IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Τουρκικός αναθεωρητισμός και ελληνική νάρκη. Για να μην βλέπουμε τους Τούρκους να μας ταπεινώνουν διαρκώς, τους δε εταίρους και συμμάχους μας να μας επαινούν για την αυτοσυγκράτησή μας. Οι απανωτές εμπρηστικές δηλώσεις των Τούρκων για τη Συνθήκη της Λωζάννης και το καθεστώς του Αιγαίου δεν λένε τίποτε καινούργιο. Για μια χώρα με ηγεμονικές φιλοδοξίες στην περιοχή, η αλυσίδα των ελληνικών νησιών μια ανάσα από τις ακτές της αποτελεί καρφί στο μάτι, που σε καμιά περίπτωση, και με όποιο καθεστώς, δεν είναι διατεθειμένη να αποδεχθεί. Από την εποχή των Περσών, ο κάτοχος της μικρασιατικής ακτής χωρίς το στρατηγικό βάθος της αιγαιακής ενδοχώρας είναι ευάλωτος. Και αργά ή γρήγορα επιδιώκει να επεκτείνει τον έλεγχό του και σ’ αυτήν. Στην πραγματικότητα, στη δυσχερή θέση που βρισκόμαστε σήμερα δεν μπήκαμε τώρα αλλά το 1922, όταν χάσαμε το μικρασιατικό προγεφύρωμα της Σμύρνης και της ενδοχώρας της. Χωρίς όμως αυτό η άμυνα των νήσων είναι εξαιρετικά δύσκολη – όπως ακριβώς και το αντ

  Αυτό με το Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό, γιατί το κάνατε σύντροφοι; Αυτό που έσπευσαν άπαντες να δηλώσουν ανακουφισμένοι για την «αλλαγή στάσης» της Τουρκίας αμέσως μετά τους φονικούς σεισμούς, μας ξεπερνάει. Αν δεν πρόκειται για αφέλεια, τότε μιλάμε για μια έμφυτη διάθεση στρουθοκαμηλισμού. Βάζουμε το κεφάλι μας μέσα στην άμμο και θεωρούμε ότι ο πισινός μας θα περάσει απαρατήρητος. Αμ δε! Με το που αντιλήφθηκαν οι Τούρκοι πόσο πρόθυμοι είμαστε να πούμε «ναι σε όλα», άρχισαν και πάλι να βάζουν τους όρους και τις προϋποθέσεις τους! Ακόμη δεν συνήλθαν, δηλαδή, από τον σεισμό και επέστρεψαν στο γνωστό μοτίβο. Κι αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό. Όταν βλέπει κανείς την υποχωρητικότητα του αντιπάλου θα ήταν ανόητος αν δεν προσπαθούσε - τουλάχιστον αυτό - να κερδίσει άκοπα μερικά ακόμη μέτρα.   Γιατί όχι; Απ΄ ότι φάνη

  Η ακατανόητη απόφαση της Πρωτοδίκη Φλώρινας για το Σωματείο «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα». Οι δικαστικές αποφάσεις είναι σεβαστές. Επιτρέπεται, όμως ή μάλλον επιβάλλεται η κριτική τους, όταν η κρίση του Δικαστή είναι καταφανώς εσφαλμένη. Η Πρωτοδίκης Φλώρινας, με την υπ’ αρ. 41/2023 απόφασή της, επικύρωσε την αναγνώριση του Σωματείου « Κέντρο  Μακεδονικής  Γλώσσας στην Ελλάδα ». Η απόφαση αυτή δικαιολογημένα προκαλεί, πλείστα ερωτηματικά, διότι: I) Πολλές Ενώσεις και Σύλλογοι, πολιτιστικοί και πατριωτικοί, από τους πλέον ιστορικούς στη Μακεδονία και στην Ελλάδα γενικότερα, σκοπός των οποίων είναι η προστασία της εθνικής κληρονομιάς και η προάσπιση των εθνικών συμφερόντων είχαν ασκήσει πρόσθετη παρέμβαση υπέρ της ανακοπής της Εισαγγελέως Φλώρινας, ζητώντας την ακύρωση της απόφασης αναγνώρισης του επίμαχου Σωματείου. Μεταξύ αυτών η «Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών», ο «Σύνδεσμος Προάσπισης Μακεδονίας-Θράκης», ο «Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος Φλώρινας ο Αριστοτέλης»