IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ Πως η φαντασίωση του Δ’, «οικονομικού» Ράιχ,  καταστρέφει την Ελλάδα, την Ευρώπη και την ίδια τη Γερμανία. Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου Η Γερμανία βρίσκεται σήμερα στο κρισιμότερο σημείο της ιστορίας της. Θεωρητικώς τουλάχιστον, έχει ιστορική ευκαιρία να αναδειχθεί σε «δημοκρατικό», «καλό» Ηγεμόνα της ηπείρου, ηγούμενη των ευρωπαϊκών λαών στην προσπάθεια να σωθεί η ιδέα της Ευρώπης, της συνεργασίας των λαών της και, μαζί, τα ιστορικής, πανανθρώπινης σημασίας δημοκρατικά, κοινωνικά, πολιτιστικά επιτεύγματα των ευρωπαϊκών λαών μετά τον πόλεμο, από τον επελαύνοντα «ολοκληρωτισμό» των Αγορών. Με τον τρόπο όμως που χειρίζεται μέχρι τώρα την κρίση, το Βερολίνο κινδυνεύει να επαναλάβει τον χειρότερο ιστορικό εαυτό του, οδηγώντας την ‘Ενωση στη διάλυση, το ευρώ σε εξαφάνιση, την Ευρώπη σε ιστορική οπισθοδρόμηση, προάγγελο παγκόσμιας βαρβαρότητας, τη διεθνή οικονομία σε κρίση χειρότερη από αυτή του 1929 και, την ίδια τη Γερμανία,

Οι κυβερνήσεις νομοθετούν για το λαό.  Εσείς;     Κώστας Βαξεβάνης Κύριε Βενιζέλο, Σας έχω απευθύνει δημόσια, αρκετά ερωτήματα, τα οποία θέτουν σοβαρά θέματα για τον τρόπο που πολιτεύεστε. Δεν ήταν μια θεωρητική ανάλυση αλλά στοιχεία. Δεν μου απαντήσατε. Πίστευα πως ήταν η ενασχόλησή σας με την σωτηρία της χώρας που δεν σας επέτρεπε να απαντήσετε. Τελικώς δεν ισχύει. Απ ό,τι έμαθα, στείλατε απαντητική επιστολή στην Ελευθεροτυπία για άρθρο που αφορούσε την προίκα σας, όχι όμως απάντηση σε όσα σας έχω ρωτήσει. Και το κάνατε μία από τις πιο κρίσιμες μέρες των διαπραγματεύσεων για το χρέος. Βρήκατε τον χρόνο. Άρα δεν ήταν θέμα χρόνου. Πριν προχωρήσω στα συγκλονιστικά που αποκάλυψε η δημοσιογραφική έρευνα, σας θυμίζω και πάλι πως το να απαντήσετε είναι υποχρέωσή σας. Ηθική και πολιτική. Πριν από μερικούς μήνες, όταν ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, κύριος Θόδωρος Πάγκαλος είπε το γνωστό «μαζί τα φάγαμε», του απάντησα με ένα πολύ σκληρό άρθρο. Ο κύριος Πάγκαλος την ίδια κιό

Σπιθαμιαίοι Του Παντελή Σαββίδη Καθώς μιλούσα προχθές με συνάδελφό μου, με αφορμή τις παρελάσεις για την 28η Οκτωβρίου που δεν πραγματοποιήθηκαν, θυμήθηκα τους στίχους του Δάντη από την Κόλαση: «Το πιο φωτεινό σημείο της κόλασης προορίζεται γι αυτούς που σε στιγμές κρίσης ήθελαν να είναι ουδέτεροι». Για να αποφύγω, τουλάχιστον το πιο φωτεινό σημείο, σκέφθηκα να γράψω το παρακάτω σχόλιο. Η χώρα και η κοινωνία μας δεν βρίσκονται απλώς σε κρίση. Είναι μετέωροι στο κενό. Πέρασαν το Ρουβίκωνα. Ή θα δώσουν τη μάχη και θα σωθούν ή θα τους συντρίψει ο αντίπαλος. Και οι αντίπαλοι είναι πολλοί. Τα μεγάλα προβλήματα της χώρας είναι πολλά. Αλλά το μέγιστο είναι η πολιτική εξουσία. Όταν θέλεις να ελέγξεις ή να αποδομήσεις μια κοινωνία, ελέγχεις ή ευνουχίζεις την ηγεσία της. Πολιτική, κοινωνική, πνευματική. Και στην Ελλάδα όλες αυτές οι ηγεσίες είναι ευνουχισμένες. Με αφορμή την ακύρωση των παρελάσεων θα αναφερθούμε σήμερα στην πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της χώρας και θα σχ

