IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  President Donald Trump displays a presidential memorandum after announcing his intent to withdraw from the JCPOA Iran nuclear agreement in the Diplomatic Room at the White House in Washington, May 8, 2018. Από την Λιβύη στο Ιράν, ο Donald Trump έχει επαναπροσδιορίσει την αμερικανική πολιτική στη Μέση Ανατολή, ανοίγοντας μια κόντρα με την Ευρώπη. Τον Μάιο του 2018, αποσύρθηκε από την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν, και επέβαλε εκ νέου κυρώσεις για να υποχρεώσει την Τεχεράνη να διαπραγματευτεί μια νέα συμφωνία που επιβάλει επιπλέον περιορισμούς στο πυρηνικό της πρόγραμμα και την υποχρεώνει να αλλάξει ριζικά την εξωτερική της πολιτική και να εγκαταλείψουν το πρόγραμμα βαλλιστικών πυραύλων. Οι Ευρωπαίοι διαφώνησαν έντονα, θεωρώντας ότι η συμφωνία ήταν ο καλύτερος τρόπος για να περιοριστεί το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και προσπάθησαν, ανεπιτυχώς, να διατηρήσουν τη συμφωνία ζωντανή. Τώρα το Ιράν έχει ανακοινώσει ότι πλέον δεν θα συμμορφώνεται με αυτά που προβλέπει η συμφωνί

Δύο τάνκερ επλήγησαν την Πέμπτη από εκρήξεις στον Κόλπο του Ομάν.  Όπως προβλεπόταν, οι ΗΠΑ κατηγόρησαν το Ιράν. Elijah J. Magnier ,  '' Russia Insider '',  14-6-2019 [Το κατωτέρω άρθρο (του καλύτερα πληροφορημένου δημοσιογράφου της Μέσης Ανατολής) για ένα αρχαίο έθνος, με παράλληλο  ιστορικό βίο και πολιτισμό,  θα κινήσει στον Έλληνα αναγνώστη ισχυρά αντιφατικά συναισθήματα. Αισθήματα θαυμασμού για την σοφία, την φρόνηση και την κρίση που αποθησαύρισε το  περσικό έθνος - στην εξ ίσου πολυτάραχη ιστορική εμπειρία του-  σοφία που διεφύλαξε και τώρα επιδεικνύει, στην νέαν υπαρξιακή απειλή που αντιμετωπίζει.  Αλλά και συναισθήματα θλίψης, υστέρησης, μειονεξίας και εντροπής, που επιβάλλουν, στην εδώ πλευρά της  Ιστορίας, οι  αναπόδραστες στην σημερινή συγκυρία συγκρίσεις…] Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού Σε μια ιδιαίτερη συνάντηση με την ιρανική ηγεσία, ο Ηγέτης της Επανάστασης Σαγιέτ Αλή Χαμενέι, συνέστησε τέσσερα μέτρα για την αντιμετώπιση των αμερικα

Τα βλέμματα στρέφονται κυρίως στο εσωτερικό. Όμως τα μεγαλύτερα προβλήματα ο Ντόναλντ Τραμπ τα αντιμετωπίζει στην εξωτερική πολιτική. Ο ειδικός ανακριτής για την υπόθεση του Russiagate Ρόμπερτ Μάλερ κατέκλεισε την έρευνά του και υπέβαλε την παραίτησή του, αφού προηγουμένως προέβη σε δηλώσεις, οι οποίες δίνουν νέα τροφή στην όλο και πιο σουρεαλιστική κομματική αντιπαράθεση που εξελίσσεται στην Ουάσιγκτον. Συγκεκριμένα ο Μάλερ δήλωσε ότι αν η ανακριτική ομάδα του είχε συμπεράνει πως ο ένοικος του Λευκού Οίκου υπήρξε αμέτοχος του αδικήματος της παρακώλυσης δικαιοσύνης, ασφαλώς και θα το δημοσιοποιούσε. Όμως ουδέποτε είχε την νομική εντολή να προχωρήσει σε διώξεις εναντίον του Τραμπ. Ο ειδικός ανακριτής έχει διοριστεί από το υπουργείο Δικαιοσύνης και δεσμεύεται από την νομική άποψή του ότι τυχόν διαδικασίες παραπομπής του προέδρου δεν μπορούν να προέλθουν από έναν άλλο κλάδο της εκτελεστικής εξουσίας, παρά μόνο από το Κογκρέσο. Και αυτό ακριβώς επιδιώκουν οι ακατάβλητοι εκ

