IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Violences en France...  Γιατί στη Γαλλία; του Δημήτρη Μακροδημόπουλου Με αφορμή τη δολοφονία του 17χρονου Ναέλ, αλγερινής καταγωγής, από αστυνομικό στη Γαλλία, εύλογα τίθεται ξανά το ερώτημα: Γιατί πάντα στη Γαλλία και όχι αλλού, όπως στη χώρα μας, όπου υφίστανται και εκεί εγκλήματα “τάξεως ”, οι αντιδράσεις υπολείπονται παρασάγγας των εκρήξεων στα όρια της εξέγερσης στη Γαλλία; Η Γαλλία υπήρξε αποικιακή αυτοκρατορία. Τι σημαίνει αυτό; «Η Γαλλία, μας λέει ο Ενζο Τραβέρσο, διαπλάστηκε μέσα από εκατό και πάνω χρόνια μεταναστεύσεων, να γιατί αυτός ο βίαιος αντιμεταναστευτικός λόγος είναι ουτοπικός στην κυριολεξία! Είναι αδύνατο να γυρίσουμε πίσω και η αντιδραστική αγόρευση υπέρ των “γνήσιων” γάλλων με τη δυσπιστία της απέναντι στους απογόνους των μεταναστών, προϋποθέτει και εξιδανικεύει μια Γαλλία που δεν υπάρχει, που έχει πάψει να υπάρχει εδώ και ενάμισι αιώνα και στην οποία, την εποχή της παγκοσμιοποίησης, θα ήταν αδύνατο να επιστρέψουμε. Όχι μόνο είναι αδύνατο να επιστρ

  Τι σημαίνει η ανατροπή στις γαλλικές βουλευτικές εκλογές. Από τις αρχές του αιώνα η θητεία του προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας μετετράπη από επταετής σε πενταετή, προσαρμοζόμενη σε αυτήν της Εθνοσυνέλευσης, με στόχο να αποφεύγονται οι "συγκατοικήσεις” διαφορετικών παρατάξεων στην κορυφή της εξουσίας. Επιπλέον, το γεγονός ότι οι προεδρικές εκλογές προηγούνται κατά μερικές εβδομάδες των βουλευτικών είχε ως αποτέλεσμα αφενός να μειώνεται το ενδιαφέρον των ψηφοφόρων για τη δεύτερη αναμέτρηση, εφόσον το μείζον διακύβευμα θεωρείται ότι έχει κριθεί, και να εξασφαλίζεται συντριπτικό πλεονέκτημα για την παράταξη η οποία στηρίζει τον πρόεδρο με τη νωπή εντολή. Ομοίως, το πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα με μονοεδρικές περιφέρειες αποσκοπεί στην ενισχυμένη κυβερνητική σταθερότητα. Η αποχή υπήρξε πολύ υψηλή και στον χθεσινό πρώτο γύρο των γαλλικών βουλευτικών εκλογών, όμως οτιδήποτε άλλο έχει ανατραπεί. Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου σε μία εβδομάδα, ο Εμανουέλ Μακρόν, ο

  Επιδείνωση των σχέσεων Γαλλίας – Μάλι. Δεν έχει υπάρξει καμία επίσημη αντίδραση από το Παρίσι ως αυτό το στάδιο – Η απόσυρση της γαλλικής δύναμης, δυνητικά επικίνδυνη επιχείρηση, υποτίθεται πως θα ολοκληρωθεί σε τέσσερις ως έξι μήνες – Το Μάλι απέλασε τον πρεσβευτή της Γαλλίας τον Ιανουάριο Η στρατιωτική  χούντα  στο  Μάλι  ανακοίνωσε χθες Δευτέρα το βράδυ πως ακυρώνει τις συμφωνίες για την άμυνα τις οποίες είχε συνάψει με τη  Γαλλία και τους ευρωπαίους εταίρους της, περαιτέρω εκδήλωση της ραγδαίας επιδείνωσης των σχέσεων ανάμεσα στο Μπαμακό και των πρώην συμμάχων του στον αγώνα εναντίον των τζιχαντιστών. Πραγματώνοντας την απειλή που επέσειε επί μήνες, η στρατιωτική χούντα που κατέλαβε την εξουσία τον Αύγουστο του 2020 ανακοίνωσε πως «αποκηρύσσει» τις λεγόμενες συμφωνίες για το καθεστώς των δυνάμεων (france, SOFA), που όριζαν το νομικό πλαίσιο της παρουσίας στο Μάλι της γαλλικής δύναμης Μπαρχάν και της ευρωπαϊκής Τακούμπα, καθώς και τη συμφωνία αμυντικής συνεργασίας πο

  «Η μέθοδος Μακρόν» Του Massimo Nava* Το αποτέλεσμα των γαλλικών προεδρικών εκλογών προκάλεσε ένα κύμα αναλύσεων και σχολίων, των οποίων ο κοινός παρονομαστής είναι η έκπληξη για τον κοινωνικοπολιτικό χαρακτήρα του αποτελέσματος και των δυνάμεων στο πολιτικό πεδίο. Λίγοι δείχνουν να θυμούνται ότι η μάχη του 2022 απλώς αναπαρήγαγε μια κατάσταση που είναι βαθιά ριζωμένη στην ιστορία της 5ης Δημοκρατίας. Το 2017, η Μαρίν Λεπέν είχε επίσης περάσει στον δεύτερο γύρο, όπως και ο πατέρας της δεκαπέντε χρόνια νωρίτερα. Αυτή τη φορά ξεπέρασε το 40%. Μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι πρόκειται για μια σταθερή παρουσία; Ηδη το 2017, τα δύο μεγάλα κόμματα που πρωταγωνίστησαν στη ζωή της 5ης Δημοκρατίας είχαν αποκλειστεί από τον δεύτερο γύρο. Και το παιχνίδι παίχτηκε ανάμεσα στους ηγέτες δύο κινημάτων. Το ένα, με αρχηγό τη Μαρίν Λεπέν, είχε ασθενείς δομές και αναγκάστηκε να ζητήσει δάνειο από τη Ρωσία. Το άλλο, με αρχηγό τον Εμανουέλ Μακρόν, είχε ιδρυθεί μόλις έναν χρόνο πριν από τις εκλογές. Μια άλλη

