Για το αλάφιασμα των πολιτικών
Είδαν και απόειδαν «στελέχη» τινά του Ποταμιού και παίρνουν, με φιλελεύθερη καρδιά, τον δρόμο της αποστασίας προς τη Νέα Δημοκρατία· οσμίστηκαν εξουσία, προφανώς. Οι άνθρωποι που μας ταλάνισαν λέγοντας ότι φέρνουν το κάτι νέο στην πολιτική (άνετοι, απλότυποι, σνομπ, τυχάρπαστοι και λοιπά), μ’ έναν αεράτο αρχηγό (sic), άνθρωπο των media, περιβαλλόμενο από πολλούς αστέρες του πανεπιστημίου και ετέρων ευαγών ιδρυμάτων, νόμισαν ότι θα καθιερώνονταν ως πολιτική (νέα) δύναμη. Αμέτοχοι κάθε ιδεολογίας, μακριά από την κοινωνία και άστοχοι πολιτικά έλαμψαν για κάποιες εβδομάδες, άντε μήνες, και κατέπεσαν όπως καταπίπτουν οι διάττοντες. Εμ, δεν αρκεί η πόζα, το εξεζητημένο στυλ, η τάχα μου άνεση με τους ανθρώπους και την ύλη, η αντιαριστερή ή αντιδεξιά ρητορεία. Χαμένοι κάπου στο κέντρο τού πουθενά, βυθίστηκαν τελικά στις ερήμους της «συγκρότησής» τους· γέλασε καλόκαρδα ο κόσμος και τους κοιτά ανέμελος να βυθίζονται. 'Οσοι θέλουν να παραμείνουν στη δημοσιότητα (εξουσία)...