IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η Γερμανία είναι η χώρα με τα δεύτερα μεγαλύτερα αποθέματα σε χρυσό στον κόσμο. Αλλά μέχρι και πριν από λίγες ημέρες τα αποθέματα αυτά δεν βρίσκονταν στο έδαφός της! Το πώς και το γιατί έχει να κάνει με φόβους που χρονολογούνται από τον Ψυχρό Πόλεμο. Ολα αυτά όμως τελείωσαν…   Εάν έβαζε κανείς τις ράβδους χρυσού που διαθέτει η Γερμανία την μία δίπλα στην άλλη, είναι σίγουρο ότι θα κάλυπτε την απόσταση Νέας Υόρκης – Φρανκφούρτης με μεγάλη ευκολία. Διότι μιλάμε για 3.381 τόνους, οι οποίοι εύκολα κατατάσσουν τη Γερμανία στη δεύτερη θέση παγκοσμίως σε κατοχή χρυσού . Θα περίμενε δε κανείς αυτές οι ράβδοι να είναι θαμένες στα έγκατα της Μπούντεσμπανκ και να απορεί γιατί στην αρχή αυτού του κειμένου αναφερθήκαμε στην αμερικανική μητρόπολη. Διότι πολύ απλά η πραγματικότητα είναι κάπως περίεργη – βλέπετε ο γερμανικός χρυσός, αυτά τα δεύτερα μεγαλύτερα αποθέματα στον κόσμο, δεν ήταν ποτέ στο έδαφός της! Στη Νέα Υόρκη και στο Μανχάταν λοιπόν: εκεί ήταν μέχρι πρότινος αποθηκευ

Ο περίφημος φόρος Τόμπιν -φόρος στις χρηματιστηριακές συναλλαγές- για την επιβολή του οποίου έχουν συμφωνήσει δέκα χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ανάμεσά τους η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ισπανία και η Ελλάδα) θα μπορούσε να λύσει το ασφαλιστικό πρόβλημα όλης της Ευρώπης. Το ποσό που υπολογίζεται ότι θα εξοικονομηθεί -ασήμαντο για τους έχοντες και κατέχοντες- είναι τεράστιο .  Όμως ... Οσοι εξακολουθείτε να έχετε αυταπάτες για το πού πάει η σημερινή Ευρώπη, καλό είναι να διαβάσετε τη δήλωση του υπουργού Οικονομικών του Βελγίου για τον φόρο Τόμπιν. Ο κ. Βαν Οβερτβελντ δήλωσε ότι ένας τέτοιος φόρος, με τη μορφή που προωθείται, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός από τη χώρα του γιατί δεν εγγυάται την ασφάλεια της πραγματικής οικονομίας, ενδεχομένως να αυξήσει το κόστος χρηματοδότησης του δημόσιου χρέους και θα πλήξει τα συνταξιοδοτικά ταμεία. Πρωτοφανές; Σίγουρα. Οι νεοφιλελεύθεροι, όταν στριμώχνονται, αποδεικνύουν πόσο κυνικοί ψεύτες μπορούν να γίνουν.

Η συνάντηση χαιρετίστηκε ως «ιστορική». Για πρώτη φορά οι ηγέτες του Ισραήλ, της Κύπρου και της Ελλάδας στο ίδιο κάδρο που σφράγισε τη «Διακήρυξη της Λευκωσίας». Τι μένει όμως από όλο αυτό για τη χώρα μας; Σαν έτοιμη από καιρό, σαν θαρραλέα, πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη η πρώτη τριμερής Σύνοδος (σε επίπεδο κορυφής) Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ, μια μέρα μετά τη δεύτερη συνεδρίαση – η πρώτη έγινε επί Σαμαρά-Βενιζέλου τον Οκτώβριο του 2013 – του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας – Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ. Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε λόγο για «στρατηγική επιλογή» της Ελλάδας με στόχο την ενίσχυση της συνεργασίας των τριών χωρών προς όφελος της περιοχής. Ο Νίκος Αναστασιάδης μίλησε για προώθηση κοινών έργων στον ενεργειακό τομέα, τα οποία θα συμβάλουν στην ενεργειακή ασφάλεια των τριών χωρών και την διαφοροποίηση των πηγών τροφοδοσίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Νότιος Διάδρομος). Ο δε «πολύς» Μπενιαμίν Νετανιάχου μίλησε για «ιστορική μέρα» και επανέλαβε την πρόθεση των τριών χωρ

Εκείνο που μένει από τον διάλογο στη Βουλή είναι το πολύ χαμηλό επίπεδο των συμμετεχόντων σε ό,τι αφορά τη γνώση της ελληνικής γλώσσας και κατά συνέπεια τη δική τους πολιτική, άματε και φιλοσοφική τους συγκρότηση. Δεν γνωρίζω πώς το ερμηνεύουν οι «ειδικοί», αλλά δεν παύει να είναι (ο διάλογος στη Βουλή) όνειδος για τη γλώσσα, την πολιτική, το πνεύμα. Πού πάμε μ’ όλους αυτούς (εντάξει, όχι ακριβώς όλους) τους τζιτζιφιόγκους; Τι προάγουν αυτοί οι άνθρωποι; Σε ποιους τελικά απευθύνονται; Ευτυχώς, να λέμε, που τα παιδιά μας αρνούνται να παρακολουθήσουν -δυστυχώς- όσα συμβαίνουν στη Βουλή. Είναι κρίμα αλλά είναι έτσι. Μια απέραντη μουσική λαϊκισμού και ημιμάθειας κατακλύζει τη χώρα. Να μπορούσαμε να ακούσουμε κάποιον σοβαρό (και όχι σοβαροφανή), κάποιον που να έχει συνείδηση του βάρους που σηκώνει για την κοινωνία και τη διαφάνεια, για τον πολιτισμό, υλικό και πνευματικό, για την ίδια την ελληνική γλώσσα, που είναι η απαρχή της γνώσης και της σκέψης... Το δυστύχημα