Oι F.Times κατακεραυνώνουν:  "Η Ελλάδα κέρδισε ένα τρύπιο ευρώ "!      Με αφορμή ένα ακόμη άρθρο-"χαστούκι", που δημοσιεύεται αυτή τη φορά στους Financial Times , το defencenet.gr επιμένει ότι είναι το μόνο μέσο ενημέρωσης που τολμά να γράψει όλη την αλήθεια που κρύβεται πίσω από τις ανακοινώσεις των Ευρωπαίων ηγετών για τη "διάσωση" της χώρας μας, την ίδια στιγμή ακριβώς που συμβαίνουν τα γεγονότα και όχι εκ των υστέρων. Αυτό πράξαμε και αμέσως μετά το πέρας της Συνόδου Κορυφής της 26ης Οκτωβρίου (γνωρίζοντας ότι ίσως χαρακτηριστούμε ως "αρνητικοί" ή "απαισιόδοξοι"), επισημαίνοντας ότι η απόφαση που ελήφθη δεν πρόκειται καν για συμφωνία των Ευρωπαίων ηγετών να "σώσουν" την Ελλάδα, αλλά για μια απέλπιδα προσπάθεια να καθυστερήσουν την πλήρη κατάρρευση της χώρας μας... Σύμφωνα με το δημοσίευμα της έγκυρης εφημερίδας, με τις πρόσφατες εξελίξεις η Ελλάδα δεν έχει "κερδίσει" παρά ένα "τρύπιο" νόμι

(...) Η κρίση είναι σε μεγάλο βαθμό προϊόν της παγκοσμιοποίησης.   (...) οι δυτικές πολιτικές ελίτ ταύτισαν τα συμφέροντα των εταιρειών με τα συμφέροντα των κρατών και δρομολόγησαν την παγκοσμιοποίηση, διευκολύνοντας τη μετανάστευση της παραγωγής προς την Ασία, προς χώρες με πολύ χαμηλότερο κόστος εργασίας. Ο διαχωρισμός της παραγωγής από την κατανάλωση, όμως, είναι εκρηκτική αντίφαση. Οι κοινωνίες στην Ευρώπη έχουν στερηθεί θέσεις εργασίας και τα κράτη έσοδα (...) οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις κατέφυγαν στο δανεισμό. (...) Η πολιτική ρίζα της οικονομικής κρίσης επανέρχεται στο προσκήνιο Του Σταυρου Λυγερού Αέρας αισιοδοξίας πνέει στην Ευρώπη μετά την απόφαση της συνόδου κορυφής, αλλά η πραγματικότητα είναι πιο σκοτεινή από όσο παρουσιάζεται. Η διαγραφή μέρους του ελληνικού χρέους δεν είναι όση απαιτείται για να το καταστήσει εξυπηρετήσιμο, αλλά αποτελεί βάση για να πατήσει μια σφαιρική πολιτική ανάταξης της ελληνικής οικονομίας. Το κ

Του ΠΕΤΡΟΥ ΖΕΡΒΟΥ Στην ''ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ'' Βαθύτατη η πολιτική κρίση Ημέρα συγκλονιστικής τομής στις σχέσεις του λαού με την κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα αποδείχθηκε τελικά η φετινή επέτειος της 28ης Οκτωβρίου. Η ματαίωση από δεκάδες χιλιάδες λαού της στρατιωτικής παρέλασης στη Θεσσαλονίκη, οι αποδοκιμασίες και η εκδίωξη των κυβερνητικών εκπροσώπων στις μαθητικές παρελάσεις από την Κέρκυρα ως τη Ρόδο, από τον Βόλο ως την Καλαμάτα και στα πολιτικά άντρα του ΠΑΣΟΚ στην Πάτρα ή στο Ηράκλειο αποκάλυψαν την καθολικότητα της αντίθεσης του ελληνικού λαού στην πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση Παπανδρέου. Από την επονείδιστη εποχή των "αποστατών" της Ενωσης Κέντρου το 1965-1967 ουδέποτε υπήρξε συγκρίσιμη διάσταση μεταξύ του λαού και των κυβερνώντων όσο σήμερα, σε καιρούς δημοκρατικά εκλεγμένου κοινοβουλίου. Οποιος δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί το σοκαριστικό βάθος της πολιτικής κρίσης που μαίνεται πλέον και απειλεί να καταπιεί την ελληνική κοινωνία κ

  «Η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει νομιμοποίηση»  λέει η Ιωάννα Καρυστιάνη .  «Εξαπατήθηκε ο κόσμος και έδωσε την ψήφο του» προσθέτει. «Όχι άλλο αυτομαστίγωμα» Της ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ   Τι κάνουν οι έχοντες τον τελευταίο καιρό; Η Ιωάννα Καρυστιάνη υποψιάζεται πως έχουν κι αυτοί τα προβλήματά τους. Αν μάλιστα κρατάνε από εκείνη τη γενιά που πέρασε τα φοιτητικά της χρόνια στα κουτουκάκια -«τότε που μάζευαν με την κόρα του ψωμιού το τζατζίκι και βουτούσαν παπάρες στη χωριάτικη», μια γενιά στην οποία περίσσευαν όσοι δήλωναν «ντούροι αριστεροί»- δεν αποκλείεται να σκέφτονται πως πήραν τη ζωή τους λάθος, όσο καλοκουρδισμένη, όσο γουστόζικα σκηνοθετημένη κι αν ήταν αυτή.  Ωστόσο, « ο χαβαλές του πλούτου είναι ένας δρόμος χωρίς επιστροφή, μόνο μια χρεοκοπία μπορεί να σώσει τους αφασικούς λεφτάδες » μονολογεί αυτομαστιγωνόμενη μια από τις ηρωίδες του νέου της βιβλίου, καθώς οργανώνει ένα «λιτό » χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν, στην 250 τετραγωνικών βίλα της, κάπου στι