IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

SOLTAN FRÉDÉRIC VIA GETTY IMAGES Tο κείμενο αφιερώνεται στους συναδέλφους μου στο τμήμα θεατρικών σπουδών του ΕΚΠΑ που δεν έχουν αντιληφθεί τίποτα σχετικά. Sancta Simplicitas! Πολύ παρήγορη κ. πρωθυπουργέ η χτεσινή αντίδραση των συναδέλφων από την Νομική Σχολή απέναντι στην χρόνια τραγωδία που ζουν διδάσκοντες, φοιτητές, περίοικοι και περιπατητές του τετραγώνου της πρέζας και των επαγγελματιών της βίας στη καρδιά της Αθήνας: Δηλαδή τη Σίνα, τη Σόλωνος, την Ασκληπιού και την Ακαδημίας. Με κέντρο τις καταλήψεις των αναρχοαυτόνομων μέσα (!) στη Νομική αλλά και τους ναρκέμπορους στη Μασσαλίας. Με όμηρο και θέρετρο αψιμαχιών και δοσοληψιών το ταλαίπωρο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων. Από την περιοχή αυτή ένα βήμα πιο εκεί το δράμα συνεχίζεται στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου και την Ακαδημία. Για να καταλήξει στο άβατο - ουρητήριο - υπνωτήριο της πλατείας Κλαυθμώνος. Πρόκειται για περιοχές του ιστορικού κέντρου της πόλης που μόλις βραδιάσει ζουν τη δική τους αφόρ

Εδώ και δέκα μέρες έχει στηθεί στην πανεπιστημιούπολη του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, δίπλα στο κέντρο της πόλης, ένα σκηνικό αυθαιρεσίας που δεν μας αξίζει και δεν μας τιμά. Χωρίς να ενημερώσουν και, φυσικά, χωρίς να πάρουν άδεια από κανέναν, εκατοντάδες Έλληνες και ξένοι ‘αντιεξουσιαστές’ έστησαν σκηνές, μαγειρεία και τουαλέτες σε μια σχεδόν στρατιωτική, και πάντως καθόλου άναρχη, κατασκήνωση. ‘Αν δεν παρεμποδίζει τη λειτουργία του Πανεπιστημίου, γιατί διαμαρτύρεστε;’ ακούμε συχνά από επίσημα χείλη και συμπαθούντες του χώρου. Πέρα από το προφανές, ότι σαφώς παρακωλύεται η ομαλή λειτουργία του ΑΠΘ, διαμαρτυρόμαστε, Πρυτανεία, Σύγκλητος και η συντριπτική πλειοψηφία συναδέλφων και εργαζομένων, γιατί είμαστε Πανεπιστήμιο. Διαμαρτυρόμαστε γιατί σε κανένα άλλο ακαδημαϊκό ίδρυμα του κόσμου, πέρα από το Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο, δεν θα γινόταν ανεκτή μια τέτοια κατάσταση. Γιατί έτσι καταπατείται βάναυσα, για μια ακόμη φορά, κάθε έννοια δημοκρατικής νομιμότ

Κυνηγημένος από θεούς και δαίμονες ο Οτσαλάν, στη γνωστή περιπέτειά του που κατέληξε στις φυλακές του Ιμραλί και έχοντας την εμπειρία της Ελλάδας, είπε την περίφημη φράση: «Από το κράτος τρομοκράτη [Τουρκία] στο κράτος κωμωδία [Ελλάδα]». Επίκαιρη επιβεβαίωσή της αποτελεί η περίπτωση διαφόρων αυτοαποκαλούμενων αντιεξουσιαστών, αλληλέγγυων κτλ. ομάδων που καταφθάνουν από τα μέσα της εβδομάδας που πέρασε στη Θεσσαλονίκη για να κατασκηνώσουν στο χώρο του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου. Δεν είναι, απλώς, που κάνουν το πανεπιστήμιο τεκέ, απαξιώνοντας την ύπαρξη και λειτουργία του. Για τις ομάδες αυτές, που η κοινή μήτρα τους, στο παρελθόν, ήταν αριστερή, «το μόνο κόκκινο πανεπιστήμιο είναι αυτό που καίγεται». Δεν έχουν σε καμιά υπόληψη ούτε το πανεπιστήμιο ούτε τη γνώση. Επιθυμούν την επικράτηση των μηδενιστικών και αντιφατικών ιδεολογημάτων τους, έτσι για την απλή ικανοποίηση της στιγμής. Χωρίς να αποκλείεται πολλοί από αυτούς να έχουν μετατρέψει την «επανάσ

