Δημοσθένης προς Αθηναίους.
Μας το έστειλε ένας φίλος πέρα από τον Ατλαντικό και το βρήκαμε, όπως και εκείνος, άκρως εύστοχο για τους καιρούς μας. Είναι εκπληκτικό πως φωνές από το τόσο μακρινό παρελθόν είναι πιο επίκαιρες από επίκαιρες. Φαίνεται πως η παρακμή παντού και πάντα έχει κοινούς παρονομαστές… Η Ελλάδα την πληρώνει από το 2010 πολύ ακριβά. Οι ελληνικές πόλεις νοσούν. Οι πολιτευόμενοι και διαχειριστές των κοινών δωροδοκούνται και εξαγοράζονται. Κι όσο για τη μεγάλη μάζα των πολιτών, είτε δεν αντιλαμβάνονται τα όσα διαπράττουν οι κυβερνώντες, είτε τα αντιλαμβάνονται αλλά δεν αντιδρούν, βυθισμένοι όπως είναι στη ραστώνη και την άνεση της καθημερινότητας. Από τούτη την αρρώστια έχουν προσβληθεί παντού οι πάντες – απλώς, ο καθένας τρέφει την ψευδαίσθηση ότι η συμφορά δεν θα χτυπήσει τη δική του πόρτα, αλλά θα διασφαλίσει τα δικά του συμφέροντα εκμεταλλευόμενος τους κινδύνους των άλλων (…) Κι ενώ κανονικά όλες οι συζητήσεις γίνονται πριν απ’ τα όποια γεγονότα, εσείς διαβουλεύεστε πάντ