Ο ΓΑΠ θα πάρει πρωτοβουλίες ...
Γ.ΚΑΛΑΊ΄ΤΖΗΣ Στην ''ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ''
Αναρτήσεις
Ανοιχτή επιστολή στον Ευάγγελο Βενιζέλο ...
Σκίτσο του Γ.ΚΑΛΑΊ΄ΤΖΗ Στην ''ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ'' Ανοιχτή επιστολή στον Ευάγγελο Βενιζέλο Του Στέλιου Κούλογλου Προς τον υπουργό Οικονομικών, Πλατεία Συντάγματος ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΟΙ ΠΥΚΝΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ και τα σοβαρά ενδοκυβερνητικά προβλήματα της προηγούμενης εβδομάδας σάς άφησαν χρόνο για να παρατηρήσετε την αλλαγή που διαφαίνεται στη στάση των δανειστών μας, της τρόικας και των διεθνών ΜΜΕ απέναντι στην Ελλάδα. Όλο και περισσότεροι πολιτικοί αλλά και διεθνείς αναλυτές αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι ο στραγγαλισμός της Ελλάδας που ξεκίνησε πέρυσι με το Μνημόνιο 1 δεν αποδίδει: « Τα μέτρα λιτότητας, αντί να θεραπεύουν, σκοτώνουν την οικονομία», κατέληγε ένα πρόσφατο ρεπορτάζ του συντηρητικού «Economist», που περιείχε και εκτενείς αναφορές στα όσα συμβαίνουν στην πλατεία, λίγες δεκάδες μέτρα απ’ το υπουργείο σας. Από τις σπασμωδικές κινήσεις συναδέλφων σας στην κυβέρνηση φαίνεται ότι τα συμβαίνοντα στο Σύνταγμα προκαλούν ένα είδος πανικού. Στην πραγματι
Οι Λουδιστές του Facebook ...
Κομματοκύονες και γαστερόποδα του πολιτικού μας αποστήματος σχολιάζουν τις συγκεντρώσεις των πλατειών ... Οι Λουδιστές του Facebook Γελοιογραφία και κείμενα του ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΛΑΪΤΖΗ www.gianniskalaitzis. gr Ο εφευρέτης του προστατευτισμού Ιωάννης Βατάτζης (1222-1254), αυτοκράτορας του Βυζαντίου, απαγόρευε την εισαγωγή εμπορευμάτων από το εξωτερικό για να προστατεύσει την παραγωγή και κατανάλωση ντόπιων προϊόντων, με αποτέλεσμα να αποκτήσει προσωπική βιομηχανία αβγών και ομώνυμη οδό στη Νεάπολη των Εξαρχείων. Σύγχρονος οπαδός της πολιτικής οικονομίας του Βατάτζη, η κ. Αλέκα Παπαρήγα εκφράζει την περιφρόνησή της για τις πολιτικές ιδέες που παράγουν οι συγκεντρώσεις του Συντάγματος προκειμένου τα μέλη του κόμματός της να καταναλώνουν αποκλειστικά τα ιδεολογικά προϊόντα και την πολιτική του Περισσού. Ομοίως « ανώδυνη και αναποτελεσματική » χαρακτηρίζει και ο κ. Πάγκαλος κάθε συγκέντρωση στο Σύνταγμα ή σε άλλες πλατείες της χώρας, επειδή προφανώς η πολιτική της κυβέρνη
Quo vadimus?
