Με τα μάτια του Εμμανουήλ Βάθη
Το πάρκο της Αρχαίας Αγοράς είναι το μέρος όπου πηγαίνω όταν θέλω να ξεκουραστώ, ενώ βρίσκομαι στο κέντρο της Αθήνας. Περπατώ ανάμεσα στα αρχαία ευρήματα και αφήνω τα μάτια μου να πλανηθούν στο αττικό γαλάζιο και το καταπράσινο των φυτών. Αναζητώ τη σκιά κάτω από τα φυλλώματα των μεγάλων δέντρων το καλοκαίρι, αφήνομαι στις απαλές αχτίδες του ανοιξιάτικου ήλιου απολαμβάνοντας τις ευωδιές από τα χαμομήλια, τις λεβάντες, τα δενδρολίβανα, τα θυμάρια που κατακλύζουν τον χώρο, βρίσκω απάγκιο στο εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων καθισμένη στον περίβολο που περιστοιχίζεται από ψευδοακακίες, πικροδάφνες, νεραντζιές, απ’ όπου μπορώ να αγναντεύω αμέριμνη την Ακρόπολη. Τα κρωξίματα από τις καρακάξες αλλά και από σμήνος παπαγάλων που κατοικούν στα φυλλώματα από τις αριές και τις βελανιδιές στον περίβολο του μουσείου που βρίσκεται στη στοά του Αττάλου, είναι οι μόνοι ήχοι που φτάνουν στα αυτιά μου. Ο θόρυβος από την ανθρώπινη δραστηριότητα τριγύρω του αρχαιολογικού χώρου, εδώ απ