IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Το κοσμικό βαλς του χωροχρόνου. Σύμφωνα με τη μαθηματική εξήγηση, είναι μια τετραδιάστατη πολλαπλότητα, εκεί όπου ο Χρόνος και ο τρισδιάστατος Χώρος συμπλέκονται. Πιο απλά, θα μπορούσε να παρομοιαστεί με το υφαντό του κόσμου, πάνω στο οποίο εξελίσσονται όλα τα γεγονότα. Αυτός είναι ο Χωροχρόνος. Τώρα, μια διεθνής ομάδα αστροφυσικών με επικεφαλής τον Αυστραλό καθηγητή Μάθιου Μπέιλς, κατόρθωσε μετά από εικοσαετή παρατήρηση να επιβεβαιώσει ότι όχι μόνο καμπυλώνεται αλλά και συστρέφεται από κινούμενα ουράνια σώματα. Τα νέα παρατηρησιακά δεδομένα επιβεβαιώνουν τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας – για μία ακόμη φορά - και προσθέτουν ένα μικρό κομμάτι στο πάζλ της κατανόησης του σύμπαντος. «Καθαρές» μετρήσεις Πριν από περίπου έναν αιώνα ο Άλμπερτ Αϊνστάιν διατύπωσε μια θεωρία που άλλαξε την εικόνα που είχαμε για τον κόσμο. Σύμφωνα με τη Γενική Σχετικότητα, η δύναμη της βαρύτητας προκύπτει από την καμπυλότητα του χώρου και του χρόνου. Με άλλα λόγια η βαρύτητα δεν ορίζεται πλέο...

Την Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου του 2016 στις 16:30, μια ιστορική στιγμή για την επιστήμη έλαβε χώρα, με την πρώτη επίσημη δήλωση της  ανίχνευσης των βαρυτικών κυμάτων στη Γη . Ο  Άλμπερτ Αϊνστάιν  περιέγραψε την ύπαρξη αυτών των κυμάτων τον Ιούνιο του 1916, δηλαδή 100 χρόνια νωρίτερα, ως συνέπεια της θεωρίας της γενικής σχετικότητας η οποία δημοσιεύθηκε το 1915. εκείνη την εποχή, ήταν αδύνατο να απεικονιστεί αυτό το φαινόμενο με την υπάρχουσα τεχνολογία. Πράγματι, τα βαρυτικά κύματα είναι στρεβλώσεις του χωροχρόνου οι οποίες έχουν απειροελάχιστη επίδραση στη Γη, και θα μπορούσαν να εντοπιστούν μόνο με τεράστιους ενισχυτές και ανιχνευτές όπως το παρατηρητήριο LIGO στις ΗΠΑ, ή τον ανιχνευτή GEO-600 στη Γερμανία. Πως όμως ξεκίνησαν όλα; Πάνω από ένα δισεκατομμύριο χρόνια πριν, σε ένα μακρινό γαλαξία, συγχωνεύθηκαν δύο γιγαντιαίες μαύρες τρύπες. Αυτή η κοσμική σύγκρουση συγκλόνισε τον ιστό του χωροχρόνου, διαχέοντας την ενέργεια περίπου τριών ήλιων με τη μορφή βαρυτικών κυμά...