IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Θουκυδίδης Η τυραννία της ισχύος ως σταθερά του κρατοκεντρισμού. του Γιώργου Κοντογιώργη Όταν οι Λακεδαιμόνιοι θα εγκαλέσουν τους Αθηναίους ότι η ηγεμονία τους επί των συμμάχων πόλεων είναι τυραννική οι τελευταίοι θα τους αντιτείνουν ότι η δική τους ηγεμονία δεν διαφέρει από αυτήν που εγκαθίδρυσαν οι ίδιοι, αφού παντού μεταξύ των συμμάχων τους επέβαλαν την ολιγαρχική πολιτεία ενώ δεν παρέλειψαν να καταφύγουν στη βία οσάκις απαιτείτο για λόγους συμφέροντος. Ο Θουκυδίδης αποδίδει την ανάδειξη της Αθήνας σε ηγεμονική δύναμη σε σειρά παραγόντων που ακολούθησαν τα Περσικά. Πρώτον, στην αποχώρηση των Λακεδαιμονίων από την ηγεσία των Ελλήνων. Δεύτερον, στην προθυμία των Αθηναίων να καλύψουν το κενό που άφησε η σπαρτιατική υποχώρηση. Τρίτον, στην ανάγκη των μικρασιατικών και νησιωτικών πόλεων να ελευθερωθούν και να προστατευθούν από την περσική απειλή. Με τον καιρό, ωστόσο, η συμμαχία εξελίχθηκε σε ηγεμονία, με την έννοια ότι οι Αθηναίοι την κατέστησαν αναγκαστική, κατέ

(...) «Τους γνωρίζω, τους γνωρίζω, - μίλησα κ’ εγώ, - τους γνωρίζω και τους διαλαλώ ξέρω απ’ όλα τα τραγούδια μα για να τα πω, τα ταιριάζω τα τραγούδια στο δικό μου το σκοπό». Και το λόγο που αρχινήσαν έτσι τον τελειώνω εγώ: «Και σπρωγμένοι ως εδώ πέρα οι Αθάνατοι κ’ οι Ωραίοι από ανέμους και φουρτούνες και σεισμούς και χαλασμούς, και καραβοτσακισμένοι και σκληρά κατατρεμένοι κι από ξένους και δικούς! Και κρυψώνες ηύρανε και σκήτες, μοναστήρια και κελλιά,\ κ’ ηύρανε παλάτια και σκολιά, και δεν ηύρανε τον ήλιο και τη λευτεριά, και δεθήκαν κι αρρωστήσαν και χτικάσιαν τ’ απολλώνια τα κορμιά και γινήκαν βρυκολάκοι και στοιχιά. Βρήκαν κάτεργα και κάστρα και μια πλάση ξένη, μια στενή πλάση ξελογιάστρα. Ορνια γίνανε μπαλσαμωμένα, λείψανα λυπητερά, και μαρμαρωμένα βασιλόπουλα, η ζωή και η νιότη και η χαρά. Γίνανε ή σαν άρρωστα λουλούδια τροπικά στα θερμοκήπια, ή φυτρώσανε μαζί με τα χ

Περιεχόμενα Μια Ημέρα Από Τη Ζωή Ενός Αθηναίου Μια Ημέρα Από Τη Ζωή Μιας Αθηναίας Μια Ημέρα Από Τη Ζωή Ενός Αθηναίου Στην Αθήνα η μέρα αρχίζει όπως στη φύση, με την ανατολή του ήλιου. Στον Αθηναίο δεν άρεσε η τεμπελιά. Πλούσιος ή φτωχός, σηκωνόταν μόλις φώτιζε η μέρα. Αλλιώς ούτε ήταν δυνατό. Η ζωή της Αθήνας ήταν έτσι ρυθμισμένη, που εκείνος που θα επέτρεπε στον εαυτό του να τεμπελιάσει τις πρώτες ώρες της μέρας δεν θάβρισκε κανέναν στο σπίτι. Όταν ο Ιπποκράτης ήθελε να περάσει από τον Σωκράτη να τον πάρει για να κάνουν μαζί μια επίσκεψη στον Πρωταγόρα, που είχε έρθει στην Αθήνα, πήγε στον Σωκράτη πριν από την ανατολή του ήλιου, κι όπως λέει ο Πλάτωνας "έκανε μεγάλη φασαρία χτυπώντας τη θύρα με ένα ραβδί". Ο Σωκράτης κοιμόταν. Ο Ιπποκράτης τον σήκωσε απ' το κρεβάτι και επέμεινε να πάνε χωρίς καθυστέρηση. Αλλά ο φιλόσοφος του απάντησε: "Όχι, είναι πολύ νωρίς. Να πάμε όταν φέξει". Μόλις φάνηκαν οι πρώτες ακτίνες του ήλιου κατευθύνθηκαν προς το

1.  Το σημερινό κείμενο δέν εμπνέεται μόνον απο μια σκοπιμότητα (υπέρ του οράματος της Ανάκαμψης, πρβλ. και Επιφυλλίδα 11.04.2010), αλλα απο την επικαιρότητα: Πρόσφατη είναι η διεθνής σύναξη Ειδικών, προσκαλεσμένων απ' τους Ελληνες αρμοδίους, προκειμένου να ενημερωθούν για τα τελευταία σωστικά και αναστηλωτικά έργα στην Ακρόπολη και να εκφράσουν τη γνώμη-τους για ορισμένες σημαντικές περαιτέρω επεμβάσεις. Πρίν απο ενάμιση μήνα περίπου («Ο βράχος της Κεκροπίας»), ξαναμιλήσαμε εδώ για τα έργα συντήρησης των Μνημείων της Ακρόπολης, και υπογραμμίσαμε ένα απ' τα χαρακτηριστικά τους, που είναι ακριβώς αυτή η διεθνικότητα της ενημέρωσης και της γνωμοδότησης. Σήμερα, επιτρέψτε-μου να επανέλθω τονίζοντας την πρωτοτυπία διαφόρων λύσεων που έχουν δοθεί στα έργα αυτά, κατα τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Ο έπαινος προς την αρμόδια Υπηρεσία ΥΣΜΑ και προς την καθοδηγητική (και εμπνευστική) Επιστημονική Επιτροπή ΕΣΜΑ, γίνεται αυτεπίστροφον εμπιστοσύνης και εύλογης αισιοδοξίας για

Η ομάδα πληροφορικής τρισδιάστατων γραφικών Whiskytree «χτίζει» από την αρχή την αρχαία Αθήνα μέσα στον ψηφιακό κόσμο   ΠΗΓΗ http://www.youtube.com/watch?v=DMccsbWFAok#t=21