Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Κοινωνική Δικαιοσύνη

Περί του νέου εργασιακού νομοσχεδίου.

Εικόνα
Περί του νέου εργασιακού νομοσχεδίου. Ατελεύτητες συζητήσεις, ενδελεχείς αναλύσεις και έντονες κριτικές προηγούνται της επικείμενης ψήφισης του νέου εργασιακού νομοσχεδίου. Ωστόσο, παρά το σύντομο, δωρικής μορφής  κείμενό του, τα νοήματα που μεταφέρει είναι  ξεκάθαρα και  μη επιδεχομενα αμφισβήτησης. Η ψήφισή του στη Βουλή,  σίγουρη και αυτή, όπως φαίνεται, καταργεί με μια μονοκονδυλιά, πλήθος άμεσων και έμμεσων εργασιακών δικαιωμάτων. Δικαιωμάτων, που απαίτησαν μακροχρόνιους αγώνες για να κατοχυρωθούν και που δικαιολογούνται από την διαμετρικά διαφορετική θέση  εργαζομένου και εργοδότη. Ο πρώτος, προσφέρει την εργασία του, προκειμένου  να επιβιώσει. Εξυπακούεται ότι χωρίς κρατική προστασία είναι έκθετος  σε  κάθε μορφή εκμετάλλευσης, από τον εργοδότη. Δεν είναι συνεπώς απαραίτητο, να είναι κανείς κομμουνιστής, Μαρξιστής ή και αναρχικός για να κατανοήσει την αυταπόδεικτη αυτή πραγματικότητα. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η ταχύτατη ανασυγκρότηση και οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης των προηγ

Οι ανισότητες ως πολιτική επιλογή.

Εικόνα
Οι ανισότητες ως πολιτική επιλογή. ανισό Ενα σημαντικό έργο, το βιβλίο του Γάλλου οικονομολόγου Τομά Πικετί «Κεφάλαιο και ιδεολογία», κυκλοφόρησε πρόσφατα και στη γλώσσα μας (μετάφραση: Σώτη Τριανταφύλλου, Πατάκης 2021). Στο βιβλίο αυτό αναφέρεται η ακόλουθη συνέντευξη του Πικετί, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Sciences Humaines. • Ξεκινάτε από την αρχή ότι όλες οι ανθρώπινες κοινωνίες χρειάζεται να δικαιολογούν τις ανισότητες. Γιατί; Η ιστορία των ανθρώπινων κοινωνιών στρέφεται γύρω από την αναζήτηση ενός περισσότερο δίκαιου κόσμου. Οι θρησκευτικές και πολιτικές ιδεολογίες, στη Γαλλική Επανάσταση για παράδειγμα, έχουν πάντοτε στον πυρήνα τους έναν στόχο που αποβλέπει στο να προωθήσει μιαν ορισμένη μορφή δικαιοσύνης και ισότητας.   Τομά Πικετί Οι ανθρώπινες υπάρξεις νιώθουν την ανάγκη να νοηματοδοτούν την ύπαρξή τους, ιδίως την κοινωνική τους ύπαρξη: νοιάζονται υποχρεωτικά για τη ζωή των άλλων και θέλουν να βρουν έναν λόγο ύπαρξης για την κοινωνική κατάσταση. Καμιά ελίτ δεν μπορεί να

Ο στόχος της δίκαιης κοινωνίας.

Εικόνα
  Ο στόχος της δίκαιης κοινωνίας.   Με το βιβλίο του « Το Κεφάλαιο τον 21ο αιώνα » (Πόλις 2014) ο Γάλλος οικονομολόγος Τομά Πικετί αναγνωρίστηκε διεθνώς ως ένας από τους εγκυρότερους μελετητές του φαινομένου των οικονομικών ανισοτήτων. Στο τελευταίο μεγάλο έργο του « Capital et ideologie » (Seuil 2019) ο Πικετί καταθέτει τις προτάσεις του για την καταπολέμηση της κοινωνικής αδικίας και σκιαγραφεί το σχέδιο ενός «συμμετοχικού σοσιαλισμού». Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα συνέντευξης που έδωσε στο ιταλικό περιοδικό «L’ Espresso». ● Καθηγητή Πικετί, μάθαμε ότι μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου ζούμε σε έναν μετα-ιδεολογικό κόσμο. Στο βιβλίο σας «Κεφάλαιο και ιδεολογία» γράφετε ότι «η ανισότητα δεν είναι οικονομική ή τεχνολογική· είναι ιδεολογική και πολιτική». Τι εννοείτε όταν μιλάτε για ιδεολογία; Η ιδεολογία είναι η προσπάθεια της κοινωνίας και των ατόμων να βρουν μιαν απάντηση στο ερώτημα ποια είναι η δίκαιη κοινωνία και οικονομία. Συγκεκριμένα αυτό σημαίνει να δώσουν έ

Το πρωτείο της δικαιοσύνης.

Εικόνα
Το πρωτείο της δικαιοσύνης.  Κυκλοφόρησε πρόσφατα και στη γλώσσα μας το βιβλίο του Γάλλου νομικού Αλέν Σουπιό « Το πνεύμα της Φιλαδέλφειας. Η κοινωνική δικαιοσύνη απέναντι στην ολοκληρωτική αγορά » (μετάφραση: Ευάγγελος Δ. Αγγελόπουλος, Επιθεώρησις Εργατικού Δικαίου 2019). Ο Σουπιό, ο οποίος είναι σήμερα καθηγητής στο Collège de France, ανατρέχει στη Διακήρυξη που διατυπώθηκε στη Φιλαδέλφεια, στις 10 Μαΐου 1944 , ως ιδρυτικό κείμενο της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας. Το κείμενο αυτό αναδείκνυε την κοινωνική δικαιοσύνη σε κεντρικό στόχο ο οποίος επιβάλλεται σε όλα τα κράτη, σε ακρογωνιαίο λίθο της νέας παγκόσμιας τάξης που όφειλαν να εγκαθιδρύσουν μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου. Η Διακήρυξη της Φιλαδέλφειας επιβεβαίωνε την ίση αξιοπρέπεια όλων των ανθρώπων. Επαγγελλόταν την αλληλεγγύη και την κοινωνική δικαιοσύνη και επέβαλλε να μη μεταχειριζόμαστε την εργασία σαν εμπόρευμα. Διακήρυσσε ότι το χρήμα και η οικονομία δεν είναι αυτοσκοποί αλλά μέσα στην υπη