ἀπασχολήσει εὐθέως καί τίς ἑλληνοτουρκικές σχέσεις.
Ἤδη οἱ γείτονες διοχετεύουν πρός τά ἔξω ὅτι ἕνα ἀπό τά τέσσερα βασικά σενάρια τοῦ πολιτικοῦ διαλόγου θά εἶναι καί ἡ συνεκμετάλλευση τοῦ πλούτου τοῦ Αἰγαίου μεταξύ Ἑλλάδος καί Τουρκίας.
Καί μετά τήν λέξη συνεκμετάλλευση, ἀκολουθεῖ ἡ λέξη συγκυριαρχία, ἡ ὁποία ἤδη ὑπάρχει στό τραπέζι. Οἱ Τοῦρκοι ἐδῶ καί καιρό μᾶς δοκιμάζουν διαρκῶς. Δεχθήκαμε τόν ἀπ’ εὐθείας διάλογο ἐφ’ ὅλης τῆς ὕλης σέ ἐπίπεδο πολιτικῶν ἡγετῶν, χωρίς δίχτυ ἀσφαλείας, γεγονός πρωτοφανές μεταπολιτευτικῶς. Μπήκαμε σέ συζήτηση μαζί τους γιά τά θαλάσσια πάρκα στίς Κυκλάδες καί τά Δωδεκάνησα. Ἤμασταν χλιαροί στό ἄκουσμα τῆς εἰδήσεως ὅτι ἡ Μονή τῆς Χώρας γίνεται καί αὐτή τζαμί μετά τήν Ἁγία Σοφία. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης δέχθηκε καί παρακάθισε σέ δεῖπνο μέ τόν Ἐρντογάν κατά τήν πρόσφατη ἐπίσκεψη τοῦ Πρωθυπουργοῦ στήν Ἄγκυρα. Ἤμασταν ἀπαθεῖς ὡς Ἑλλάς ὅταν μάθαμε ὅτι ἡ Ἄγκυρα «κατεβάζει» μειονοτικό κόμμα στήν Θράκη μέ τό ὁποῖο ἀμφισβήτησε τήν Συνθήκη τῆς Λωζάννης καί τήν Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν (περιλαμβάνοντας ὑποψηφία πού δηλώνει «μακεδονικῆς» ἐθνότητος.)
Οἱ δοκιμασίες εἶχαν καί προσωπικό χαρακτῆρα. Τόν περασμένο Δεκέμβριο, ὅπως ἀποκαλύψαμε τήν περασμένη Κυριακή καί οὐδείς τόλμησε νά τό διαψεύσει, ἡ Προεδρία τῆς Δημοκρατίας ἀποδέχθηκε τό αἴτημα τῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν τοῦ Ἐρντογάν νά πραγματοποιηθεῖ ἔλεγχος ἀσφαλείας στό Προεδρικό Μέγαρο πρίν ἀπό τήν μετάβαση ἐκεῖ γιά νά συναντηθεῖ μέ τήν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας. Ὁ ὁρισμός τῆς ἀτιμωτικῆς πράξεως. Προχθές ὁ ἘΕρντογάν ἀποκάλυψε δημοσίως χωρίς νά διαψευστεῖ ἀπό τήν ἑλληνική Κυβέρνηση ὅτι ἔθεσε στόν Πρωθυπουργό θέμα γιά μέλος τῆς κυβέρνησής του, τόν Ὑπουργό Ἄμυνας Νῖκο Δένδια, καί τόν «διέταξε» νά μήν ὁμιλήσει στήν Λευκωσία, στό πνεῦμα τῆς πρόσφατης παρεμβάσεως τοῦ Ὑπουργοῦ του. Γεγονός πού συνέβη, γιατί ὁ δικός μας τοῦ τό ὑποσχέθηκε!
Ἅμα ὁ Τοῦρκος σέ δοκιμάζει γιά νά δεῖ ἄν μπορεῖ νά ἔχει λόγο στήν κυβέρνησή σου καί γιά τό πῶς στήνονται οἱ καρέκλες στό Προεδρικό σου Μέγαρο, τί εἶναι ἄραγε αὐτό πού σέ κάνει νά πιστεύεις ὅτι δέν θά πράξει αὔριο τό ἴδιο στό πεδίο ἀπό τόν Ἕβρο ἕως τήν Κάσο καί ἀπό τήν Ροδόπη ἕως τήν Κύπρο; Ἡ μόνη πού δέν πέρασε τό τέστ δουλικότητας μέ τήν σημαία καί τόν Ἀτατούρκ ἦταν ἡ… Βανδῆ.
Σέ πολλά νησιά τοῦ Βορείου Αἰγαίου πού ἔχουν πνιγεῖ ἀπό Τούρκους τουρίστες, σέ κάθε «event», πού λένε καί οἱ φίλοι μας οἱ Ἄγγλοι, αὐτή ἡ σημαία κυματίζει. Μέ τόν Ἀτατούρκ! Τί ψάχνουμε λοιπόν; Θέλω νά εἶμαι αἰσιόδοξος, ἀλλά τά γεγονότα δέν μᾶς ἀφήνουν. Ἡ αἴσθηση, ὅτι ζοῦμε τήν ἀτίμωση βῆμα-βῆμα, αὐξάνεται.
Καί ἄν λάβουμε ὑπ’ ὄψιν μας ὅτι ὅλες τίς μεγάλες διευθετήσεις τό Σταίητ Ντηπάρτμεντ τίς ἐπιχειρεῖ, ὅταν οἱ ΗΠΑ δέν ἔχουν ἡγεσία καί εἶναι σέ προεκλογική ἐκστρατεία, ἡ αἴσθηση αὐτή μεγαλώνει. Εἰδικῶς τώρα πού οἱ ΗΠΑ ζητοῦν ἄδεια ἀπό τόν Ἐρντογάν γιά διέλευση ὑποβρυχίων τοῦ ΝΑΤΟ μέσῳ τῶν Στενῶν τοῦ Βοσπόρου γιά τήν κλιμάκωση τοῦ πολέμου τῆς Οὐκρανίας. Τώρα εἶναι πού θά ἐπενδύσουν στήν «ἑλληνοτουρκική φιλία» καί, γιατί ὄχι, στήν μετατροπή τῆς Ἑλλάδος ὡς χώρας δορυφόρου τῆς Τουρκίας στό πλαίσιο τῆς νοτιοανατολικῆς πτέρυγας τοῦ ΝΑΤΟ ὡς ἑνιαίου ζωτικοῦ χώρου Τουρκίας-Ἑλλάδας-Κύπρου.
Καί ἡ εἰρωνεία τῆς ἱστορίας: Στήν ἀνατολική ἀκτή τῆς ἀγαπημένης μου Κάσου, αὐτή πού βλέπει πρός Τουρκία, κάποιοι στό παρελθόν «ἔστησαν» χωρίς νά ὑπάρχει ἰδιαίτερος ἱστορικός λόγος ἕνα ἄγαλμα τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου. Ἐπειδή τοῦ ἄρεσε νά… κολυμπᾶ ἐκεῖ. Εἶμαι βέβαιος ὅτι σύντομα θά βρεῖ δικαίωση αὐτό τό ἄγαλμα. Νομίζω, λίαν συντόμως…
Μανώλης Κοττάκης
25 Ιουλίου 2024
Πηγή: Εστία
0