Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΣ

Για το αλάφιασμα των πολιτικών

Εικόνα
Είδαν και απόειδαν «στελέχη» τινά του Ποταμιού και παίρνουν, με φιλελεύθερη καρδιά, τον δρόμο της αποστασίας προς τη Νέα Δημοκρατία· οσμίστηκαν εξουσία, προφανώς. Οι άνθρωποι που μας ταλάνισαν λέγοντας ότι φέρνουν το κάτι νέο στην πολιτική (άνετοι, απλότυποι, σνομπ, τυχάρπαστοι και λοιπά), μ’ έναν αεράτο αρχηγό (sic), άνθρωπο των media, περιβαλλόμενο από πολλούς αστέρες του πανεπιστημίου και ετέρων ευαγών ιδρυμάτων, νόμισαν ότι θα καθιερώνονταν ως πολιτική (νέα) δύναμη. Αμέτοχοι κάθε ιδεολογίας, μακριά από την κοινωνία και άστοχοι πολιτικά έλαμψαν για κάποιες εβδομάδες, άντε μήνες, και κατέπεσαν όπως καταπίπτουν οι διάττοντες. Εμ, δεν αρκεί η πόζα, το εξεζητημένο στυλ, η τάχα μου άνεση με τους ανθρώπους και την ύλη, η αντιαριστερή ή αντιδεξιά ρητορεία. Χαμένοι κάπου στο κέντρο τού πουθενά, βυθίστηκαν τελικά στις ερήμους της «συγκρότησής» τους· γέλασε καλόκαρδα ο κόσμος και τους κοιτά ανέμελος να βυθίζονται. 'Οσοι θέλουν να παραμείνουν στη δημοσιότητα (εξουσία)

Πολιτική με παλιές φωτογραφίες

Εικόνα
(...) Είναι μια φτηνιάρα πολιτική.  Και οι φτηνιάρες πολιτικές, καθιστούν φτηνιάρικα και τα κόμματα που τις ασκούν. (...) Δεν υπάρχουν άνθρωποι δίχως χνάρια. Όλοι κάπου έχουμε πατήσει, όλοι από κάπου έχουμε περάσει, έχουμε συνευρεθεί, έχουμε πέσει θύματα του τυχαίου και του ατυχούς. Φωτογραφίες, βίντεο, λόγια, χαμόγελα, αποτυπώσεις στιγμών που όταν αποκοπούν από το ένα λεπτό πριν και το ένα λεπτό μετά, μπορούν να ερμηνευτούν, να «μεταφραστούν» με πολλούς τρόπους. Προεκλογική περίοδος και τα επιτελεία των κομμάτων έχουν οργανώσει τμήματα ιχνηλατών. Βουτηχτές στο παρελθόν των αντιπάλων, ελπίζοντας να ανασύρουν από σκοτεινούς βυθούς ένα εσταντανέ, μία ακρωτηριασμένη φράση, ένα ένοχο σαρδάμ. Κάτι που θα ακυρώσει το παρόν. Ότιδήποτε μπορεί να αμφισβητήσει προθέσεις, να θαμπώσει την εικόνα, να βγάλει στο φως προηγούμενες ζωές σε σέπια. Δεν έχουν βέβαια όλες το ίδιο βάρος. Δεν είναι όλες αθώες ή ατυχείς στιγμές. Κρινόμαστε από τις επιλογές μας και το παρελθόν μας είν

''ΧΕΙΡΟΒΟΜΒΙΔΕΣ'' ...

