IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Η «ταλιμπανοποίηση» της Αφρικής  και οι ευθύνες της Δύσης. Ο τρόπος με τον οποίο στη Δύση διαχειριζόμαστε τα «όπλα» ανάπτυξης που κατέχουμε είναι κυριολεκτικά επιθετικός. Πολλές φορές, κατά τη διάρκεια της διπλωματικής μου πορείας, συναντήθηκα με εκπροσώπους και πρέσβεις των χωρών της Αλγεριας, της Τυνησίας, του Μαρόκου, της Λιβύης και της Μαυριτανίας. Δεν ταξίδευσα ποτέ στην περιοχή αυτή της Βορείου Αφρικής παρά τη μεγάλη μου επιθυμία. Ένα δεύτερο εισαγωγικό σημείο που θέλω να αναφέρω είναι ότι στις μεταπτυχιακές μου σπουδές, στη Nice, μια από τις διπλωματικές μου εργασίες στο Διεθνές Δίκαιο ήταν για το κίνημα του Πολισάριο που μόλις τότε είχε συσταθεί εκπροσωπώντας τους Σαχραούι. Αξίζει να μείνω για λίγο εδώ. Ένα από τα μεγάλα κεφάλαια της ιστορίας των χωρών του Μαγκρέμπ συνδέεται με την Αποικιοκρατία . Στην γεωπολιτική ανάλυση όλων των ιστορικών περιόδων δεν υπάρχει ούτε ένα ιστορικό γεγονός χωρίς να έχει σοβαρές κοινωνικοπολιτικές συνέπειες. Οι μέθοδοι που ακολουθ

 Μια υπό την ηγεσία των ΗΠΑ διεθνής εκπαιδευτική αποστολή για Αφρικανούς στρατιώτες στη Ντίφα, στον Νίγηρα, τον Μάρτιο του 2014. Joe Penney / Reuters  Ο ανταγωνισμός μεγάλων δυνάμεων έρχεται στην Αφρική. Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να σκεφτούν περιφερειακά για να κερδίσουν.   Η μετατόπιση της αμερικανικής στρατηγικής ως προς την Αφρική αντικατοπτρίζει μια αντίληψη ότι η αντιτρομοκρατία και άλλες μακροχρόνιες προτεραιότητες των ΗΠΑ στην Αφρική θα περισταλούν σημαντικά καθώς ο ανταγωνισμός μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, της Κίνας και άλλων σημαντικών δυνάμεων εντείνεται. Αλλά αυτή η αντίληψη είναι λανθασμένη. Υπό τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, οι Ηνωμένες Πολιτείες απέσυραν στρατεύματα και πόρους από την Αφρική ως μέρος μιας ευρύτερης μετατόπισης της εθνικής ασφάλειας από την αντιτρομοκρατία στον ανταγωνισμό μεγάλων δυνάμεων. Η κυβέρνηση Τραμπ χρησιμοποίησε τον ευφημισμό «βελτιστοποίηση» για να περιγράψει την στροφή μακριά από την Αφρική που ξεκίνησε γύρω στο 2018, αλλά ένας πιο ακριβής όρ