(...) Η απογύμνωση της Αθήνας από τα «μυθικά» στοιχεία τα οποία φέρνει στην πόλη η δημόσια τέχνη, αποστερεί τους κατοίκους της από τους παράλληλους κόσμους, που είναι αναγκαίο όχι μόνο να υπονοούνται ή να υποφωτίζονται, αλλά να δηλώνονται προσδίδοντας νόημα στην αστική εμπειρία. (...) Επηρεασμένος από το βιβλίο της Ζακλίν ντε Ρομιγύ «Τι πιστεύω» (που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Πατάκη σε μετάφραση Σώτης Τριανταφύλλου), επιχείρησα να δω την Αθήνα με τα μάτια της. Και αποφεύγοντας, σκοπίμως, την απευθείας σύνδεση με τον κλασικό κόσμο, στάθηκα στα νοήματα της ομορφιάς, της ευτυχίας και της λύπης, στην κλίμακα την απλή, τη μείζονα, τη σοφή, που εμπεριέχει το Μέγα και το Ελασσον, σε μια ζυγαριά που αποφεύγει τις υπερβολές, τις διαστρεβλώσεις και τις μεγεθύνσεις. Και αν θελήσει να δει κανείς την Αθήνα σαν μία σκηνή πάνω στην οποία, ή πίσω από αυτή, υπάρχει το φιλοσοφικό απόσταγμα της ανθρώπινης διαδρομής, θα πρέπει να αναζητήσει τη δημόσια έκφραση της τέχνης. Και εκεί

GRIECHENLAND  12-02-2012 ''SPIEGEL''- Fhoto: AFP   Η καταστροφή του λόγου Tου Νικου Γ. Ξυδακη Aν μπορούμε να βγάλουμε ένα συμπέρασμα από τα συμβάντα της Κυριακής και τις διεθνείς αντιδράσεις της Δευτέρας είναι ότι η Ελλάδα κέρδισε αφενός κάποιο χρόνο για τη βραχυπρόθεσμη σωτηρία της χρηματοδότησής της, αλλά ακόμη αιωρείται επικίνδυνα, δεν έχει βρει το ιστορικό τέρμα καθόδου, εκ του οποίου θα αρχίσει την εκδίπλωσή της. Δεν έχουμε βρει πάτο. Στις τηλεοπτικές οθόνες η χώρα εικονιζόταν φλεγομένη, full frame, και σε ένθετα μικροκάδρα οι ηγέτες των (πρώην) μεγάλων κομμάτων να αγορεύουν στη Βουλή. Οι φλόγες που κατέτρωγαν εμβληματικά αστικά κτίρια και το πλιάτσικο στους εμπορικούς δρόμους έδειχναν δραματικά τη σύγχυση και την αυτοκαταστροφή που κατατρώει το κοινωνικό σώμα, σε αντιδιαστολή με τις εικόνες λογοδιάρροιας που μεταδίδονταν από το βήμα του Κοινοβουλίου ή τις εικόνες χαλάρωσης στο καφενείο της Βουλής που διασπείρονταν μέσω κινητών και τουίτερ. Ητ

     Όλα μέσα :  ''Επαναστάτες'' της πορδής , τζάμπα μάγκες,''χρήσιμοι ηλίθιοι'',προβοκάτορες , κλπ Προγκίξτε τους ...

... Σύμφωνα με μαρτυρίες, η ομάδα αυτή αποτελούνταν από περίπου 20 άτομα και δρούσε με στρατιωτική πειθαρχία. Φαίνεται να υπήρξε «προσυγκέντρωσή» τους στην Ομόνοια - όπου μοίρασαν τις μολότοφ καταμεσίς του δρόμου- ενώ το «πρόσταγμα» είχε νεαρός άνδρας. ... (www  in.gr) ... ο μόνος τρόπος για να σταματήσει το θλιβερό αυτό πολυετές σήριαλ είναι η αστυνομία να θέσει υπό έλεγχο και να εξουδετερώσει αυτές τις ομάδες κρούσης. Το πολιτικό σύστημα, όμως, έχει αποφύγει να λάβει δραστικά μέτρα, γεγονός που αποτελεί μία ένδειξη ότι βολευόταν ή τουλάχιστον δεν ενοχλείτο σημαντικά από την ύπαρξη του φαινομένου. Ισως, επειδή ορισμένοι θεωρούν ότι οι «κακοί» είναι αναγκαίοι σε κάθε σενάριο, επειδή ενεργοποιούν τα συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας και κατ’ επέκταση διευρύνουν τα περιθώρια κινήσεων της εκάστοτε εξουσίας ... Πέρα από τον τηλεοπτικό θρήνο Αυτή την φορά, οι κουκουλοφόροι δεν άφησαν πίσω τους μόνο υλικές ζημιές. Αφησαν και τρεις νεκρούς. Είναι γεγονός, άλλωστε, ότι στην «τηλ