IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Την περασμένη Τρίτη, η μαύρη σημαία του «Ισλαμικού Κράτους», το οποίο ήλεγχε μέχρι τότε την πόλη Τελ Αμπιάντ κατέβαινε, δίνοντας τη θέση της στην κίτρινη σημαία του συροκουρδικού Κόμματος Δημοκρατικής Ενότητας (PYD). Οι μαχητές από το ένοπλο τμήμα του εν λόγω κόμματος (YPG) είχαν σηκώσει το κύριο βάρος του αιματηρού νικηφόρου αγώνα για την εκδίωξη των τζιχαντιστών. Μέχρι πρότινος, ο Ταγίπ Ερντογάν θεωρούσε τον κουρδικό παράγοντα δυνητικό εφαλτήριο των πληθωρικών φιλοδοξιών του. Στα 13 χρόνια που κυβερνά την Τουρκία, το κόμμα του (ΑΚΡ) έριξε γέφυρες προς τους Κούρδους, κατοχυρώνοντας δικαιώματα που θεωρούνταν αδιανόητα από την εποχή του Κεμάλ Ατατούρκ. Το αυτονομιστικό ΡΚΚ ανέστειλε τον ένοπλο αγώνα και εκπρόσωποι του τουρκικού κράτους ξεκίνησαν διάλογο με τον φυλακισμένο Αμπντουλάχ Οτσαλάν για μια συνεκτική, ειρηνική επίλυση του κουρδικού προβλήματος. Τούτων δοθέντων, ο Ερντογάν ήλπιζε ότι το νόμιμο φιλοκουρδικό κόμμα HDP θα στήριζε, έστω διακριτικά, την προσπάθειά του για

1. Νέος κουρδικός "πονοκέφαλος" για την Άγκυρα Η συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου του απερχόμενου πρωθυπουργού της Τουρκίας Ahmet Davutoğlu είχε ιδιόμορφο χαρακτήρα – και όχι μόνο επειδή ήταν η πρώτη μετά τις πρόσφατες (και τόσο δυσάρεστες για τους κυβερνώντες) βουλευτικές εκλογές. Παρόντες στη συνεδρίαση ήσαν ο αρχηγός του γενικού επιτελείου των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στρατηγός Necdet Özel και ο αρχηγός του Στρατού Ξηράς Hulusi Akar προκειμένου να ενημερώσουν για τις τελευταίες εξελίξεις στην συρο-τουρκική μεθόριο. Την προηγουμένη, είχαν κάνει τον γύρο του κόσμου οι συγκλονιστικές σκηνές των αμάχων που προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να εισέλθουν στην τουρκική επικράτεια από το πέρασμα του Akçakale . Η Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες υπολογίζει σε 23.000 τους αμάχους οι οποίοι έχουν καταφύγει στην τουρκική επαρχία της Şanlıurfa από τις 2 Ιουνίου οπότε κλιμακώθηκαν οι μάχες στην άλλη πλευρά των συνόρων για την κατάληψη της συριακής πόλης

Μία βδομάδα μετά τις εκλογές της 7ης Ιουνίου είναι πλέον ξεκάθαρο ότι ο Ερντογάν έχει επιλέξει να διεξαγάγει πόλεμο φθοράς με στόχο να συρρικνώσει την αξιοπιστία της κυβερνησιμότητας των αντιπάλων του. Να τους χρεώσει και την αδυναμία μεταξύ τους συνεργασίας και άρνηση συγκυβέρνησης με το ΑΚΡ αλλά και την ευθύνη για νέα προσφυγή στις κάλπες. Με δυο λόγια σήμερα απειλεί να πει στους ψηφοφόρους ότι η ψήφος προς το κεμαλικό CHP, το εθνικιστικό ΜΗΡ και το κουρδικό DHP δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να είναι κάτι παραπάνω από ψήφος διαμαρτυρίας. Πήρα το μήνυμα της δυσαρέσκειας, τώρα σας καλώ να στηρίξετε τη μόνη αξιόπιστη πρόταση διακυβέρνησης της χώρας, το ΑΚΡ. Σε αυτές τις γραμμές απειλεί να κινηθεί αν αποτύχουν όλες οι προσπάθειες σχηματισμού κυβέρνησης συνασπισμού. Με μόνη εξαίρεση το κουρδικό HDP, τα δύο άλλα κόμματα το CHP και το ΜΗΡ, είναι υστερόγραφα του παρελθόντος κυρίως της περιόδου 1982-2002 που άρχισε με την πολιτικοποίηση της δικτατορίας του Εβρέν και τερματίστηκε με τ

Η πολιτική αστάθεια, η μείωση της ανάπτυξης, ο πληθωρισμός, το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, η άνοδος των εξωτερικών χρεών, η εξάρτηση από το δολάριο, το νόμισμα και η φούσκα ακινήτων, απογοητεύουν τους ξένους επενδυτές     . Με βάση τα εκλογικά αποτελέσματα, έχει γίνει πλέον φανερή η «τριχοτόμηση» της Τουρκίας –  ειδικά η ύπαρξη του «λευκού» μέρους της στα πρώην ελληνικά εδάφη, την οποία άλλωστε έχουμε επισημάνει από καιρό ( ανάλυση ). Σωστά πάντως ψήφισαν οι Πολίτες της χώρας,  θέτοντας τέλος στην απίστευτα αμετροεπή  αλαζονεία  του προέδρου τους  - αν και η πολιτική αστάθεια που έχει προκύψει, μετά την παραίτηση του πρωθυπουργού, σε συνδυασμό με τα «υποβόσκοντα» οικονομικά προβλήματα, θα τους οδηγήσουν σε μεγάλες περιπέτειες. Πολλά βέβαια εξαρτώνται από το πόσο σύντομα είναι δυνατόν να προκύψει μία βιώσιμη κυβέρνηση – ενώ  το σενάριο της διεξαγωγής νέων εκλογών εντός 45 ημερών θεωρείται ως το χειρότερο, τουλάχιστον για το χρηματιστήριο ,  καθώς επίσης για τα

 Diyarbakır -  Kurdish  protesters  Το εκλογικό αποτέλεσμα επαναφέρει στη μνήμη ημέρες των... 70s στην Τουρκία. Η επόμενη μέρα για το AKP και ο κίνδυνος πολιτικής αστάθειας. Η Ρωσία, οι Κούρδοι, οι τζιχαντιστές και για ποιο λόγο η Τουρκία γίνεται ο... αδύναμος κρίκος για τις ΗΠΑ. Το κυβερνών κόμμα της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης (AKP) της Τουρκίας έχασε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία στις 7 Ιουνίου για διάφορους λόγους. Πρώτον , το αριστερό φιλοκουρδικό κόμμα HDP κατάφερε να διευρύνει τη δημοφιλία του και στις μη κουρδικές μειονότητες και να εκμεταλλευτεί την αυξανόμενη δυσαρέσκεια με τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Δεύτερον, το HDP κατάφερε να προσελκύσει στην πλατφόρμα του και πιο συντηρητικούς Κούρδους, παρά την σοσιαλδημοκρατική ατζέντα του, αποκαλύπτοντας σοβαρές «τρύπες» στην στρατηγική του AKP να επικεντρώνει την προσοχή του σχεδόν αποκλειστικά σε θρησκόληπτους ψηφοφόρους της Ανατολίας. Τρίτον, αυξήθηκε η στήριξη προς το Εθνικιστικό Κί