IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Συμ-παίγνια; Κρατούσε σημειώσεις στο περιθώριο Χειρόγραφες για να θυμάται στο τέλος της ανάγνωσης το χρόνο που πέρασε ..... Δεν έφτασε ποτέ στην κόπωση της τελευταίας σελίδας                          Θ. Σ. Σπαντιδέας, Στο περιθώριο Έμπλεξαν τις γραμμές τους τα μορφώματα "του επαναστατικού ναρκισσισμού" [που διεκδικεί και το ηθικό πλεονέκτημα (sic) κατά των προαιώνιων εχθρών] με τα μορφώματα της ένοχης επικράτησης (που συνεχίζει να θεωρεί τη χώρα ιδιοκτησιακό της στοιχείο) κι αναγκάστηκαν –λόγω και της κρίσης– να συγχωνευθούν στους συμψηφισμούς και τις παραγραφές. Ουδείς απολογήθηκε για τα πριν και τα μετά της Μεταπολίτευσης και ουδείς έδειξε δημοσίως αιδώ. Όλοι κάνουν πως κοιτάνε αλλού και δείχνουν πάντοτε τον άλλον, με τον οποίο όμως στις δύσκολες ώρες ‘’τα βρίσκουν’ (σε διαπροσωπικό ή διακομματικό επίπεδο κι όχι σε εθνικό). Τα πάντα γύρω μας συρρικνώνονται (από τα δικαιώματα  μέχρι τα αισθήματα αλληλεγγύης), άπαντες παρα-βιάζουν τις κόκκινες γραμμές της καχυποψίας και της

  'Ολοι ίδιοι είναι; Πόσο αφορά τον 'Ελληνα σήμερα η πολιτική; Πόση σχέση έχει με την πραγματικότητα της ζωής του, με τα πραγματικά του προβλήματα; Ο ιδιωτικός βίος συναντιέται με την πολιτική σε δύο επίπεδα: του συμφέροντος ή του οράματος. Κάποτε το όραμα λειτουργεί ως πρόσχημα για το συμφέρον, ίσως και το συμφέρον να γίνεται έναυσμα για το όραμα. Σήμερα δεν υπάρχουν πια περιθώρια να εξυπηρετηθούν συμφέροντα από την πολιτική, ούτε να ενεργοποιηθούν οράματα. Μιλάμε για την πραγματικότητα ζωής της πλειονότητας των ψηφοφόρων, όχι για τους λίγους «διαπλεκόμενους» με την εξουσία. Ως πριν από λίγα χρόνια, ο ισχυρός δεσμός του ιδιωτικού βίου με την πολιτική ήταν το ρουσφέτι: Τα γραφεία των πολιτευτών κατακλύζονταν από ψηφοφόρους που επαιτούσαν ή εκβίαζαν διορισμό στο δημόσιο, δάνειο από Τράπεζα ή οργανισμό του δημοσίου, ποικίλες διευκολυντικές παρακάμψεις του γραφειοκρατικού πολύποδα. Σήμερα, εκ των πραγμάτων, τα περιθώρια για ρουσφέτι έχουν, ίσως, μειωθεί, η εκτεταμένη

FATIDO VIA GETTY IMAGES Ας μην ξεχνάμε ότι το Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενδεικτικά, είναι παλαιότερο και ιστορικότερο από οποιοδήποτε ελληνικό κόμμα. Και η προσφορά του στον τόπο και τους ανθρώπους είναι απείρως σημαντικότερη. Οπότε του αξίζει να βρίσκεται πέρα από τα κόμματα, όπως και κάθε άλλο ΑΕΙ.  Έξω τα κόμματα από το Πανεπιστήμιο. Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών , χάθηκε για άλλη μια φορά το μέτρο στη δημόσια συζήτηση. Πλέον εξοργιστικοί και προσβλητικοί είναι οι διαξιφισμοί των πολιτικών κομμάτων πάνω από τις χαίνουσες πληγές των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Και αυτό γιατί ο κομματισμός εντός των πανεπιστημίων, για τον οποίο φέρουν βαρύτατες ευθύνες τα περισσότερα ελληνικά κόμματα, είναι μια από τις βασικότερες κακοδαιμονίες τους. Τόσο τα κόμματα που έχουν κυβερνήσει, όσο και άλλα που δεν κυβέρνησαν, ευαγγελίζονται την ανάγκη μιας μεγάλης αναμόρφωσης των ελληνικών πανεπιστημίων. Υποστηρίζω ότι η ευκολότερη μεταρρύθμιση θα ήτα

Αυτή η έκθεση της Επιτροπής Πόθεν Έσχες είναι ο καθρέφτης ενός διεφθαρμένου κομματικού συστήματος και μιας νοοτροπίας που δεν σέβεται ούτε τα λεφτά των πολιτών, από τα οποία ζει, ούτε τους νόμους! Και επεκτείνεται αυτή η νοοτροπία και στον τρόπο που αυτό το κομματικό σύστημα χαϊδεύει τον εαυτό του, το παρακράτος του γύρω- γύρω και τους πραιτοριανούς του εντός του . Την ίδια ώρα που απαιτεί την πιστή εφαρμογή των νόμων από όλους τους άλλους πολίτες! Μέσα στον κουρνιαχτό για το Μακεδονικό, που εξελίσσεται με τραμπούκικες μεθοδεύσεις κατά των διαδηλωτών από κυβέρνηση και «αλληλέγγυους», πέρασε στα ψιλά τεράστιο σκάνδαλο με την απαλλαγή κομμάτων από καραμπινάτες παρανομίες τους με την κρατική χρηματοδότηση, με το σκεπτικό της Επιτροπής Πόθεν Έσχες, ότι είχαν …αντικειμενικές δυσκολίες στην ορθή τήρηση του νόμου!!! Την ίδια ώρα, που εμείς οι υπόλοιποι πρέπει να τηρούμε το νόμο απαρέγκλιτα! Κατ αρχήν οι πολίτες δεν ξέρουν ότι χρηματοδοτούνται από την τσέπη τους 19 (!) κόμμα

Αυτό που θα διαπιστώσετε διαβάζοντας το συγκεκριμένο άρθρο είναι ότι ορισμένοι από τους πολιτικούς αρχηγούς αφιέρωσαν ολοκληρωτικά  εαυτόν στην πολιτική τους ...σταδιοδρομία, Κάποιοι άλλοι πάλι άσκησαν εξάσκησαν κάποιο επάγγελμα πριν τους απορροφήσουν οι πολιτικές εξελίξεις. H πολιτική σταδιοδρομία των πολιτικών αρχηγών είναι λιγότερο ή περισσότερο γνωστή. Μια πορεία γεμάτη από εσωκομματικές διεργασίες, πολύχρωμα σημαιάκια σε έντονο ή πιο ανάλαφρο κυματισμό, πλήθος να ζητωκραυγάζει, κυριευμένο από την ένταση της ελπίδας ή του πολιτικού φανατισμού, για το κόμμα που μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματά του. Το κόμμα που μπορεί να του προσφέρει μια καλή δουλειά, ένα καλύτερο εισόδημα, τη δυνατότητα να αγοράσει το εξοχικό που ονειρευόταν, να αλλάξει τις παλιές κουρτίνες του σαλονιού του με νέες. Να φτιάξει μία καλύτερη Ελλάδα, σαν αυτή που… «υπάρχει και τη θέλουμε», όπως πρόσταζε ένα παλαιότερο κομματικό μοτίβο προεκλογικής εκστρατείας. Πέρα όμως από την πολιτική