Άραγε, είμαστε γεννημένοι για να τρέχουμε;
Έπειτα από 42.195 χλμ. τρομερής θέλησης και πόνου και ύστερα από αρκετές ώρες, έφτασα επιτέλους από τον Μαραθώνα στο Παναθηναϊκό Στάδιο, ολοκληρώνοντας -πριν από λίγους μήνες- τον αυθεντικό Μαραθώνιο Δρόμο. Η συγκίνησή μου ήταν μεγάλη, παρότι αναρωτιόμουν εξαρχής γιατί συμμετείχα σ’ έναν τέτοιο αγώνα, αφού γνώριζα τη δυσκολία του. Τα δάκρυα χαράς στον τερματισμό μού έδωσαν την απάντηση. «Ο αθλητισμός με κάνει χαρούμενη» σκέφτηκα. Παρατηρώντας και τους υπόλοιπους αθλητές, γύρω μου, συνειδητοποίησα πως δεν είχα μόνον εγώ αυτά τα συναισθήματα… Γιατί, όμως, όλη αυτή η «ταλαιπωρία» μαςκάνει χαρούμενους; Η σωματική δραστηριότητα μπορεί να μας ωφελήσει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, καθώς δεν επιδρά μόνο στη σωματική μας υγεία, αλλά και στην ψυχική, η οποία είναι εξίσου σημαντική. Κατά τη διάρκεια του τρεξίματος, ο εγκέφαλός μας απελευθερώνει ενδορφίνες, οι οποίες παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ψυχολογία μας, καθώς μειώνουν το στρες και το άγχος και βελτιώνουν τη διάθεσή μας.