Γ.ΚΑΛΑΊ΄ΤΖΗΣ Στην ''ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ'' *** Quo vadimus? Η νέα επική υπερπαραγωγή της «ΠΑΣΟΚ Film» παρουσιάζεται κατ' αποκλειστικότητα από την αγαπημένη (;) σας στήλη. Εχει τίτλο «Quo vadimus?» (Πού πάμε;) και βγαίνει στις αίθουσες (και στις διεθνείς αγορές...) στις 29 Μαΐου. Ανήμερα, δηλαδή, της θλιβερής επετείου της Αλωσης της Πόλης, για να υποδηλώσει και τη θλιβερή πραγματικότητα από την επί δεκαετίες άλωση της χώρας... * Βασίζεται στα Πάθη του Χριστού, αλλά είναι ουσιαστικά μια αλληγορία για τα σημερινά πάθη του ελληνικού λαού. * Γι' αυτό άλλωστε δεν έχει αναστάσιμο, αλλά... στάσιμο μήνυμα! * Ο Καϊάφας και ο Αννας δεν παρουσιάζονται ως πεθερός και γαμπρός, αλλά ως... κουμπάροι που ελέγχουν το καρτέλ των σταυρώσεων! * Με έμπνευση, ρεαλισμό και σεβασμό στην... ασέβεια ο βραβευμένος σκηνοθέτης... Φράνσις Φορντ Πασοκόπολα τοποθετεί το Μνημόνιο στην εποχή του Ιησού, δίνοντας μια άλλη διάσταση στο Θείο Πάθος και το ανθρώπινο λάθος... * Βλέπουμε λοιπόν
Κρίση τραπεζών ή κρίση κρατών;
Σκίτσο του Γ.ΚΑΛΑ'Ι'ΤΖΗ Στην ''ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ'' Κρίση τραπεζών ή κρίση κρατών; Η σημερινή πολύπλευρη κρίση είναι αποτέλεσμα της μετακίνησης πλούτου και ισχύος από τη Δύση, ιδιαίτερα από την Ε.Ε., στις αναδυόμενες δυνάμεις της Ανατολής. Της διάσπασης της Ε.Ε. σε ελλειμματικές και πλεονασματικές ζώνες. Της άνισης κατανομής πλούτου και εισοδήματος στο εσωτερικό των κοινωνιών της Ε.Ε. Του γεγονότος ότι τα μέτρα που λαμβάνει επιταχύνουν τις προαναφερόμενες ανισότητες. Οι δυνάμεις που κερδίζουν στην Ε.Ε. από την κρίση εμφανίζουν ως αποκλειστική αφετηρία και πηγή της κρίσης τα κράτη. Στην πραγματικότητα η κρίση είχε παγκοσμίως ως πηγή της τον ιδιωτικό τομέα. Στο δε ευρωπαϊκό επίπεδο, τις τράπεζες. Αρκεί να θυμηθεί κανείς πώς ξεκίνησε η κρίση από τις ΗΠΑ, με την κατάρρευση μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδιωτικών θεσμών οι οποίοι σώθηκαν με την εν μέρει κρατικοποίησή τους. Ανάλογα, στην Ελλάδα, επί κυβέρνησης Καραμανλή, τα πρώτα μέτρα αντιμετώπισης της κρίση
«Ευτυχισμένοι οι λαοί που δεν έχουν Ιστορία προαιρετικώς» ...
Η αποβολή της Ιστορίας ως πρόοδος Ο συντάκτης του παρόντος χαίρεται ιδιαιτέρως επειδή επιβεβαιώνεται μέχρι κεραίας η διακηρυγμένη άποψη της στήλης ότι μας κυβερνά μια σχολή φιλοσόφων. Σύμφωνα με την πρόταση του υπουργείου Παιδείας, το νέο ωρολόγιο πρόγραμμα του Λυκείου θα μπορούσε να επιγράφεται «ευτυχισμένοι οι λαοί που δεν έχουν Ιστορία». Και σπεύδουμε να παρατηρήσουμε ότι το ως άνω φιλοσοφικό απόφθεγμα (μας διαφεύγει η πατρότητά του) παρουσιάζεται με τη νέα βελτιωμένη εκδοχή « ευτυχισμένοι οι λαοί που δεν έχουν Ιστορία προαιρετικώς». Και τούτο συμβαίνει αφού το μάθημα της Ιστορίας στη Β' και Γ' Λυκείου μετατρέπεται σε μάθημα επιλογής. Με τη μέθοδο των προσωπικών προτιμήσεων τα ιστορικά γεγονότα έλαβαν χώρα εφ' όσον μας ενδιαφέρουν ατομικά. Στην ερώτηση τι ακριβώς συνέβη στις Θερμοπύλες, η ορθή απάντηση, που εξαρτάται από το μαθητή, ενδεχομένως είναι: « Οδηγούσε ο πατέρας μου, είχε κίνηση στην εθνική και κάναμε δεξιά για καφέ». Η περίφημη φράση του Βί
΄Αλλα εννοούν!