Εικόνα
-Vade retro satana, ipse venena bibas . Πιστεύεις σε Θεό ή μήπως είσαι άπιστο σκυλί ; ΣΧΕΤΙΚΑ 1.   Εξαπτέρυγα χειροβομβίδες πετάει η ΝΔ:''Ο Α. Τσίπρας είναι άθεος''  2.   Φίλα σταυρό        http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=558652 3.   H αθεϊα, ο Τσίπρας και η υποκρισία της ΝΔ Τελικά όπως μας έδειξε χθες η ΝΔ το μείζον πρόβλημα στον τόπο, αφού τα λύσαμε όλα τα άλλα, είναι εάν ο Αλέξης Τσίπρας είναι άθεος ή όχι.   Ο απόλυτος ξεπεσμός της πολιτικής ζωής της χώρας. Πόσο πιο χαμηλά θα πέσουμε; Αντί να γίνεται πολιτική αντιπαράθεση για μια σειρά κρίσιμα θέματα, θα φθάσουμε να μετράμε εάν και πόσο κάποιος είναι ή όχι χριστιανός, εάν είναι λίγο ή πολύ πατριώτης, κ.α.   Η υποκρισία στο μεγαλείο της. Ποιος είναι ικανός να κρίνει τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τον καθέναν για το εάν είναι ή όχι πιστός, εάν είναι ή όχι άθεος; Υπάρχει μέτρο σύγκρισης για το πόσο πιστός είναι κάποιος ή όχι;   Εάν υπάρχει και το γνωρίζουν στ

3 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2011 - Κοινοβουλευτική Ομάδα Νέας Δημοκρατίας: Ο Α. Σαμαράς καλεί τον πολίτη,θύμα μιας άθλιας εξουσίας-ανάλγητης και ανεύθυνης, σε ανυπακοή και αυτοδικία ...

Εικόνα
                             ΠΗΓΗ:   Gerogriniaris Gerogriniaris "Από την άλλη πλευρά, όμως, οφείλουμε να πούμε πως, όταν υπάρχει αναλγησία και ανευθυνότητα από την πλευρά της εξουσίας, τότε πράγματι πυροδοτούνται φαινόμενα ανυπακοής και αυτοδικίας. Όταν διαρρηγνύεται το Κοινωνικό Συμβόλαιο ανάμεσα στην Κυβέρνηση και το λαό, τότε καταρρέει η εμπιστοσύνη των πολιτών στους νόμους και διαχέεται κάθε είδους αντικοινωνική προδιάθεση. -- Όταν διαλύεται η οικονομία από αλλεπάλληλες φορο-επιδρομές εκεί οδηγούμαστε. -- Όταν πληρώνουμε επί δεκαετίες για... μελλοντικά αγαθά και υπηρεσίες, εκεί οδηγούμαστε. -- Όταν αυξάνονται τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ πολύ πέρα από τα όρια ανοχής των ανθρώπων, εκεί οδηγούμαστε. Η ανυπακοή στους νόμους της Δημοκρατίας είναι αντικοινωνική συμπεριφορά ή οδηγεί σε αντικοινωνικές συμπεριφορές. Αλλά αυτό είναι μόνον η μισή αλήθεια... Η άλλη μισή -- και οφείλουμε να την πούμε -- είναι ότι η αναλγησία της κυβέρνησης πυροδο

Οι δύο επιλογές της Άννας

Εικόνα
  Τα σχήματα της κεντροαριστεράς είναι σαν κρασιά χωρίς την ετικέτα: πρέπει να είσαι ειδικός για να ξεχωρίσεις το ένα από το άλλο. Ειλικρινά, δεν ξέρω πόσα κυκλοφορούν ή κυοφορούνται αυτήν την περίοδο. Δεν υπάρχει και ένας κανόνας για το μέτρημα. Τι είναι το ΠΑΣΟΚ; Η ΔΗΜΑΡ; Τι απέγιναν κάποιες πρωτοβουλίες τύπου Φλωρίδη ή Κατσέλη; Πού κατατάσσεται ο Λοβέρδος; Είναι τόσα που, εκ των πραγμάτων, σου διαφεύγουν και τα ονόματα. Ρωτήστε τον εαυτό σας αν θυμάται, τώρα, αυθορμήτως, πώς λέγεται το κόμμα που συγκροτεί ο Λοβέρδος. Δεν θα σας πω - να κάνετε google να το βρείτε. Στον χώρο της κεντροαριστεράς αναμένεται να επιχειρήσει λίαν συντόμως και η Άννα Διαμαντοπούλου, όπως μας πληροφόρησε μέσω τηλεοπτικής συνέντευξης. Εκεί, πίνοντας καφέ, κοιτάζοντας πότε το πέλαγο και πότε τον Μανώλη Κοττάκη, η Άννα Διαμαντοπούλου, μοιράστηκε μαζί μας τους προβληματισμούς της για τη χώρα, την αποστροφή της για το ΠΑΣΟΚ και τα σχέδιά της για το μέλλον.  Ασφαλώς η Διαμαντοπούλου δεν ξεκινά να αλλάξει

