IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Τι σημαίνουν οι στρατιωτικές φιλοδοξίες της Πολωνίας. Σε πρόσφατο δημοσίευμά του, το Politico μάς την σύστησε ως τη "νέα στρατιωτική υπερδύναμη στην Ευρώπη”. Στη σκιά του ουκρανικού πολέμου η Πολωνία βρίσκει την ευκαιρία να υλοποιήσει την εκδηλωμένη από παλιότερα φιλοδοξία να αναδειχθεί στη μεγαλύτερη χερσαία στρατιωτική δύναμη στην Ευρώπη. Ο τελευταίος πολωνικός προϋπολογισμός είναι ενδεικτικός της εξοπλιστικής φρενίτιδας που έχει κυριεύσει την κυβέρνηση του Κόμματος Νόμου και Δικαιοσύνης. Στόχος της Βαρσοβίας είναι να εκτινάξει τις αμυντικές δαπάνες της από το 2,4% του ΑΕΠ στο 5% και ταυτόχρονα να αυξήσει τον αριθμό των στρατιωτών στις 300.000 μέχρι το 2035, από 150.00 σήμερα. Και μόνο η σύγκριση με τη Γερμανία είναι χαρακτηριστική. Ήδη, η Πολωνία έχει περισσότερα τεθωρακισμένα από τους εκ δυσμών γείτονές της και ξεπερνά σε στρατιωτικές δαπάνες τη χώρα του Όλαφ Σολτς, που αυτήν τη στιγμή δαπανά μόλις το 1,5% (για έναν στρατό 170.000 ενστόλων) και αναρωτιέται αν θα μπορεί να τη

  Polish-Belarusian borders-M igration  ( Photo : https://www.politico.eu/article/poland-frontex-belarus-border-migration-crisis/ ) Το "πολωνικό ζήτημα" βραχυκυκλώνει την Ε.Ε.. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρούνταν παγίως το πεδίο των δύσκολων, αλλά επινοητικών συμβιβασμών. Μόνο που στη σύγκρουση που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στην Πολωνία και τις Βρυξέλλες, με αφορμή την απόφαση του πολωνικού συνταγματικού δικαστηρίου περί της πρωτοκαθεδρίας του εθνικού έναντι του κοινοτικού δικαίου, η πολιτική λύση έχει πλέον αποκλειστεί. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο μετά από προσφυγή της Κομισιόν επέβαλε στις 27 Οκτωβρίου πρόστιμο ύψους ενός εκατομμυρίου ευρώ ημερησίως για όσο διάστημα η Βαρσοβία αρνείται να συμμορφωθεί με προηγούμενα προσωρινά μέτρα του ίδιου δικαστηρίου που έκριναν ασύμβατη προς τις ευρωπαϊκές αρχές του κράτους δικαίου την υπαγωγή της πολωνικής δικαιοσύνης σε μορφές πειθαρχικού ελέγχου από την εκτελεστική εξουσία. Η δε πολωνική πλευρά έχασε την αίτηση ανάκλησης που είχε υποβάλει στο ίδιο

  To Polexit δεν είναι το χειρότερο ενδεχόμενο... Η πιθανότητα εξόδου της Πολωνίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για την οποία τόσος λόγος γίνεται, μετά την απόφαση του πολωνικού ανώτατου διαστηρίου την προηγούμενη εβδομάδα περί υπεροχής του εθνικού συντάγματος έναντι του κοινοτικού δικαίου, δεν είναι το πιο ανησυχητικό σενάριο για τις Βρυξέλλες - ούτε άλλωστε το πιο ρεαλιστικό. Όταν ο επίτροπος Τιερί Μπρετόν δηλώνει ότι δεν του περνά από το μυαλό "ούτε για ένα δευτερόλεπτο" το ενδεχόμενο ενός Polexit, είναι ειλικρινής. Και όταν δεκάδες χιλιάδες (αντιπολιτευόμενοι) Πολωνοί διαδηλώνουν στη χώρα τους και στη διασπορά, όπως συνέβη χθες Κυριακή, υπό το σύνθημα "Μένουμε", μπορούν να είναι βέβαιοι ότι η επιθυμία τους θα εκπληρωθεί. Η Πολωνία δεν "φεύγει", γιατί δεν έχει και πού να "πάει". Αλλά αυτό ακριβώς κάνει τα πράγματα πολύ δυσκολότερα για όλους στην Ε.Ε. Η Πολωνία δεν αναζητεί τις "παγκόσμιες φιλοδοξίες" της, όπως η "global Britain” των

