Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα ΔΟΥ

Το χρονικό της Δ.Ο.Υ. - Το πρόστιμο, η εφοριακός, η δισκέτα (μια αληθινή ιστορία)

Εικόνα
Κυριακή 15 Δεκεμβρίου. Αγαπητό μου ημερολόγιο. Από το πρωί σήμερα, μια παράξενη ανησυχία έχει τρυπώσει μέσα μου. Σαν να έχω αμελήσει κάτι πολύ σημαντικό. Λες να είναι προαίσθημα; Λες να συμβεί κάτι κακό; Μπα, δεν το νομίζω. Μάλλον θα παράφαγα το βράδυ.  (Αργότερα) Τελικά, πράγματι είχα ξεχάσει κάτι: Να καταθέσω την Κατάσταση Πελατών-Προμηθευτών (είναι μια τυπική διαδικασία που κάνουμε κάθε χρόνο εμείς οι ελεύθεροι επαγγελματίες). Μου το θύμιζε το βράδυ ο Γιάννης που έχει το μίνι μάρκετ στη γωνία. «Αν έχει περάσει η προθεσμία την πούτ…ες κακομοίρη μου!» μου είπε. (Σημείωση: Δεν την μπορώ πια την αθυροστομία του. Άλλωστε σιγά! Δεν θα μου πάρουν και το κεφάλι επειδή ξέχασα να συμπληρώσω μια ΚΠΠ!). Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου. Δυστυχώς η προθεσμία έχει λήξει από τις 28 Νοεμβρίου. Το ανακάλυψα σε ένα φόρουμ λογιστών, γιατί στο taxis όσο κι αν έψαξα δεν το βρήκα. Φαντάζομαι θα μου βάλουν κάποιο λογικό πρόστιμο, πράγμα που θα είναι απολύτως δίκαιο. Γιατί κύριε, τι σου ζητάει η κ...

Μπαμπά, το ΣΔΟΕ κτυπάει την πόρτα του σπιτιού μας!

Εικόνα
(...) Όσοι δεν είχαν στη ζωή τους επιχειρηματική δράση δεν μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει επιδρομή του ΣΔΟΕ. Στο γραφείο ή στο σπίτι. Δεν ξέρει τι σημαίνει να ερμηνεύει τον νόμο κάποιος ο οποίος δεν ξέρει και τι ακριβώς σκοπεύει να κάνει με την περίπτωσή σου. Και δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει να έρχονται "συστημένοι" για να σε κρεμάσουν στο δέντρο. (...) Poll Paul Vos  ''The Tax Collector'' (1543) ''Boston citizens tar and feather a tax collector'' Τα παιδιά ήταν κοντά στα δεκατέσσερα. Μόλις ξεκινούσε η εφηβεία. Αγόρια και τα δύο, το βλέμμα τους έδειχνε το απύθμενο χάος των σκέψεών τους και η συμπεριφορά τους είχε στοιχεία βαρβατίλας. Ήταν τότε, στο σωτήριο έτος 2004. Η Εθνική Ελλάδος δεν είχε πάρει ακόμη το euro και η Γιάννα δεν είχε ακόμη κερδίσει το στοίχημα των Ολυμπιακών. Κτύπησε η πόρτα...  Δεν σας είπα δύο ακόμη σημαντικές λεπτομέρειες πριν φτάσουμε στο κτύπημα της πόρτας.  Η πρώτη είναι ότι ζούσα...