Το... παλιό ΠΑΣΟΚ είναι εδώ

Εικόνα
Επιφανή στελέχη του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ, τα οποία είχαν επιλέξει να απέχουν από το προσκήνιο των εξελίξεων, επανεμφανίζονται, βάζοντας νέες παραμέτρους στις διεργασίες της ευρύτερης Κεντροαριστεράς.  Άννα Διαμαντοπούλου: «Παρών» για νέο κόμμα   Αλέκος Παπαδόπουλος: Τι πρέπει να κάνουμε για να μην βγούμε από το Ευρώ Με συνέντευξη στη ΝΕΤ, η πρώην υπουργός Άννα Διαμαντοπούλου διαμηνύει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν την εκφράζει πια και δηλώνει ανοιχτή στην προοπτική να συμμετάσχει σε έναν νέο πολιτικό σχηματισμό ο οποίος «θα εκφράζει τον κόσμο της δημοκρατικής παράταξης». «Από το καλοκαίρι δεν συμμετείχα σε καμία διαδικασία του ΠΑΣΟΚ και δεν συμμετέχω. Το ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή έχει πολύ μεγάλη αδυναμία επανεκκίνησης με τις συγκεκριμένες συνθήκες », σχολιάζει χαρακτηριστικά για το... παλιό της κόμμα. Αίσθηση προκαλεί η αναφορά της στους εκπροσώπους των δανειστών:  «Τρόικα τέλος. Γνωρίζουμε πώς να κάνουμε πολιτική και δεν την χρειαζόμαστε». Αλ.Παπαδόπουλος: Αβάσιμ

Έτσι εκνεύρισα τον Πάγκαλο...

Εικόνα
Δεν είναι και πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις τον Χοντρομπάσταρδο*¹ ανάμεσα σε ένα πλήθος από πανέμορφες Ρωσίδες, βιομήχανους και μιντιάρχες στο Eurasia Media Forum στο Καζακστάν (κάτι σαν καρναβάλι για τους ανατολίτες ολιγάρχες). Αν μη τι άλλο θέλαμε και οι δυο θέλαμε απεγνωσμένα καφέ και ήμασταν στην ίδια ουρά. Σε κάθε περίπτωση αποφεύγω να αναφέρομαι στο βάρος ενός ανθρώπου ή στην ηλικία του δεδομένων και των δικών μου μειονεκτημάτων. Αλλά ο συγκεκριμένος Χοντρομπάσταρδος το αποζητά. Είχα προσπαθήσει να βγάλω την εικόνα της κοιλιάς του από το μυαλό μου αλλά ένα απόκομμα των New York Times βάραινε την τσέπη μου καθώς αναφερόταν στα υποσιτισμένα παιδιά των δημοτικών σχολείων.  Του Γκρέγκ Παλαστ*² Ο Χοντρομπάσταρδος, ή αλλιώς Θεόδωρος Πάγκαλος , κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, θεωρεί ότι τα μικρά ελληνόπουλα πρέπει να σταματήσουν να πεινάνε. Όπως βλέπετε στην φωτογραφία κάτω ούτε εκείνος σφαδάζει από τον πόνο της πείνας. Ίσως να δείχνει ότι θα διπλώσει από τον πόνο από την δουλε

