IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Kράτος Nταβατζής ... Παραδείγματα - σοκ για τους φόρους και εισφορές σε ελεύθερους επαγγελματίες Συνέταιροι με... το κράτος γίνονται οι ελεύθεροι επαγγελματίες σύμφωνα με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που ψηφίστηκε χθες στη Βουλή, καθώς οι αλλαγές στη φορολογική κλίμακα, στην έκτακτη εισφορά και στις κρατήσεις δημιουργούν ένα εκρηκτικό τοπίο.  Αν κάποιος ελεύθερος επαγγελματίας αποκτήσει καθαρό κέρδος (προ φόρων) 50.000 ευρώ θα του μείνουν μετά από άμεσους φόρους και εισφορές τα ίδια σχεδόν χρήματα από ότι αν έχει καθαρό κέρδος 70.000 ευρώ.  Ενδεικτικά κάποιος που θα βγάλει 70.000 ευρώ καθαρό κέρδος θα δει να του μένουν στην τσέπη μόλις 16.304 ευρώ για να καλύψει τις υποχρεώσεις του. (ούτε 1.500 ευρώ το μήνα) και μάλιστα χωρίς να λάβουμε υπόψη τυχόν άλλες φορολογικές υποχρεώσεις πχ ΕΝΦΙΑ και βέβαια τους έμμεσους φόρους σε βενζίνη, πετρέλαιο, κλπ. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα που έδωσε σήμερα το Οικονομικό Επιμελητήριο και αφορούν ελεύθερους επαγγελ

Φωτογραφίες του Γ.ΜΠΕΧΡΑΚΗ T έλειωσα το σχολείο το 1974  κι έπιασα αμέσως δουλειά, πριν ακόμα μπω στο πανεπιστήμιο. Έχω δηλαδή ένσημα από την εποχή της μεταπολίτευσης (εργοστάσιο «Θερμίς»). Από τότε, σχεδόν χωρίς σταματημό, δουλεύω. Καθώς δεν ήμουνα φτωχόπαιδο, στην αρχή δε δούλευα για το ψωμί, μα για το βούτυρο. Από τότε που έκανα παιδιά κι ήρθαν και διάφορες δυσκολίες κι έγινα φτωχόπαιδο, δουλεύω για το ψωμί. Μια ζωή στον ιδιωτικό τομέα, λοιπόν,  ΙΚΑ τα πρώτα χρόνια (ή ούτε καν ΙΚΑ), κι από το 1984, στα 28 μου, ΤΕΒΕ (τώρα ΟΑΕΕ). Εργοστάσιο, βιβλιοπωλεία, διδασκαλία Αγγλικών για αρχάριους σ’ ένα χωριό της Αττικής, συγγραφή λημμάτων στην εγκυκλοπαίδεια «Ήλιος», καφάσια στη Λαχαναγορά, πλασιεδιλίκι, ιδιαίτερα μαθήματα, φροντιστήρια άλλων και δικά μου, κειμενογραφία σ’ εταιρίες, δημοσίευση με το κομμάτι σε περιοδικά κι εφημερίδες, συγγραφή λημμάτων στο λεξικό «Δημητράκου», γράψιμο βιβλίων, ειδησεογραφία, αρθρογραφία, παρουσίαση βιβλίων, τρεις μήνες σύμβουλο

Μέσα από έναν απίστευτο κυκεώνα που μαγειρεύτηκε με μέλι και κόλλυβα, οι άνθρωποι που απολύθηκαν από την ΕΡΤ,από την εποχή του «μαύρου» φαίνεται πως πήραν αποζημιώσεις, μερικοί τουλάχιστον.  Όταν η νέα κυβέρνηση την επανίδρυσε, άρχισε να τους πληρώνει, πάλι με επινοημένες διαδικασίες, αφού οι δικαστικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί, κατά μία απόφαση, δεν τους θεώρησαν απολυμένους. Αλλά στόχος μου δεν είναι να καταγγείλω ακόμη ένα τουρλουμπούκι. Απλώς επισημαίνω κάτι στο οποίο δεν φαίνεται να δόθηκε έκταση: αυτοί που επαναπροσλήφθηκαν, παίρνουν έναν μισθό.Αλλά «χρωστάνε» μια αποζημίωση που έλαβαν.Την οποία, από τις πηγές που διαθέτω, δεν είναι υποχρεωμένοι να επιστρέψουν αμέσως. Θα πληρώνονται κανονικά και θα την εξοφλούν με δόσεις. Την αλήθεια ή το ψέμμα σε όλα αυτά, δεν είναι δουλειά μου να την «αποκαλύψω». Αν αληθεύει, δείχνει έναν τρόπο που βρήκε η κυβέρνηση να είναι νομικώς εντάξει, χωρίς να καταδικάζει τους προσληφθέντες σε αργό θάνατο. Δείχνει επίσης, πόσα σαμαράκια και δυσκολ

''Είναι κάτι στιγμές που αισθάνεσαι ότι η ζωή περνάει μπροστά από τα μάτια σου.  Δεν υπάρχει μόνο η προσωπική ζωή, τώρα τελευταία στις κινηματογραφικές αναδρομές μου δεσπόζει η επαγγεματική: από το σχολείο, μέχρι το πανεπιστήμιο, από τις προπτυχιακές μέχρι τις μεταπτυχιακές σπουδές, από τα χαρτιά, τα διπλώματα, τις καταρτίσεις, τα πιστοποιητικά, τα όνειρα, τις προσπάθειες, την ανόητη επιλογή να δραστηριοποιηθώ σε αυτή τη χώρα.  Ξέρω γιατί περνάει μπροστά από τα μάτια μου – επειδή έρχεται το τέλος.  Έρχεται το τέλος και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γιαυτό, δεν μπορείς να αλλάξεις τίποτα, ούτε με τη φωνή σου, ούτε με τη δουλειά σου, ούτε με την ψήφο σου.  Οι πόρτες είναι εντελώς κλειστές.  Είναι εντελώς κλειστές για τους ανθρώπους που ουδέποτε ζήτησαν χάρες, ρουσφέτια, διορισμούς, διαγραφές χρεών που δεν έχουν ανάγκη κανέναν εκτός από το να αφεθούν ελεύθεροι να δουλέψουν''...   Πρόσφατα, προκειμένου να καταθέσω τα χαρτιά μου για μια ολιγόμηνη θέση εξωτερικού