IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Τα πολεμικά αεροσκάφη Sukhoi που φέρεται ότι πετούν στη Συρία τις τελευταίες ημέρες είναι μέρος ενός ρωσικού στρατού που ποτέ δεν υπήρξε ισχυρότερος μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.  Οι πρόσφατοι ρωσικοί ελιγμοί στο τσακισμένο από τον πόλεμο έθνος της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανομένης της εμφανούς κατασκευής μιας προκεχωρημένης επιχειρησιακής βάσης στη Λατάκια, έχουν προκαλέσει έντονη ανησυχία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ξαναρχίσει τις συνομιλίες στρατιωτικών-με στρατιωτικούς με τη Μόσχα μετά από μια 18μηνη περίοδο παγώματος, για να εξασφαλίσουν ότι οι υπό αμερικανική ηγεσία επιχειρήσεις εναντίον των τζιχαντιστών της ISIS δεν θα έρθουν σε σύγκρουση με τις ρωσικές στρατιωτικές κινήσεις. Πολλοί από τους αντάρτες οι οποίοι μάχονται κατά της κυβέρνησης του Προέδρου Bashar al-Assad φοβούνται ότι η έσχατη υποστήριξη της Ρωσίας στο εμπόλεμο καθεστώς θα οδηγήσει σε κλιμάκωση της σύγκρουσης και μόνον.  Αυτές οι ανησυχίες εντείνονται από το γεγονός ότι η Μόσχα έχει π

(...) Οι συγκρούσεις στην Ουκρανία, τη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη, την Υεμένη είναι τα μέτωπα σε ένα πολυδιάστατο πόλεμο που διεξάγεται από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της. Σκοπός της αυτοκρατορίας (ΗΠΑ) και έπαθλο ο μονοπολικός κόσμος και η παγκόσμια κυριαρχία. Ο πολυδιάστατος αυτός πόλεμος των ΗΠΑ και των δυτικών συμμάχων στοχεύει στο να περικυκλώσει την Ευρασία. Κύριοι στόχοι η Κίνα και η Ρωσία, που κυριαρχούν στην Ευρασία, δευτερεύων στόχος το Ιράν. Η αυτοκρατορία ( ΗΠΑ) και οι σύμμαχοι έχουν μεθοδεύσει τον τρόπο ενεργείας των για την επίτευξη του σκοπού των.  (...) κατηγορείται η Ρωσία για ενεργή υποστήριξη των αυτονομιστών του Ντονέσκ και του Λουγκάνσκ  στον πόλεμο της Ουκρανίας. Γιατί είναι εντάξει για τις ΗΠΑ, την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ να υποστηρίζουν, να βοηθούν με κάθε τρόπο κάθε αυτονομιστική κίνηση  οπουδήποτε στον κόσμο  και κάθε εξτρεμιστική οργάνωση, όπως το Ισλαμικό κράτος ή το ISIS, με τα φρικιαστικά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας  που διαπράττει  σε καθημερινή β

Η κρίση της Ουκρανίας, ενώ απέσπασε σε μεγάλο βαθμό την προσοχή σε μια περιοχή που ήταν γεμάτη με τις δικές της πολλαπλές συγκρούσεις, έχει εκληφθεί ούτως ή άλλως στη Μέση Ανατολή με ένα συλλογικό «σας το είπα». Η απάντηση της Δύσης στην προσάρτηση της Κριμαίας και στις επιδρομές της Ουκρανίας θεωρείται ευρέως ως δικαίωση της αξιολόγησης από φίλους και εχθρούς ότι η παγκόσμια δέσμευση και αντοχή της Δύσης δεν αποτελούν αξίες στις οποίες μπορεί να στηριχθεί κάποιος, ότι η Δυτική παρακμή είναι ενδημική και ότι ήρθε η ώρα για διάφορες στροφές 180ο για τους εταίρους της Αμερικής στη Μέση Ανατολή. Παράλληλα, οι εξελίξεις στην Ουκρανία έχουν υπερτονίσει τα διαπιστευτήρια της Ρωσίας ως παράγοντα που μπορεί να προστατέψει αποτελεσματικά τους συμμάχους της, που κατανοεί ότι η γεω-πολιτική εξακολουθεί να υπάρχει και που μιλά μια γλώσσα εξουσίας η οποία έχει απήχηση στους ηγέτες της Μέσης Ανατολής. Η ενσωμάτωση της Ρωσικής άποψης στη γεωστρατηγική εργαλειοθήκη κάποιου καλάρεσε σε πο