Tα κόμματα τελείωσαν: ώρα για πολιτική

Εικόνα
Τα κόμματα που συγκροτούν το σκηνικό εξουσίας στην Eλλάδα σήμερα δεν είναι πολιτικοί σχηματισμοί με κυριολεκτική σημασία. Eκφράζουν απόψεις, γνώμες, ιδέες για τα προβλήματα του τόπου, αλλά δεν έχουν πρόταση πολιτική, δεν υποψιάζονται την επιτελική λογική, την εργώδη συστηματική προετοιμασία που προϋποθέτει η συγκρότηση μιας πολιτικής πρότασης. Eκφράζονται και αποφαίνονται για προβλήματα, ανάγκες, στοχεύσεις, αλλά με τη νοοτροπία του δημοσιολόγου, όχι του πολιτικού. Aναφέρονται στο όποιο τυχόν πρόβλημα, για να επιδείξουν δήθεν άποψη, προσχηματικό ενδιαφέρον, ενημερότητα – δεν διαθέτουν τη σοβαρότητα, τη σπουδή, την ανιδιοτέλεια που απαιτεί μια πρόταση λύσης του προβλήματος. Zητούν την ψήφο των πολιτών για τα «γκολ» που συγκυριακά ή με ατομική κάποιων δεξιοτεχνία πέτυχαν – όχι για το «παιχνίδι» που είναι ικανοί και προετοιμασμένοι να παίξουν, όχι για την αξία τους, όχι υπηρετώντας όραμα κοινωνικό και στόχους. Δεν είναι πολιτικοί σχηματισμοί, είναι «κόμματα» όπως ακριβώς τα όρισε

Αυτή είναι η «αναγέννηση της Ελλάδας»; Δεν έχουν ίχνος ντροπής...

Εικόνα
Μήπως, τουλάχιστον, έβαλαν μυαλό;  Αστειεύεστε;  Οι ιστορικοί εθισμοί της φαυλοκρατικής πολιτικής τάξης δύσκολα αλλάζουν. Ακόμα και τώρα, στην εποχή της χρεοκοπίας, μια παρασιτική ελίτ κομματανθρώπων ετοιμάζεται να καταλάβει τη διοίκηση των δημόσιων οργανισμών.  (...) Θαυμάστε τους ηγέτες:  εμείς να κάνουμε την υπέρβασή μας, όχι αυτοί τη δική τους!  Αυτοί να συνεχίσουν να μοιράζονται τα λάφυρα του κράτους, αλλά εμείς να μην ενεργούμε συμφεροντολογικά!  Αυτοί να διορίζουν «ανίδεους» πολιτευτάδες σε οργανισμούς που επηρεάζουν καθοριστικά τη ζωή μας, αλλά εμείς να σκεφτόμαστε αλτρουιστικά τη «σωτηρία της πατρίδας», όχι τα «κεκτημένα» μας!  Θέλουν, λέει, την «αναγέννηση της Ελλάδας», τη στιγμή που αναπαράγουν ό,τι την έφερε στη χρεοκοπία.  Δεν έχουν ίχνος ντροπής... «Ζητώ από όλους να κάνουν την υπέρβασή τους. Ο στόχος μας είναι: Μια Ελλάδα, κράτος–πρότυπο στην Ευρώπη, (...) υπόδειγμα δικαιοσύνης και αξιοκρατίας. (...) Με δύο λόγια, στόχος μας είναι η αναγέν

΄Εγκλημα και Τιμωρία

Εικόνα
Τα πολιτικά εγκλήματα στη νεότερη Ελλάδα,  κατά κανόνα,  με την επίκληση των πιο διαφορετικών σκοπιμοτήτων δεν τιμωρήθηκαν . Διάβασα με προσοχή τη συζήτηση στη Βουλή για τη μη δημιουργία επιτροπής διερεύνησης των εγκλημάτων που συνδέονται με το Μνημόνιο. Το δίδαγμα είναι μεγάλο. Οι κυρίαρχες δυνάμεις της χώρας συνεχίζουν την παράδοση της μη τιμωρίας των «δικών τους» με τις πιο διαφορετικές δικαιολογίες. Όπως δεν τιμώρησαν τους δωσίλογους και μαυραγορίτες της Κατοχής καθώς και τους υπευθύνους της κυπριακής τραγωδίας, όπως δεν τιμώρησαν όσους έκαναν μπίζνες με τον Εμφύλιο και τη χούντα, έτσι δεν έχουν καμιά διάθεση να τιμωρήσουν τους υπευθύνους για το σημερινό δράμα που περνά η Ελλάδα. Οι λόγοι πολλοί:  Πρώτον, οι κυρίαρχες δυνάμεις στη χώρα δεν είναι ικανές να προωθήσουν την αυτοκάθαρση. Δεύτερον, δεν θεωρούν αναγκαία την τιμωρία όσων από τις γραμμές τους «παρεκτράπηκαν» διότι ουσιαστικά αυτοί υπερασπιζόντουσαν τα συμφέροντά τους στην εποχή της κρίσης. Τρίτον, ο