IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Αρχές Ιανουαρίου 2017 . Ξυπνάω μια μέρα και παρατηρώ ότι δεν βλέπω καλά. Ο κόσμος έχει καμπύλες. Λέω στους φίλους μου δεν βλέπω, σκεφτόμαστε όλοι ότι ιδέα μου θα είναι. Την επόμενη μέρα το ίδιο. «Ιδέα σου θα είναι», μου λένε. Εγώ όμως δεν βλέπω. Κλείνω ραντεβού σε μια οφθαλμίατρο. Με κοιτάει από δω, με κοιτάει από κει. Μου λέει πρέπει να περιμένουμε μια βδομάδα να δούμε πιο καθαρά τι έχεις. Φαίνεται ωχροπάθεια. Μια βδομάδα μετά η οφθαλμίατρος μου λέει μάλλον κάναμε λάθος και μάλλον δεν έπρεπε να περιμένουμε τόσο. Μάλλον έχεις κάτι άλλο και μάλλον πρέπει να κάνεις ένεση. Πολλά τα μάλλον και την επόμενη μέρα πηγαίνω σε δημόσιο νοσοκομείο στην Αθήνα, σε αυτό, μου λένε, έχει την καλύτερη οφθαλμολογική κλινική. Σκέφτομαι, εκεί θα είμαι σε καλά χέρια. Πηγαίνω στα επείγοντα. Ξανά τα ίδια. Ο οφθαλμίατρος με κοιτάει από δω, με κοιτάει από κει. Μου λέει  «δεν έχεις ωχροπάθεια και γι’ αυτό που έχεις δεν πρέπει να αφήνεις τον χρόνο να περνάει, όσο καθυστερείς τόσο δυσκολότερο είνα...

Η δεύτερη γενιά οδικών παραχωρήσεων ολοκληρώνεται. Μετά τις σήραγγες στα Τέμπη, μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα εγκαινιάζεται η Κορίνθου-Πατρών και ακολουθούν μετά το Πάσχα ο Ε65 και η Ιονία Οδός. Οι τέσσερις οδικοί άξονες έρχονται να αλλάξουν τον χάρτη της Ελλάδας, μειώνοντας αποστάσεις, δημιουργώντας ασφαλείς συνθήκες οδήγησης, ευνοώντας μεταφορές και τουρισμό. Ομως η διαδρομή από το 2007 έως σήμερα ήταν περιπετειώδης, με αποτέλεσμα η υπόθεση των τεσσάρων οδικών παραχωρήσεων να έχει μέχρι στιγμής κοστίσει στο Δημόσιο, στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στους οδηγούς περισσότερο από 6 δισεκατομμύρια ευρώ. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα φιλόδοξο σχέδιο για τη βελτίωση του εθνικού οδικού δικτύου της χώρας. Το σχέδιο ξεκινούσε από μια βασική παραδοχή: το Δημόσιο δεν έχει τα χρήματα για να ανακατασκευάσει το βασικό εθνικό δίκτυο. Η κατασκευή του, λοιπόν, θα ανετίθετο σε ιδιώτες, με αντάλλαγμα την εκμετάλλευσή του για 30 χρόνια. Το Δημόσιο θα συμμετείχε με έν...

Η χτεσινή σύλληψη του πρώην προέδρου του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και του «Ερρίκος Ντυνάν», επιχειρηματία Ανδρέα Μαρτίνη, που κατηγορείται για μίζα, έγινε γνωστή. Αυτό που δεν έγινε γνωστό, ως συνήθως, είναι τα ονόματα των παραγόντων του δημοσίου συμφέροντος, που συνοδεύουν την υπόθεση. Το βάρος στην πιο πάνω φράση είναι στο «ως συνήθως» και όχι τόσο στα ονόματα που τη συνοδεύουν. Επειδή στην Ελλάδα ακόμα και όταν γίνονται γνωστά τα ονόματα επιχειρηματιών που κατηγορούνται για σκάνδαλα διαπλοκής,  σχεδόν ποτέ  δεν γίνονται δικαστικώς γνωστά τα ονόματα εκείνων που διαπλέκονται με τους επιχειρηματίες. Στις εξαιρέσεις ανήκουν οι περιπτώσεις όπου ακούγονται ονόματα πολιτικών προσώπων από τον ανεμιστήρα και μέχρις εκεί, όπως στις περιπτώσεις Μαυρίκου.  Οι οποίες τελειώνουν στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ της Βουλής. Και στις υπερεξαιρέσεις, οι περιπτώσεις Παπαγεωργόπουλου, Αθανασόπουλου, Κουτσόγιωργα, Τσοβόλα, Πέτσου σε μια εποχή «δικαστική» χωρίς προηγού...

Τα Δημόσια Οικονομικά ασχολούνται με την εξεύρεση και διαχείριση των χρημάτων που καλύπτουν τις δαπάνες του κράτους. Η καλή διαχείριση των δημοσίων οικονομικών προάγουν ένα κράτος ενώ το αντίθετο μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή του. Η καλή διαχείρισή των εξαρτάται  επίσης από την ορθή άσκηση της δημόσιας οικονομικής πολιτικής, που εκφράζεται με ανθρώπινο πρόσωπο για τους πολίτες. Κακή χρήση των δημοσίων οικονομικών ισοδυναμεί με εθνική καταστροφή που προέρχεται από τα υπερβολικά κρατικά έξοδα και τη σπάταλη διαχείρισή τους. Για να καλυφθούν οι υπερβολικές κρατικές δαπάνες, η σπατάλη και η κακοδιαχείριση, επιβάλλονται ολοένα και περισσότεροι φόροι με αποτέλεσμα οι πολίτες να αρχίσουν να υποφέρουν από την υπερφορολόγηση. Όσο περισσότερα είναι τα κρατικά έξοδα τόσο περισσότερη  είναι η υπερφορολόγηση των πολιτών.   Η Δημόσια Οικονομική έχει ένα τρομερό τρόπο να εκδικείται τις κυβερνήσεις που αγνοούν τη σημασία των καλών δημόσιων οικονομικών και μάλιστα η εκδίκ...