IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Game over για Ερντογάν: Ούτε δολάριο στα αποθέματά του  – παρακαλά τη Fed για βοήθεια.  Παρά τους ελιγμούς Ερντογάν - το αναπόφευχτο ήρθε: η Τουρκία έχει κάψει όλα τα συναλλαγματικά της αποθέματα στην απέλπιδα μάχη συγκράτησης της ισοτιμίας της λίρας. Ο Τούρκος πρόεδρος παρακαλά για ενέσεις σταθερότητας με φθηνά δολάρια τη Fed μέσω swaps. Η τουρκική λίρα υποχωρεί και σήμερα καθώς η αδυναμία του Ερντογάν να βρει δολάρια και η αποκάλυψη ότι το συνάλλαγμα του έχει τελειώσει δημιουργεί νέες πιέσεις στο τουρκικό νόμισμα. Σε μια κίνηση που φανερώνει απόγνωση μπροστά στα άδεια θησαυροφυλάκια ο Τούρκος πρόεδρος πρότεινε την Πέμπτη στη τηλεδιάσκεψη των ηγετών της G20 να είναι όλες οι κεντρικές τράπεζες της ομάδας επιλέξιμες για τα δολάρια που τροφοδοτεί η Fed τον πλανήτη. Στην ουσία ζητά η Τουρκία να μπορεί να δανειστεί φρεσκοτυπωμένα δολάρια με συμφέροντες όρους και χαμηλό επιτόκιο ώστε να μην χρειαστεί να τα προμηθευτεί στην ανοιχτή αγορά – κάτι που είναι σχεδόν αδύν

Μουσολίνι - Ερντογάν: Βίοι παράλληλοι.  Πολλά τα κοινά τους χαρακτηριστικά  και παράλληλες απειλές. Πρώτον: Δικτάτορες και οι δύο. Και, ναι μεν, ο Ερντογάν εξελέγη με δημοκρατικές διαδικασίες, στη μακρά όμως πορεία που παραμένει στην εξουσία κατέληξε να κυβερνά ως δικτάτορας. Όσο για τον Μουσολίνι, εκείνος κατέλαβε την εξουσία με την "πορεία προς τη Ρώμη" το 1922, ίδρυσε το γνωστό φασιστικό καθεστώς και κυβέρνησε ως στυγνός δικτάτορας. Δεύτερον: Αμφότεροι παραμένουν ή παρέμειναν στην εξουσία μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο Μουσολίνι επί 23 χρόνια, ο δε Ερντογάν έκλεισε ήδη 17 χρόνια ως Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ποιός ξέρει πόσο θα μείνει ακόμα. Τρίτον: Όνειρο αμφοτέρων να επανιδρύσουν τις αυτοκρατορίες του παρελθόντος, τη Ρωμαϊκή ο πρώτος και την Οθωμανική ο δεύτερος. Ανιστόρητοι, αγνόησαν το γεγονός ότι όλες οι αυτοκρατορίες του παρελθόντος πέρασαν νομοτελειακά από την ακμή στην παρακμή για να καταλήξουν στη διάλυση. Καμία δε δεν

OLGA_Z VIA GETTY IMAGES  Κοινωνίες που φυλλορροούν. Οι δημοκρατίες ήταν πάντοτε ανυπεράσπιστες απέναντι σ’ αυτή την εσωτερική τους ροπή προς την αποσύνθεση. Τι το κοινό έχουν οι φόβοι που εκφράζουν διανοουμένοι όπως ο Τζόρτζιο Αγκάμπεν για τα μέτρα κατά της πανδημίας· οι αντιδράσεις κάμποσων κληρικών εδώ και έξω για τους περιορισμούς στη λατρεία· τα πάρτυ των νεαρών που επιδεικτικά αψηφούν τους περιορισμούς της κυκλοφορίας στη Βαυαρία, τη Νέα Υόρκη και αλλού· η κινδυνολογία κύκλων της αριστεράς κατά της κινητοποίησης του στρατού αν παραστεί ανάγκη· ο κώδωνας του κινδύνου που κρούουν εκκωφαντικά ένιοι συνταγματολογούντες· οι ενστάσεις όλων εκείνων που αποπειρώνται να υποβαθμίσουν τη σοβαρότητα της κατάστασης στην οποία έχουμε περιέλθει λόγω του ιού; Όλα αυτά, άλλο λιγότερο κι άλλο περισσότερο, είναι εκφάνσεις της πιο διαδεδομένης ιδεολογίας του καιρού μας, του αντικοινωνικού εγωκεντρισμού ‒ μιας ιδεολογίας η οποία στην δημόσια σφαίρα παίρνει εναλλάξ την όψη του ατομι