  Η αντιπρόεδρος του Ιράν Λαγιά Τζονεϊντί έπαιξε καθοριστικό ρόλο  στην καταδίκη των ΗΠΑ από το Διεθνές Δικαστήριο.   Σπάνια ανεβαίνει στα ανώτερα κλιμάκια της πολιτικής ιεραρχίας του Ιράν ένα άτομο που είναι εκτός συστήματος. Γι' αυτό είναι τόσο ασυνήθιστο το καινούργιο όπλο της Ιρανικής Δημοκρατίας στη μάχη με τον Αμερικανό Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. Η 50χρονη ακαδημαϊκός Λαγιά Τζονεϊντί δεν διατηρεί σχέσεις με τους συμβατικούς πολιτικούς ούτε έχει προσωπικά βιώματα από τα χρόνια της ιρανικής επανάστασης. Αλλά, ως αντιπρόεδρος του Ιράν, αρμόδια για τις νομικές υποθέσεις, έχει πετύχει στη διεθνή σκηνή μια σπάνια νίκη υψηλού συμβολισμού σε βάρος των ΗΠΑ. Μετά την αποχώρηση της κυβέρνησης Τραμπ, νωρίτερα εφέτος, από την πυρηνική συμφωνία του 2015 και την επαναφορά των αμερικανικών κυρώσεων κατά του Ιράν, η κυρία Τζονεϊντί εργάστηκε μαζί με τις νομικές επιτροπές άλλων φορέων στην κατάθεση της προσφυγής εναντίον των ΗΠΑ στο Διεθνές Δικαστήριο (ICJ). Το Ιράν κέρδισε

Ο Trump και ο Kim στην Σιγκαπούρη, τον Ιούνιο του 2018. REUTERS    Μια προσωπική προσέγγιση της διπλωματίας που εξελίσσεται κατά περίπτωση δεν είναι αναγκαστικά κακή. Αυτό που λειτουργεί σε μια κατάσταση μπορεί να μην λειτουργεί σε μια άλλη. Αλλά όταν πρόκειται για τις παγκόσμιες προσπάθειες για τον έλεγχο της εξάπλωσης των πυρηνικών όπλων, τα «δύο μέτρα και δύο σταθμά» που είναι εγγενή στην προσέγγιση του Trump παρουσιάζουν μια θανάσιμη απειλή. Στα Ηνωμένα Έθνη την περασμένη εβδομάδα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, επεδίωξε χαμογελώντας άλλη μια διάσκεψη κορυφής [2] για να συζητήσει τα πυρηνικά όπλα με τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας, Kim Jong Un, και στην συνέχεια καταδίκασε απερίφραστα τα ρεπορτάζ ότι είχε επιδιώξει μια παρόμοια συνάντηση [3] με τον Ιρανό πρόεδρο, Χασάν Ρουχανί. Η αντίθεση αντικατοπτρίζει την προσωπική προσέγγιση του Trump στα πυρηνικά όπλα: Απορρίπτει κάθε πολιτική που σχετίζεται με τον προκάτοχό του, ενώ αγκαλιάζει τους ηγέτες που κολακεύουν την αίσ

Το 2008 χρεοκόπησαν οι εμπορικές τράπεζες και υπερχρεώθηκαν τα κράτη για να τις διασώσουν, ενώ αμέσως μετά υπερχρεώθηκαν οι κεντρικές τράπεζες για να διασώσουν τα κράτη, με αποτέλεσμα να είναι σήμερα οι πάντες υπερχρεωμένοι – οπότε εύλογα μαίνονται οι οικονομικοί, ενεργειακοί, χρηματοπιστωτικοί και νομισματικοί πόλεμοι, με κίνδυνο να οδηγηθούμε σε έναν παγκόσμιο στρατιωτικό.   Οι πόλεμοι σήμερα είναι οικονομικοί και όχι στρατιωτικοί – ενώ το κράτος που έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων, οι Η.Π.Α. εν προκειμένω, είναι σε θέση να κερδίζει τεράστια ποσά χρησιμοποιώντας τα χρηματοπιστωτικά εργαλεία που έχει στη διάθεση του. Πρόσφατο παράδειγμα η Τουρκία, όπου οι κερδοσκόποι έχουν στήσει κυριολεκτικά πάρτι επάνω στο πτώμα της ( άρθρο ) – ενώ οι δυνατότητες αντίδρασης που έχει στη διάθεση της ( αύξηση των βασικών επιτοκίων, έλεγχοι κεφαλαίων, ΔΝΤ ) είναι αμφιλεγόμενες, αφού είναι συνδεδεμένες με παρενέργειες ( ρυθμός ανάπτυξης, τράπεζες, χρεοκοπίες κλπ. ) που δεν είναι καθόλου ε