Η Κιντάβα - Μπλόνσκα προσπαθεί να αποσπάσει ψήφους  στα προπύργια του κόμματος Νόμου και Δικαιοσύνης Πολωνία: Η απόγονος μιας πολιτικής δυναστείας  διεκδικεί την πρωθυπουργία. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, κάνοντας μια στάση στη σχολική αίθουσα ενός αραιοκατοικημένου χωριού - διακοσμημένη με ξεφούσκωτα μπαλόνια και φωτογραφίες από κάμπιες, η Μαλγκορζάτα Κιντάβα - Μπλόνσκα, μία από τους ηγέτες της πολωνικής αντιπολίτευσης, προσέλκυσε ένα ακροατήριο αποτελούμενο κυρίως από αγρότισσες του τοπικού συνεταιρισμού και έναν κακοντυμένο, ταλαιπωρημένο ταραξία. «Βρίσκομαι εδώ για να σας κινητοποιήσω» είπε η υποψήφια της Συμμαχίας των Πολιτών για την πρωθυπουργία στους συγκεντρωμένους στο Πρζιχόντι, στην υποβαθμισμένη ανατολική Πολωνία. «Αρχικά, για να σιγουρευτώ ότι γνωρίζετε την ατζέντα του κόμματος και της συμμαχίας μας και δεύτερον για να δείξω ότι η ψήφος κάθε Πολωνού μετράει το ίδιο. Εσείς θα αποφασίσετε πώς θα είναι η Πολωνία». Ενώ όμως οι περισσό

«Κάθε παιδί που σώθηκε με τη βοήθειά μου αποτελεί δικαίωση της ύπαρξής μου στη γη και όχι έναν τίτλο δόξας» .                                                                                                        Ιρένα Σέντλερ Το πρόσωπο ενός αγγέλου:  Η απίστευτη ιστορία της γυναίκας που έσωσε 2.500 παιδιά από τους θαλάμους αερίων και τα κρεματόρια. Όσλο, Νορβηγία, Δημαρχιακό Μέγαρο – Απονομή βραβείων Νόμπελ Ειρήνης,  10 Οκτωβρίου 2007  Η κατάμεστη από κόσμο αίθουσα του Μεγάρου εκείνο το βράδυ συγκέντρωνε, διεθνώς, τα φώτα της δημοσιότητας. Σε λίγα λεπτά θα ανακοινώνονταν ποιος θα λάμβανε την ύψιστη τιμητική διάκριση του Νόμπελ Ειρήνης για το 2007, η οποία θα συνοδευόταν και από 1.410.000 δολάρια. Από τους 181 υποψηφίους στην τελική διαδικασία είχαν ξεχωρίσει δυο άνθρωποι. Ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Αλ Γκορ και μια άσημη υπέργηρη κυρία 97 ετών. Ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, με τον αέρα που του έδινε το αξίωμα του ανθρώπου δίπλα στον «πλανητάρχη», χαιρ

    Το τρισέλιδο κείμενο που άφησε αποχωρών ο Wolfagang Schaeuble ως "προίκα” στο Eurogroup, με κεντρική ιδέα την αντικατάσταση των κοινοτικών οργάνων από τον διακρατικό ESM στην επιτήρηση των οικονομιών της ευρωζώνης, αποτελεί άλλο ένα βήμα προς την Ε.Ε. των πολλών ταχυτήτων που ως γνωστόν αποτελεί το νέο σημείο σύγκλισης μεταξύ Παρισιού και Βερολίνου. Όμως η μελλοντική ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική δεν πρόκειται τόσο να κριθεί στους συσχετισμούς εντός της ευρωζώνης, όσο στις αντιστάσεις που προεξοφλείται ότι θα προβάλλουν οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης προς ό,τι θα θεωρούν ως παραγκωνισμό τους. Πράγματι, η δοκιμασία της συνοχής της Ε.Ε. προέρχεται εξ Ανατολών, καθώς η "δεύτερη ταχύτητα” στην οποία ούτως ή άλλως ανήκουν αντικειμενικά τα εκτός ευρώ κράτη-μέλη συναντάται με μία επίμονη υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας και με πολιτικές επιλογές που αποκλίνουν ολοένα και περισσότερο από το κοινοτικό mainstream. Οι τριβές των Βρυξελλών για θέματα σεβασμού του