Ούτε λέξη για τους Σύρους χριστιανούς
Δεν εκπλήσσει η αφωνία του Ευάγγελου Βενιζέλου στο έκτακτο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων στις Βρυξέλλες, με αφορμή τα όσα δραματικά εξελίσσονται στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή. Εκεί όπου ο υπουργός Εξωτερικών είπε «ναι» ανεξαιρέτως σε όλα τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξαν οι Ευρωπαίοι ΥΠΕΞ, αγνοώντας την αυτονόητη διαπίστωση ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική θα πρέπει να υπαγορεύεται αποκλειστικά με γνώμονα τα εθνικά συμφέροντα. Προφανώς, όμως, αυτή η επισήμανση, όπως και οι πολλές γεωπολιτικές ιδιαιτερότητες του ελλαδικού χώρου, τις οποίες φιλότιμα επιχειρεί να διαχειριστεί τμήμα της μαχόμενης ελληνικής διπλωματίας, συνιστούν ασήμαντη παράμετρο για τον ίδιο τον υπουργό Εξωτερικών και την κυβέρνηση που πολιτεύεται ως ακραία υποτελής στον ξένο παράγοντα. Να υπενθυμίσουμε, απλώς, ότι ο κ. Βενιζέλος ακριβώς πριν από ένα χρόνο, Αύγουστο μήνα και τότε όπως τώρα, με ζήλο Αμερικανού υπερσυντηρητικού μιλιταριστή, έσπευδε -σε
