IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Αν όλες οι τρομοκρατικές ενέργειες εκμεταλ­λεύονται τον φαύλο κύκλο βίας-φόβου για να δημιουργούν κοινωνικό πανικό, τότε η σύγχρονη επιστήμη μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε όλες τις επι μέρους πτυχές ενός τόσο σύνθετου ζητήματος Με αφορμή τις πρόσφατες πολύνεκρες τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι και την τρομοφοβική διαχείρισή τους από τις περισσότερες δυτικές κυβερνήσεις και τα διεθνή ΜΜΕ, είναι σήμερα επιτακτική η ανάγκη να διερευνηθεί το επιστημολογικό καθεστώς των ιδεών-εννοιών που χρησιμοποιούμε για να ερμηνεύσουμε τέτοια ευρείας κλίμακας τρομοκρατικά φαινόμενα. Η φαινομενικά ανορθολογική «βία» των τρομοκρατικών χτυπημάτων αποτελεί άραγε διαχρονικό και υπεριστορικό φαινόμενο; Μήπως, όπως ισχυρίζονται ορισμένες επιστημονικοφανείς αναλύσεις, πηγάζει από ένα ασαφώς προσδιορισμένο «ένστικτο» επιθετικότητας που βρίσκεται εγγεγραμμένο στα γονίδιά μας ή σε ειδικές εγκεφαλικές δομές που ευθύνονται τελικά για την επιθετική ή τη φοβική συμπεριφορά μας; Στο ση

Tα τελευταία χρόνια κερδίζουν έδαφος οι θεωρήσεις που θέλουν τον ανθρώπινο εγκέφαλο να λειτουργεί με έναν πιο ολοκληρωμένο και αποκεντρωμένο τρόπο χειρισμού δεδομένων και ανάκτησης πληροφοριών, όπως θα έκανε ένας κβαντικός υπολογιστής. Έχουμε άραγε έναν ‘‘κβαντικό υπολογιστή’’ για εγκέφαλο και τι θα σήμαινε αυτό; Μήπως βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο στάδιο εξέλιξης της ανθρώπινης συνείδησης; Κάποιοι υποστηρίζουν ότι μία νέα συνείδηση αγωνίζεται τώρα για να γεννηθεί… Σε αυτό το άρθρο θα ασχοληθούμε κυρίως με τις ιδέες του δρ. Ervin László    ενός από τους κορυφαίους επιστήμονες και στοχαστές του καιρού μας, σύμφωνα με τον οποίο ο εγκέφαλός μας δεν είναι ένα κλασσικό βιοχημικό σύστημα, αλλά ένα μακροσκοπικό κβαντικό σύστημα, και άρα μπορεί να συλλάβει και να επεξεργαστεί πληροφορίες πέρα από τις αισθητηριακές προσλαμβάνουσες και την απτή, αιτιοκρατική λογική. Ο δρ. Laszlo υποστηρίζει ότι ο κβαντικός μας εγκέφαλος συνδέεται άμεσα, μη τοπικά, με ένα ευρύτερο φυσικό πεδίο π

   Η συστηματική μελέτη των παθήσεων και των δυσλειτουργιών της ανθρώπινης μουσικής εμπειρίας επέτρεψε στους ειδικούς, τα τελευταία χρόνια, να αποκαλύψουν το εγκεφαλικό υπόστρωμα και τις φυσιολογικές λειτουργίες της μουσικής Η ανάγκη μας για μουσική είναι καθολική, διαχρονική και πανανθρώπινη. Αν, όμως, η μουσική είναι πράγματι ένας μη λεκτικός τρόπος επικοινωνίας, έμφυτος σε όλους τους ανθρώπους, τότε ποιο είναι το κοινό σε όλους μας βιολογικό της υπόστρωμα; Και τι συνέπειες έχει για την υγεία μας η δυσλειτουργία ή η καταστροφή του; Στο προηγούμενο άρθρο(''Εφ.Συν.'' 25/7/15)   είδαμε ότι η μουσική μπορεί να επηρεάζει την ψυχική μας διάθεση επιδρώντας στον εγκέφαλό μας. Επίσης παρουσιάσαμε μερικές πρόσφατες ανακαλύψεις σχετικά με τη φύση και τη λειτουργία της «μουσικοφιλίας», της έμφυτης δηλαδή ανάγκης μας για μουσική. Σήμερα, θα εξετάσουμε όχι μόνο τις γνωσιολογικές ανατροπές που επιφέρει η νέα νευροβιολογική προσέγγιση της μουσικής, αλλά και τις αξ

 Ίσως το να κατακτήσει ο άνθρωπος την αιωνιότητα να μην είναι πλέον όνειρο επιστημονικής φαντασίας, καθώς μία νευροεπιστήμονας του πανεπιστημίου του Cambridge έρχεται να υποστηρίξει ότι ο άνθρωπος θα έχει ενδεχομένως στο μέλλον τη δυνατότητα να ζήσει για πάντα μεταφορτώνοντας τον εγκέφαλο του σε έναν σκληρό δίσκο. Οι άνθρωποι θα μπορούσαν «να ζήσουν μέσα σε ένα μηχάνημα» αν μετατρέπαμε τον εγκέφαλο τους σε έναν προγραμματιστικό κώδικα που θα διαβαζόταν από έναν υπολογιστή ικανό να αναπαραγάγει περίπου 100 τρις διασυνδέσεις. «Οι άνθρωποι θα μπορούσαν πιθανώς να ζήσουν μέσα σε ένα μηχάνημα. Δυνητικά, νομίζω ότι είναι σίγουρα μια δυνατότητα,» είπε η Δρ Hannah Critchlow του τμήματος των Νευροεπιστημών του Cambridge, στο δημοφιλές Hay Festival στην Ουαλία, όπως μεταδίδει η Telegraph. Αν και ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι εξαιρετικά πολύπλοκος, οι επιστήμονες αρχίζουν να κατανοούν καλύτερα τις λειτουργίες του ανά τμήματα, είπε η Critchlow.περιγράφοντας τον εγκέφαλο σαν έναν