IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης Ο Ρέντσο Πιάνο μεταμορφώνει το αρχαιολογικό μουσείο Σπάρτης  με δωρεά του Ι. Νιάρχος. Ο διάσημος αρχιτέκτονας παίρνει μέρος στην αναβάθμιση του μουσείου, έργο για το οποίο υπογράφηκε σύμβαση μεταξύ του ΙΣΝ και του ελληνικού δημοσίου. Δεν είναι άλλος από τον διεθνούς φήμης αρχιτέκτονα, συνδεδεμένο με τον Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος , Ρέντσο Πιάνο, μαζί με τους συνεργάτες του, που βρίσκεται στη διαδικασία υλοποίησης αρχιτεκτονικής μελέτης, οραματιζόμενος την εικονική σύζευξη του κήπου του αρχαιολογικού μουσείου Σπάρτης με την κεντρική πλατεία του δημαρχείου, σε μια προσπάθεια αναβίωσης του άλλοτε ενοποιημένου χώρου. Αποψη της ευρύτερης περιοχής  που φιλοξενεί το αρχαιολογικό μουσείο Σπάρτης   Στην αναγέννηση του πρώτου περιφερειακού μουσείου της νεότερης Ελλάδας, αλλά και ευρύτερα του ιστορικού, νεοκλασικού κέντρου της Σπάρτης στοχεύει το έργο της αναβάθμισης του αρχαιολογικού μουσείου Σπάρτης ύψους 4.550.0...

Η σύγκριση Βεργίνας και Επανομής αναδεικνύει με αδρές αλλά ουσιαστικές γραμμές το θεμελιώδες περίγραμμα του πολιτικού προγράμματος που έχει ανάγκη η χώρα και που μπορεί να συμπυκνωθεί σε δύο βασικές προτάσεις: βελτίωση του δημοσίου τομέα, άρση των περιορισμών για την ανάπτυξη του ιδιωτικού. Αντί να επιμένουμε στις αντιθέσεις μεταξύ των δύο, πρέπει να υπογραμμίζουμε το γεγονός πως οι δύο αυτοί τομείς μπορούν και πρέπει να συμπληρώνονται. Π​​ριν από κάμποσους μήνες βρέθηκα στη Θεσσαλονίκη, όπου μου δόθηκε η ευκαιρία να επισκεφθώ δύο εντελώς διαφορετικά μουσεία. Το πρώτο είναι το Μουσείο των Αιγών, γνωστό και ως μουσείο της Βεργίνας. Χρόνια ήθελα να πάω χωρίς όμως να τα καταφέρνω και όλοι μου επαναλάμβαναν τι χάνω. Οταν τελικά τα κατάφερα, κατάλαβα ακριβώς τι εννοούσαν. Πρόκειται για συγκλονιστική εμπειρία, που δύσκολα περιγράφεται με λόγια. Δεν είναι μόνο τα εκθέματα, αλλά και ο χώρος. Το μουσείο, που εγκαινιάστηκε το 1993, μιμείται τον τεχνητό λόφο, την «Τούμπα»,...

Μάταια προσπαθούσε το ζευγάρι των Ελβετών με τις δύο κόρες του να επισκεφθεί τον αρχαίο ναό του Σουνίου. Παρά την αναστολή τής απεργίας των αρχαιοφυλάκων που είχε προκηρυχθεί για το Μεγάλο Σάββατο, το περιορισμένο ωράριο λόγω Αναστάσεως και η αργία της Κυριακής του Πάσχα τους κράτησαν εκτός του αρχαιολογικού χώρου. Πιο τυχερό ήταν το κινηματογραφικό συνεργείο του BBC, που την Πέμπτη του Πάσχα κατάφερε τελικά, μετά τις αρχικές αρνήσεις, να κάνει τα γυρίσματα της ταινίας «Η Μικρή Τυμπανίστρια» αλλά μόνον για κάποιες ώρες. Μικρές, αλλά χαρακτηριστικές περιπτώσεις της ταλαιπωρίας που αντιμετωπίζουν οι ξένοι επισκέπτες, που ταξιδεύουν στην Ελλάδα για να θαυμάσουν από κοντά τον αρχαίο πολιτισμό της. Ταξιδιώτες συνήθως υψηλού εισοδηματικού επιπέδου που μπορούν να ενισχύσουν καίρια τα έσοδα από τον τουρισμό και να συμβάλουν στη διεύρυνση της σεζόν αλλά και στην ανάδειξη νέων προορισμών πέραν των κλασικών περιοχών που προσφέρουν ήλιο και θάλασσα. Το 2017, οι επισκέψεις σε μουσεία ...