Η Πύλη του Βρανδεμβούργου αποτελούσε παλιότερα την πύλη της πόλης, ενώ σήμερα είναι το πιο αναγνωρίσιμο σύμβολο της γερμανικής πρωτεύουσας. Η πύλη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με πολλά σημαντικά γεγονότα της ιστορίας της Γερμανίας, αλλά και της παγκόσμιας ιστορίας, ιδιαίτερα του 20ού αιώνα (PICTURE ALLIANCE VIA GETTY IMAGES). «Drang nach osten 2020» Δικαιολογούμαστε να «κακολογούμε» τη Γερμανία;  Σε καμία περίπτωση... Η ανατολική στρατηγική του Βερολίνου έρχεται από το βάθος της ιστορίας, όταν η Γερμανία αναζητούσε αγορές για να διοχετεύσει τη βιομηχανική παραγωγή της. Ήδη από το 19ο αιώνα και έως το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το δίπολο αφορούσε την απόκτηση αποικιών στα πρότυπα των Αγγλογάλλων ή την επέκταση προς ανατολάς, η οποία για τους Γερμανούς υπερεθνικιστές έπρεπε να είναι εδαφική και όχι απλά οικονομική-εμπορική. Οι γεωστρατηγικές προτάσεις υλοποίησης του μείζονος στόχου, δηλαδή της διοχέτευσης της βιομηχανικής παραγωγής, σταθεροποιήθηκαν εν τέλει στη

''  Kuyudaki adam '' Ο Ερντογάν στο πηγάδι, με το δράκο, τα ποντίκια  και το λιοντάρι KEIMENO του Ali Ağcakulu     στο ''  ahvalnews.com '' ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Σάββα Καλεντερίδη  Καθώς ταξιδεύει με ασφάλεια και με απόλυτη εμπιστοσύνη στην έρημο που έχτισε με τους φόβους του ή στη χώρα που μετατράπηκε σε έρημο, τινάχτηκε από τη θέση του σαν βέλος, από μια τρομερή φωνή που δεν είχε ξανακουστεί ποτέ. Άρχισε να φεύγει χωρίς να κατανοεί από ποια κατεύθυνση ήρθε ο ήχος. Καταλάβαινε ότι το θηρίο πλησίαζε από στιγμή σε στιγμή, όχι από τον ήχο των βημάτων, αλλά από τη θερμότητα ένοιωσε το λαιμό του ενώ τον έγλυφε το θηρίο. Με την ελπίδα να βρει ζωή, ο Ab-I έτρεξε και μπήκε μέσα στο άνυδρο πηγάδι που είχε σκάψει από πριν. Για να γλυτώσει από τα νύχια του θηρίου, την τελευταία στιγμή κατάφερε να πηδήξει και να κρυφτεί στο βάθος του πηγαδιού. Σαν ένα άδειο σακί, έμεινε κρεμασμένος σε έναν ακανθώδη θάμνο που είχε φυτρώσει και προεξείχε στο τείχος

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1) Η κρίση αποδομεί την Ευρώπη.  (2) Το τέλος της Ευρωζώνης, όπως την ξέραμε.   Γιατί ο Ντράγκι ζητάει διαγραφή των ιδιωτικών χρεών.     Ο Ιταλός που έμεινε στην ιστορία για το «whatever it takes» του 2012 και τις πολυάριθμες μετωπικές συγκρούσεις με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για τη διάσωση του ευρώ και το τι ακριβώς σημαίνει αλληλεγγύη στην Ευρώπη, τάραξε για μία ακόμη φορά τα ύδατα στην ήδη… φουρτουνιασμένη από τον κορονοϊό θάλασσα της Ευρωζώνης.    Ο Μάριο Ντράγκι σε μία  σπάνιας βαρύτητας  παρέμβαση περιέγραψε  το πολεμικό σκηνικό που βιώνει ο πλανήτης, έριξε τα καρφιά του και έδειξε το μέλλον της Ευρώπης. Οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να στηρίξουμε ο ένας τον άλλο, να παρέχουμε τη ρευστότητα που χρειάζονται οι μεγάλες επιχειρήσεις και πολύ περισσότερο οι μικρές επιχειρήσεις και οι αυτοαπασχολούμενοι για να μη χαθούν θέσεις εργασίας, ενώ τα κράτη θα πρέπει να επωμιστούν όλα μαζί το βάρος και να διαγράψουν τα ιδιωτικά χρέη που θα δημιουργηθούν λόγω κορο