1.  Από τα 14,2 εκατομμύρια Εβραίων στον κόσμο (το 2016), μια μειοψηφία του 43% ζει στο Ισραήλ. 2.  Παρά το γεγονός ότι το 75% των Ισραηλινών είναι Εβραίοι, το 21% είναι γηγενείς Άραβες των οποίων τα πολιτικά δικαιώματα είναι περιορισμένα. 3.  Το Ισραήλ έχει τα υψηλότερα ποσοστά γεννήσεων στον ανεπτυγμένο κόσμο, με μέσο όρο τρία παιδιά ανά γυναίκα. 4.  Η κυβέρνηση Νετανιάχου λαμβάνει σήμερα πάνω από έξι δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως από το Κογκρέσο των ΗΠΑ και την AIPAC (το ισχυρό φιλο-ισραηλινό λόμπι στις ΗΠΑ), ήτοι το ισοδύναμο των $ 1.000 ετησίως για κάθε Ισραηλινό Εβραίο, με την ευγενική χορηγία των Αμερικανών φορολογουμένων. 5.  Το Ισραήλ έχει οδηγήσει πάνω από 500.000 πολίτες του να εγκατασταθούν παράνομα στην κατεχόμενη Παλαιστίνη στη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ, σε μια προσπάθεια να εμποδίσει την προσπ’αθεια του ΟΗΕ να δημιουργηθεί ένα ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος για πέντε εκατομμύρια αυτόχθονες Άραβες. 6.  Το Ισραήλ είναι

Φωτογραφίες του Γ. Μπεχράκη Λαβωμένη και αποδεκατισμένη βγαίνει η ελληνική  βιομηχανία  από τα  εκατοντάδες λουκέτα  της κρίσης, που έχουν πλήξει ακόμα και εμβληματικά ονόματα της παραγωγής από όλους τους κλάδους. Τελευταίο κρούσμα η  Softex , που απασχόλησε τις τελευταίες ημέρες την επικαιρότητα και η οποία αποτελεί ακόμα ένα παράδειγμα πάλαι ποτέ κραταιάς  βιομηχανίας  που προστίθεται στα χιλιάδες κουφάρια που έχουν μετατρέψει παραγωγικές περιοχές, που έσφυζαν από ζωή, σε έρημες ζώνες. Η περίπτωση της Softex, καθώς και των άλλων βιομηχανιών χαρτοποιίας που οδηγήθηκαν σε κλείσιμο τα τελευταία χρόνια, υπογραμμίζει και μια άλλη διάσταση της αποβιομηχάνισης της χώρας: Κλάδοι στους οποίους η ελληνική οικονομία κάποτε ήταν  αυτάρκης , όπως τα προϊόντα χαρτιού tissue, πλέον υποκαθίστανται με  εισαγωγές . Και μπορεί η κρίση να αποτέλεσε τον καταλύτη για το κύμα λουκέτων που έπληξε την ελληνική παραγωγή, ωστόσο οι πραγματικές  αιτίες για την αποβιομηχάνιση της χώρας  είναι πιο

Απόβαση επενδυτών στην Αθήνα με καυτή ατζέντα ΟΙ ΝΕΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ:  P. WATSA, J. PAULSON, ST. JOHNSON ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΟΪΚΑ     ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΟΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΙΚΙΑΣ   Στην Αθήνα βρίσκονται σε μια πολύ κρίσιμη φάση οι P. Watsa, J.  Paulson και St. Johnson  επικεφαλής πολύ μεγάλων funds που διαχειρίζονται δεκάδες δισ. δολλάρια και οι οποίοι μετά και την  τρίτη σκανδαλώδη ανακεφαλαίωση  ελέγχουν ουσιαστικά τις τράπεζες αλλά και πλήθος  μεγάλων εταιρειών  στη χώρα μας, ενώ έσω των τραπεζών έχουν στο  χέρι  όλα τα “ κόκκινα ” και όχι μόνο δάνεια επιχειρήσεων και νοικοκυριών, στην ουσία το σύνολο της ιδιωτικής οικονομίας και περιουσίας. Οι τρεις “ καμπαλέρος ” που άνετα μπορούν να χαρακτηριστούν ως οι κερδοσκόποι  υπεριδιοκτήτες  της χώρας, οι μόνοι που μπορεί να θεωρηθεί ότι βρίσκονται πάνω από το “κουαρτέτο”, έρχονται σε αυτήν την κρίσιμη συγκυρία για να ελέγξουν την πορεία της αποικίας και κυρίως να πιέσουν και να εκβιάσουν