Του Γ.ΚΑΛΑ'Ι'ΤΖΗ Στην ''ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ'' ΄Αλλα εννοούν! Μερικοί υπουργοί έχουν βαλθεί κυριολεκτικά να μας τρελάνουν, λες και δεν αρκούν τα μέτρα που φέρνει το Μνημόνιο που προσυπέγραψαν και με ιδιαίτερη ζέση υλοποιούν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Αν. Λοβέρδος που δήλωσε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι « τα φαρμακεία στην Ελλάδα είναι πολλά και θα πρέπει να λιγοστέψουν»! ΕΝΑΣ υπουργός δηλαδή που προσπαθεί, ή τουλάχιστον έτσι διατείνεται, να ανοίξει τα κλειστά επαγγέλματα στον τομέα του, όπως προβλέπει και το φιρμάνι της τρόικας που έχει για ευαγγέλιο, δηλώνει ότι οι επαγγελματίες ενός χώρου πρέπει, στο όνομα της απελευθέρωσης (!), να γίνουν λιγότεροι. ΜΟΝΟ εδώ και μόνο από στέλεχος της συγκεκριμένης κυβέρνησης μπορούσε να γίνει μια τέτοια δήλωση και ένα σωρό ΜΜΕ να την αναμεταδίδουν ασχολίαστη, χωρίς στοιχειώδεις, έστω, ενστάσεις στο όνομα της κοινής λογικής. ΓΙΑΤΙ εύκολα κάθε πολίτης της χώρας διαπιστώνει ότι και τα περίπτερα είναι πολλά και τ
Νέα μορφή ζωής
Γ.ΚΑΛΑΊ΄ΤΖΗΣ Στην ''ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ΄΄ Νέα μορφή ζωής Τον ξέρετε τον μύθο με την κολοβή αλεπού; Βρήκαμε κι εμείς χώρα να μπορέσουμε να συγκριθούμε, βαυκαλιζόμενοι ότι δεν έχουμε μόνο εμείς το μαύρο μας το χάλι, απλώς, όπως και οι Πορτογάλοι, πέσαμε θύμα της γενικότερης δυσανεξίας, άμοιροι συνεπώς των ευθυνών και των αστοχιών στη χάραξη της εθνικής μας πολιτικής. Ολοι, λοιπόν, βλέπουμε με συμπάθεια την Πορτογαλία· συμπάθεια, όχι τόσο με την έννοια της συμπόνιας, όσο με την έννοια ότι ανακαλύψαμε ομοιοπαθή χώρα, με την οποία μοιραζόμαστε τα ίδια δεινά, «φτιάχνοντας» έτσι καλύτερη ψυχολογία, αφού δεν θα είμαστε πλέον οι μόνοι δαχτυλοδειχτούμενοι. Και με την κρυφή και ανομολόγητη ελπίδα ότι θα ακολουθήσουν και άλλοι. Για να δικαιωθεί ο Καραμανλής που έλεγε: είμαστε θύματα εξελίξεων, που είναι πέρα από τα χέρια μας. Και να διαψευσθεί ο Παπανδρέου που έλεγε: η κρίση είναι κυρίως ελληνική, απόρροια της πολιτικής της Ν.Δ. Και τα δύο, βέβαια, είναι αστειότητες. Η κρίση δεν ή
αντί σεισάχθειας, άχθος αρούρης ..
Σκίτσο του ΣΤΑΘΗ αντί σεισάχθειας, άχθος αρούρης ( ... ) Η κρίση είχε αρχίσει αρκετά χρόνια πριν από την κρίση. Ηδη από το 1995-96 ο «εκσυγχρονισμός» μιλούσε για «απασχολήσιμους» - Για «ευέλικτη εργασία». Γράφαμε ορισμένοι από τότε ότι πάμε προς τις ατομικές συμβάσεις εργασίας - αλλά, σε όσους φώναζαν για κάτι τέτοια, απαντούσε η σιωπή ή οι ρετσινιές: «εμπαθής», «γραφικός» και τα τοιαύτα. Μη σας πω «εθνικιστής» και «αντισημίτης»... ................................... Ηδη από τότε ήταν φανερό, τουλάχιστον σε όσους δεν τάπωναν τα μάτια τους με χρυσά δηναροδολάρια ως άλλοι νεκροί, ότι το σύστημα με τον «εκσυγχρονισμό» στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης, σκόπευε κυρίως στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Στην κρίση φθάσαμε με πολέμους (Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν), ολοκληρωτική προπαγάνδα μέσα από την τηλεόραση, αλλά και τον κυβερνητισμό που χαρακτήρισε ευρύτερα τον Τύπο (και στην Ελλάδα). Η παθογένεια του συστήματος, διαφθορά (όχι μόνον στην Ελλάδα) και η δ
Kάτι μεταξύ «παιδικής χαράς» και «μαθητευόμενων μάγων» ...
Κυβέρνηση «μαθητευόμενων μάγων» Η πιο σοβαρή κουβέντα του πρωθυπουργού είναι ότι η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε πειραματόζωο. Απέφυγε επιμελώς, όμως, να μιλήσει και για το είδος του συντελούμενου πειράματος και για τον δικό του ρόλο. Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν ευθύνεται για τη δημοσιονομική βόμβα που κληρονόμησε, αλλά έχει καταλυτικές ευθύνες για τον τρόπο που τη διαχειρίσθηκε, προκαλώντας την έκρηξή της με τις γνωστές συνέπειες. Λογικά, η κρίση έπρεπε να λειτουργήσει σαν καταλύτης για την αντικατάσταση του ανορθολογικού, κλεπτοκρατικού και σπάταλου μοντέλου ανάπτυξης από ένα υγιές και παραγωγικό. Αντ’ αυτού, χρησιμοποιείται ως ευκαιρία για τον βίαιο μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας - κοινωνίας, σύμφωνα με τις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες. Το Μνημόνιο περιέχει επιβεβλημένες διατάξεις, αλλά συνολικά λειτουργεί σαν προκρούστια κλίνη. Γι’ αυτό και εγκλωβίζει την οικονομία σε ανατροφοδοτούμενη ύφεση. Ακόμα κι αν η αποδοχή του συγκεκριμένου Μνημονίου ήταν ο μόνος τρόπος για να