    Ηρθαν φίλοι από την Αμερική και αποφάσισα να τους κάνω μια κυριακάτικη βόλτα. Να τους πάω στα αρχαία. Το πρόγραμμα είχε ως εξής: Αναχώρηση από την Αθήνα το πρωί, μετάβαση διά της παλαιάς Εθνικής οδού (για να δουν το τοπίο και τη θάλασσα) στον Ισθμό (για να θαυμάσουν τη διώρυγα), από εκεί στάση στην αρχαία Νεμέα, δεύτερη στάση στην αρχαία Κόρινθο, φαγητό στο Λουτράκι, μετάβαση στο Ηραίο της λίμνης Βουλιαγμένης και επιστροφή στην Αθήνα από τη νέα Εθνική με μία ακόμη στάση (αν προφταίναμε) στον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας. Φιλόδοξη η διαδρομή, μεγάλες οι προσδοκίες, ανώμαλη η προσγείωση όταν φθάνοντας στη Νεμέα βρήκαμε τον αρχαιολογικό χώρο και το μουσείο κλειστά «λόγω ελλείψεως προσωπικού». Ηταν η ημέρα που γινόταν το πανεθνικό συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη: «Η Μακεδονία είναι ελληνική». Η Νεμέα; Με τη λύπη και την ντροπή να διαδέχονται τη χαρά και τον ενθουσιασμό μου, αποχωρήσαμε. Είχαμε ήδη πληρώσει δυόμισι ευρώ στα διόδια Σπαθοβουνίου για να κάνουμε τα δέ...

   Φ​​ίλη και συνάδελφος επισκέφθηκε πρόσφατα το νέο κτίριο του Αρχαιολογικού Μουσείου Θηβών που εγκαινιάστηκε επίσημα τον Ιούνιο του 2016. Οταν ολοκλήρωσε την περιήγησή της στα πολύ ενδιαφέροντα εκθέματα, ακολούθησε την ένδειξη «Προς καφενείο» για μικρή ανάπαυλα. Εκπληξη! Η αίθουσα ήταν κενή. Ο χώρος είχε μεν προβλεφθεί, αλλά τίποτα δεν είχε εγκατασταθεί. Αναζητώντας λύση, της πρότειναν ένα καφενείο έξω από την ευρύτερη περιοχή του μουσείου. Εκεί, στα ευάερα και ευήλια, έπιασε κουβέντα με τον καφετζή και διατύπωσε και το παράπονό της ότι « θα ήθελε να πιει τον καφέ της στο μουσείο». «Μα, κυρία μου, τι νόημα έχει να καθήσετε ανάμεσα στα μάρμαρα; Ενώ εδώ, παίρνετε και μια γεύση από την πόλη, βλέπετε και λίγο κίνηση!..». Περίπου αυτός ήταν ο διάλογος, που επανέφερε τη, νωπή ακόμα, στη μνήμη μας συνέντευξη της Ασπασίας Λούβη (τέως προέδρου του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων) στη Γιούλη Επτακοίλη στην «Κ» (4/09): «Τα αναψυκτήρια είναι 80 σε όλη τη χώρα. Παρουσιάζουν όμως...

Αινιγματικοί ένοικοι του μουσείου που εγκαινιάστηκε πριν από έναν χρόνο λίγο έξω από το Ρέθυμνο αφηγούνται συναρπαστικές ιστορίες από τα βάθη του χρόνου. Τα πράγματα αξίζουν όχι μόνο γι' αυτό που είναι, αλλά, κυρίως, γι' αυτά που σημαίνουν. Και το φαγητό, εδώ στο κέντρο της μεγάλης θάλασσας, είναι η πιο σεβαστή και η πιο ευτυχισμένη στιγμή της Μεσογείου, που διαρκεί όσο χρόνο χρειάζεσαι για να την απολαύσεις ηδονικά αργά. Ο σπουδαίος σχεδιαστής κομματιών του παζλ των αστικών τοπίων Ρέντσο Πιάνο λέει ότι η τροφή εδώ και χιλιάδες χρόνια είναι μηχανή καταγραφής ήχων, φωνών, δονήσεων, ιστοριών, τραγωδιών, ανακαλύψεων, περιπλανήσεων. Εκατομμύρια σπυριά/στιγμές μέσα στη μεγάλη αναβράζουσα χύτρα, όπου αλληλεπιδρούν μια μεγάλη αρμαθιά πολιτισμοί, εκτονώνοντας με μικρές εκρήξεις πλήθος χρωμάτων, αρωμάτων, γεύσεων και ιδεών. Το κρητικό πιλάφι που χοχλακίζει πάνω στην παρασιά είναι το πιο λιτό σύμβολο του πλούτου των πολιτισμών της Μεσογείου και της ψυχής των ανθρώπων της. Ε...