  Οι επόμενες προκλήσεις για τον Μακρόν. Δικαιολόγηση ψήφου στην κάλπη δεν υπάρχει. Ούτε "αστερίσκοι”. Μπορεί πολλοί από τους Γάλλους που έδωσαν την προτίμησή τους στον Εμανουέλ Μακρόν να το έκαναν, όπως παραδέχθηκε ο ίδιος κατά τη νικητήρια ομιλία του, περισσότερο από επιθυμία να κλείσουν τον δρόμο στη Μαρίν Λεπέν, παρά από συμφωνία με το πρόγραμμά του. Όμως σε κάθε περίπτωση, ο ένοικος των Ηλυσίων κέρδισε άλλη μία πενταετία στην εξουσία και αυτό εντέλει μετράει . Είναι μάλιστα ο πρώτος πρόεδρος της Γαλλίας εδώ και είκοσι χρόνια που εξασφαλίζει επανεκλογή: ο τελευταίος ήταν ο Ζακ Σιράκ, ο οποίος αντιμέτωπος με τον Λεπέν πατέρα στον δεύτερο γύρο των εκλογών του 2002, συγκέντρωσε θριαμβευτικό ποσοστό, αν και υπό το διόλου κολακευτικό σύνθημα που είχαν λανσάρει αρκετοί συμπατριώτες του "Τον απατεώνα και όχι τον φασίστα!”... Τα "μοναρχικά” στοιχεία του πολιτεύματος της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας δίνουν στον αρχηγό του κράτους μεγάλο βαθμό ελευθερίας. Όμως αυτό έχει όρια,

  Οι γαλλικές εκλογές:  Η επόμενη μέρα θα μας βρει απροετοίμαστους και ανέτοιμους να αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις.       Οι γαλλικές εκλογές σηματοδοτούν τεκτονικές κοινωνικές και πολιτικές ανακατατάξεις, που φαίνεται να μην αφορούν μόνο τη Γαλλία αλλά την Ευρώπη και ακόμη ευρύτερα τη Δύση. Καθώς η Γαλλία ήταν πάντα ένα κοινωνικό πειραματικό εργαστήριο, είναι πολύ πιθανόν αυτές οι εκλογές να δείχνουν τον δρόμο που θα ακολουθήσει κάποια στιγμή και η υπόλοιπη Ευρώπη και γενικότερα ο δυτικός κόσμος. Από τη χώρα αυτή ξεκινούν, από την  εποχή της Γαλλικής Επανάστασης, πολλαπλά και σημαντικά ιδεολογικά ρεύματα, πολλαπλά κοινωνικά κινήματα που καθορίζουν τη διαδρομή, εν πολλοίς, ολόκληρης της Δύσης. Στις εκλογές της περασμένης Κυριακής το παλιό γαλλικό πολιτικό σύστημα κατέρρευσε επί της ουσίας και φαίνεται να έχει κλείσει τον κύκλο του. Οι μεγάλες πολιτικές οικογένειες των γκωλικών, των σοσιαλιστών και των κομμουνιστών που κυβέρνησαν τη χώρα για δεκαετίες εξαφανίστηκαν. Οι τρεις μαζί

  Γαλλία: Μάχη για δύο  με έπαθλο το Μέγαρο των Ηλυσίων. Ο Εμανουέλ Μακρόν τρέχει. Έτσι τον απεικόνισε η γαλλική εφημερίδα Libeation σε πρωτοσέλιδό της που προκάλεσε αίσθηση, με τον χαρακτηριστικό της τίτλο "Αγάπη μου, ξέχασα την Αριστερά!". Το έχουν αυτό οι αναμετρήσεις σε δύο γύρους, καθώς ο ηττημένος του πρώτου αναδεικνύεται σε ρυθμιστή του δεύτερου. Και ενώ μέχρι την προηγούμενη Κυριακή, η προεκλογική καμπάνια είχε κατακλυσθεί από συζητήσεις για θέματα εθνικής ταυτότητας, μετανάστευσης ή νόμου και τάξης, λόγω του ανταγωνισμού στα δεξιά του πολιτικού φάσματος ανάμεσα στη Μαρίν Λεπέν, τον Ερίκ Ζεμούρ και την Βαλερί Πεκρές των Ρεπουμπλικανών, πλέον οι μονομάχοι της 24ης Απριλίου στηρίζουν τις ελπίδες τους για κατάκτηση της γαλλικής προεδρίας σε αλλεπάλληλα ανοίγματα προς τα αριστερά. Ο λόγος είναι απλός: οι καλύτερες του προβλεπόμενου επιδόσεις του υποψήφιου της ριζοσπαστικής Αριστεράς, Ζαν-Λυκ Μελανσόν, ο οποίος, φθάνοντας το 22% έμεινε για μόλις 1,1 μονάδα πίσω από τη Λεπέ