IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Στο μέλλον η στάση των Ρεπουμπλικανών που έφερε τις ΗΠΑ στα πρόθυρα της χρεοκοπίας θα διδάσκεται ως παράδειγμα καταστροφικής τακτικής επιλογής, ως βραχυπρόθεσμος υπολογισμός χωρίς μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Ηδη το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είναι βαθιά διχασμένο, καθώς η πλειοψηφία των μελών του Κογκρέσου -Βουλή και Γερουσία- δυσφορεί για τη μειοψηφία που προτάσσει τη διασφάλιση στήριξης από την Ακροδεξιά του Tea Party στο ευρύτερο κομματικό συμφέρον. Η συντριπτική πλειονότητα των αναλυτών στις ΗΠΑ θεωρεί βέβαιο ότι οι Δημοκρατικοί θα διατηρήσουν την πλειοψηφία στη Γερουσία στις ενδιάμεσες εκλογές του 2014, ενώ έχει αρχίσει να κλονίζεται και η βεβαιότητα ότι οι Ρεπουμπλικάνοι θα διατηρήσουν τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων. Αν ο Ομπάμα οδηγήσει τους Δημοκρατικούς σε έλεγχο του Κογκρέσου του χρόνου, τότε η προοπτική νίκης ενός υποψηφίου του κόμματος για τον Λευκό Οίκο το 2016 θα γίνει μια πλειοψηφική παράσταση νίκης, η οποία με τη σειρά της θα επηρεάσει τους π

«ΗΠΑ, κάτι περισσότερο από μία χώρα», διατρανώνει ένα δημοφιλές πατριωτικό σύνθημα των συντηρητικών Αμερικανών: «America – More than a country». Και πράγματι, οι ΗΠΑ ήταν, είναι και θα είναι κάτι περισσότερο από μία απλή χώρα: είναι πολλές χώρες, όλες εκείνες που παίρνει «στο λαιμό» της κάθε φορά που στο εσωτερικό της ξεσπά κάποια κρίση, πάντα οικονομική, ακόμη κι όταν φέρει τον μανδύα της «απειλούμενης ασφάλειας». «Έχουμε την υποχρέωση να σταθούμε στο πλευρό της συμμάχου μας, Βορείου Κορέας»!!! Τάδε έφη, σε παναμερικανικό δίκτυο, η Σάρα Πέιλιν, πρώην κυβερνήτης της Αλάσκας και υποψήφια αντιπρόεδρος των ΗΠΑ με το κόμμα των Ρεπουμπλικάνων, στο ραδιοφωνικό πρόγραμμα του Γκλεν Μπεκ στις 24/11/10, προκαλώντας ποικίλα σχόλια για τις γνώσεις της πάνω σε ζητήματα διεθνών σχέσεων. Η Σάρα Πέιλιν, αυτοαποκαλούμενη και «μαμά αρκούδα», αποτελεί αυτή τη στιγμή το πιο γνωστό δημόσιο πρόσωπο του ιδιότυπου «κινήματος του τσαγιού» (tea party), μιας παράξενης ομάδας που προέρχεται από την

(...) Φυσικά, στη διαμάχη Ρεπουμπλικανών-Δημοκρατικών σημασία δεν έχουν οι αριθμοί, αλλά η αντίληψη για την αξία της ανθρώπινης ζωής και την ισότητα. Τα πράγματα είναι απλά για την αμερικανική Δεξιά: Αν έχεις λεφτά ζεις, αν δεν έχεις πεθαίνεις. Αν είσαι άνεργος, ας πρόσεχες. Αν είσαι χαμηλόμισθος, προσπάθησε να τα καταφέρεις καλύτερα και αν δεν μπορέσεις, κρίμα. Το μωρό που γεννήθηκε σε άπορη οικογένεια δεν είναι απαραίτητο να μεγαλώσει υγιές και οι γονείς του καλό θα ήταν να μην το είχαν φέρει στον κόσμο. Η μάχη δεν έχει να κάνει με την ιδεολογία και τις συνταγές οργάνωσης της οικονομίας, αλλά με τον ανθρωπισμό. Είναι μια μάχη ανάμεσα στις δυνάμεις του καλού και του κακού, του φωτός και του σκοταδιού, όπως έλεγε σε άλλη περίπτωση ένας από αυτούς για να κηρύξει τον πόλεμο εναντίον της Αλ Κάιντα. Πίσω από τις ιδεοληψίες και τα δόγματα των Ρεπουμπλικανών υπάρχει μια αξιακή επιλογή, ότι το ένα τρίτο των κοινωνιών αξίζει να έχει δικαιώματα και επιλογές, δηλαδή ελευθερία. Το ένα

Nuts! Τα λόγια σκοτώνουν πριν από τις σφαίρες Η ακραία πολιτική ρητορεία που σαρώνει τα τελευταία δύο χρόνια τις ΗΠΑ καλλιεργεί ένα περιβάλλον μίσους, ρατσισμού και ιδεοληψιών, ιδανικό για τα «άνθη του κακού» της ακροδεξιάς τρομοκρατίας   Sarah   Palin Αν και θα ήταν παρακινδυνευμένο να ισχυριστεί κανείς ότι η Σάρα Πέιλιν όπλισε το χέρι του Τζάρεντ Λι Λόφνερ, το πρόσφατο μακελειό στην Αριζόνα των Ηνωμένων Πολιτειών ζητεί επειγόντως απαντήσεις. Φταίει, άραγε, για τους έξι νεκρούς και τους 13 τραυματίες της Τουσόν η ακροδεξιά υστερία που έχει ενσκήψει τα τελευταία δύο χρόνια στην Αμερική; Φταίει η ακραία ρητορεία της Πέιλιν και των συνοδοιπόρων της στο Κόμμα του Τσαγιού; Φταίει μήπως το κλίμα μισαλλοδοξίας που καλλιεργούν οι υπερσυντηρητικοί κύκλοι μετά την εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα στην προεδρία; Στην Αμερική τα λόγια σκοτώνουν σαν σφαίρες. Και το πολιτικό μίσος περνά από την τηλεόραση στο θυμικό των φανατικών, για να πυρπολήσει σαν κεραυνός μισαλλοδοξίας την